Αρχαίες ζωντανές σήμερα γλώσσες είναι η Εβραϊκή που υιοθετήθηκε στο Ισραήλ ως επίσημη καθομιλουμένη. Άρχισε την ιστορική της καριέρα γύρω στο 1000 πκε.
Η Ελληνική σήμερα δεν είναι η μεσαιωνική Βυζαντινή, ούτε η Κοινή της ελληνιστικής περιόδου, ούτε η αρχαία Αττική, ούτε η Ομηρική. Κι έχει χάσει την αρχαία πλαστικότητα κι ευελιξία της. Το ίδιο ισχύει για την Κυπριακή. Αλλά οπωσδήποτε είναι μια εξέλιξη της αρχαίας γλώσσας.
Η Λατινική, που πρωτοπαρουσιάστηκε μετά το 600 πκε χρησιμοποιείται και σήμερα μα μόνο ως επίσημη γλώσσα του Βατικανού. Η Ιταλική, Ισπανική, Γαλλική και Ρουμανική είναι κόρες της.
Η Αραμαϊκή που άνθιζε την εποχή του Χριστού στη Μέση Ανατολή μιλιέται ακόμα και σήμερα σε λιγοστά χωριά στην Τουρκία και τη Συρία – και δείχνει πως η Τουρκική και Αραβική είναι εισηγμένες γλώσσες στην περιοχή. Χρησιμοποιείται ομοίως από κοινότητες Μανδαίων και γόνων Ασσυρίων – στο Ιράκ!
Η Σανσκριτική επίσης μιλιέται ως πρώτη μητρική γλώσσα σε πολλές μικρές περιοχές και κοινότητες ή και σε ορισμένες οικογένειες Βραχμάνων ιερωμένων στην Ινδία. Αλλά ο αριθμός μειώνεται χρόνο με τον χρόνο καθώς η Χίντι, κόρη της Σανσκριτικής και άλλες γλώσσες που αναπτύχθηκαν από εκείνη, αποκτούν κυριαρχία.
Η Αρχαία Αιγυπτιακή επίσης, με ορισμένες αρχαιοελληνικές προσθήκες, χρησιμοποιείται στη θεία λειτουργία των Κοπτών χριστιανών. Η πρώτη γραφή της παρουσιάζεται γύρω στο 3000 πκε.
Η Σανσκριτική άρχισε να γράφεται, όπως φαίνεται από γραπτά κείμενα, τον τέταρτο αιώνα πκε, μα οπωσδήποτε μιλιόταν πολλές χιλιετίες νωρίτερα. Το κείμενο πολλών ύμνων του Ṛg-Veda ανήκει στην 4η χιλιετία πκε.
Η Ελληνιστική στη Μυκηναϊκή εκδοχή της Γραμμική Β’ γράφεται γύρω στο 1500-1200 και με το Φοινικικό αλφάβητο μετά το 800 πκε.
Υπάρχει και η Κινέζικη γλώσσα με αρχαία γραφή περίπου 2.500 ετών και οι γλώσσες των Αβορίγινων της Αυστραλίας που έχουν ιστορία 50.000 ετών τουλάχιστον.
