1. Έχω γράψει σε άλλα άρθρα για τις ομοιότητες της συμπεριφοράς και πολιτικής του Τσίπρα με αυτές του Χίτλερ. Μπορεί να φαίνεται πως υπερβάλλω μα η διαφορά είναι μόνο στην κλίμακα κι ένταση λόγω του ότι οι Συριζαίοι (Πολάκης κλπ.) δεν τολμούν να επιβάλουν τις ακραίες αντιλήψεις τους λόγω ΕΕ και Δύσης γενικότερα όπου ανήκουμε οικονομικά και σχεδόν απόλυτα.
Οι πολιτικοί όλοι ψεύδονται ακόμα και στις πιο πολιτισμένες Δημοκρατίες, μα ποιος πρωθυπουργός ή πρόεδρος πιάνει τον κ. Τσίπρα; Άκουσα ομιλία του σε βίντεο όπου ενεθάρρυνε τους κατοίκους στην Κερατέα να «αγωνίζονται» για να μη γίνει χωματερή κάπου κοντά και δήλωνε πως είχαν (2014!) έτοιμα σχέδια για το όλο θέμα! Τώρα (φθινόπωρο 2018) θα έχουμε αφθονία επενδύσεων! Το ψεύδος είναι σύντροφος στενός του κομπασμού, βέβαια.
Μετά είναι η θρασυδειλία του να εμφανίζεται, όπως η κα Δούρου και κάθε τσιπριστής, μόνο εκεί που είναι ασφαλές και η ρητορική του που σε όλη την ασυναρτησία και ψευδολογία έχει σταθερό στοιχείο την περιαυτολογία και το δικό του αλάθητο.
2. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά τα βρίσκουμε και στον Χίτλερ και σε άλλους δικτάτορες στον 20ο αιώνα. Αλλά ο κ. Τσίπρας μοιάζει περισσότερο του Χίτλερ διότι όπως ο Γερμανός έτσι κι ο δικός μας πήρε την εξουσία με εντελώς δημοκρατικές διαδικασίες.
Ο Χίτλερ πριν την άνοδο του στην Καγκελαρία ποτέ δεν είχε απόλυτη πλειοψηφία. Απλώς το NSPD αναδείχθηκε πρώτο κόμμα τον Ιανουάριο 1933. Τα άλλα κόμματα, ειδικά οι σοσιαλδημοκράτες και οι κουμμουνιστές, αν συνεργάζονταν θα μπορούσαν να εξουδετερώσουν πλήρως τους Ναζί.
Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και στην Ελλάδα τον Ιανουάριο 2015. Ο Σύριζα αναδείχθηκε πρώτο κόμμα με ένα 34%. Αλλά η ανεντιμότητα, η ανικανότητα και η ανευθυνότητά του δεν ήταν γνωστές και πολλοί, ακόμα και από τη δεξιά παράταξη είχαν τόσο αηδιάσει τον κ. Σαμαρά που αποφάσισαν να δοκιμάσουν τον άγνωστο και κυριολεκτικά πολλά υποσχόμενο Τσίπρα.
3. Στη Γερμανία οι αριστοκράτες και οι στρατηγοί νόμιζαν πως θα μπορούσαν να χειραγωγήσουν τον πρώην δεκανέα χερ Χίτλερ. Οι άλλοι όλοι νόμιζαν πως ήταν τρελός και θα κατέρρεε. Έκαναν φοβερό λάθος. Διότι αμέσως μόλις έγινε καγκελάριος, ο Χίτλερ κήρυξε παράνομο το ΚΚΓ και λίγους μήνες αργότερα όλα τα άλλα κόμματα, συγκεντρώνοντας όλες τις εξουσίες, με τον θάνατο του γηραιού Χίντεμπουργκ, στον εαυτό του και τους Ναζί του.
Στην Ελλάδα της κρίσης (και ακρισίας) όλοι νόμιζαν πως ο Τσίπρας δεν θα διαρκούσε. Θα ήταν μια παρένθεση της Αριστεράς. Οι κομμουνιστές του ΚΚΕ δεν θα συνεργάζονταν μαζί του (μα ούτε κι αυτός μαζί τους). Βρήκε, όμως δεκανίκι στους ΑΝΕΛ του κ. Καμμένου.
Μα πάλι τα σαΐνια της δημοσιογραφίας και οι βαρύγδουποι αναλυτές έβλεπαν μια μικρή περίοδο συμβίωσης μεταξύ αριστερών τσιπριστών και μάλλον ακροδεξιών Ανελλήνων.
Εντούτοις η συμβίωση άντεξε τριάμισι χρόνια τώρα. Υπήρξαν μερικές τριβές και μικροδιενέξεις, μα πάντα τα βρίσκαν για χάρη της εξουσίας την οποία ήθελαν και οι δυο παθιασμένα.
4. Ο Χίτλερ σύντομα έκανε εθνικές εκλογές ξανά και στερέωσε τη δύναμή του. Το κράτος έγινε μονοκομματικό. Το επόμενο έτος, για να κερδίσει τη συμπάθεια, στήριξη κι εμπιστοσύνη των στρατηγών, ο Χίτλερ (με τα SS του) ξεφορτώθηκε τον Ρεμ, τον αρχηγών των Ταγμάτων Εφόδου και τους διοικητές του που είχαν αφεθεί στην ομοφυλοφιλία τους.
Κανείς πια δεν του εναντιωνόταν. Οι αντιφρονούντες είχαν μεταναστεύσει, όπως και πολλοί Εβραίοι, κατά χιλιάδες, ή κατά χιλιάδες βρίσκονταν στα νεότευκτα στρατόπεδα συγκεντρώσεων όπως το Νταχάου.
Ο Τσίπρας είναι αριστερός φασιστάκος μα όχι του χιτλερικού διαμετρήματος. Είναι μικρός σε όλα. Ενώ ο Χίτλερ παρά τη θρασυδειλία του (δεν επισκέφθηκε τους στρατιώτες του στα μέτωπα και τελικά αυτοκτόνησε) πολέμησε και παρασημοφορήθηκε, ο δικός μας ίσως και να μην χρησιμοποίησε πυροβόλο ποτέ. Οι «αγώνες» του ήταν ομιλίες σε συνελεύσεις στα αμφιθέατρα και σε συνάξεις απεργών.
Μα και αυτός έκανε δεύτερες εκλογές κι έτσι ξεφορτώθηκε την άκρα και μουρλή αριστερή πτέρυγα στο ίδιο 2015. Αργότερα έκανε και ανασχηματισμούς (τελευταίος Σεπ 2018) κι έτσι πάντα διατηρεί την απόλυτη εξουσία στα δικά του μέτρα.
