Στις 3 Αυγούστου 2014 οι πολεμιστές του Ισλαμικού κράτους Ιράκ και Συρίας (ISIS) επιτέθηκαν στους Yazidis που είναι μια μειονότητα στα βόρεια του Ιράκ με τη δική τους ιδιότυπη θρησκεία.
Αφού σκότωσαν όσους άντρες μπόρεσαν και τους έθαψαν σε τάφους ομαδικούς, πούλησαν τις γυναίκες σκλάβες! 5.000 ήταν τα θύματα και περίπου 2.000 οι γυναίκες!
(Λεπτομέρειες για τη γενοκτονία που οι κτηνώδεις σαδιστές επιδίωξαν υπάρχουν σε πολλά άρθρα στο Διαδίκτυο. Από τις 600.000 αιρετικών κάπου 250.000 αναγκάστηκαν να διαφύγουν στο εξωτερικό και 200.000 διαμένουν ταλαιπωρημένοι σε στρατόπεδα στο Ιράκ.)
Ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις πως οι τζιχαντιστές πολεμούν για την ορθοδοξία του Ισλάμ: πρόκειται για εγκληματικούς σαδιστές που τους αρέσει να καταστρέφουν, να βιάζουν και να σκοτώνουν. Μερικά εδάφια του Κορανίου τους δίνουν δικαιολογία για να διαπράττουν τα φρικτά εγκλήματά τους. Οι 2 φωτογραφίες με την πυρπόληση 19 ζωντανών κοριτσιών στη Μοσούλη που δεν ήθελαν να αλλαξοπιστήσουν ή να έχουν σεξ με τους τζιχαντιστές δείχνουν τα κίνητρά τους. Εκατοντάδες άλλοι στέκονταν ως θεατές του φρικτού μαρτυρίου των κοριτσιών.
Και αναρωτιέσαι: διασκέδαζαν με το θέαμα και τις κραυγές πόνου των κοριτσιών; Τι περίμεναν να δουν; Ένιωσαν ανυψωμένοι, καλύτεροι άνθρωποι και ισλαμιστές;
«Μη μας ξεχνάτε!» είναι η κραυγή αγωνίας και ικεσίας τους. «Παρά τον πόνο και τη δυστυχία μας, κανείς δεν νοιάζεται για μας. Έχουμε αφηγηθεί τις ιστορίες μας, αλλά κανείς δεν κάνει κάτι!»
Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί οι ισλαμιστές (και ταλιμπάν); Πώς μπορούν δήθεν πολιτισμένα χριστιανικά έθνη σαν τους Ρώσους ή άλλους να συνεργάζονται μαζί τους; Πως δεν κάνει τίποτα θετικό ο ΟΗΕ, παρά μόνο να βγάζει ψηφίσματα που αγνοούνται από όλους;
