(διασκευή από την εποχή της Πρώτη-φοράς, 2016!)
1. Όταν έσβησαν οι προβολείς, σταμάτησαν τα σαλπίσματα και κατακάθισε ο αστραφτερός κουρνιαχτός της δόξας, ρίξαμε άλλη μια ματιά στον πρωταθλητισμό που, παρά τα τυφλωτικά καμουφλαρίσματα, πάντα ήταν επαγγελματικός.
Ας εξομολογηθώ πως οι στιγμές που με εντυπωσίασαν πιο πολύ τις λίγες ώρες που παρακολούθησα τους Ολυμπιακούς δεν ήταν ούτε τα νέα ρεκόρ ούτε οι νίκες, τα μετάλλια και οι διακρίσεις των ελλήνων αθλητών. Χρόνια τώρα δεν φουσκώνω από υπερηφάνεια βλέποντας τη σημαία μας να υψώνεται ή ακούοντας να ηχεί ο εθνικός ύμνος.
Όπως έγραψα στα άρθρα μου ‘Ευγενική Άμιλλα’, ο πρωταθλητισμός, οι ολυμπιακοί και άλλοι αγώνες, είναι μεγάλη σπατάλη ανθρώπινης ζωής – δυναμικού, ενέργειας, χρήματος και χρόνου. Αν εξαιρέσουμε ορισμένα αθλήματα (ιστιοπλοΐα, σκοποβολή) που έχουν κάποια σχέση με την καθημερινή πραγματικότητα, όλα τα άλλα είναι άχρηστα. Είναι δε χαρακτηριστικό της παρακμής και υπανάπτυξης του πολιτισμού πώς τόσοι πολλοί επιδίδονται σε αυτές τις άχρηστες δραστηριότητες από ματαιοδοξία και βλακεία.
2. Οι στιγμές λοιπόν που με εντυπωσίασαν, ήταν τότε που η νεαρή Γερμανίδα σκοπεύτρια έχασε με τις τελευταίες βολές, μα έσπευσε με απροσποίητη χαρά να αγκαλιάσει την Κορακάκη που νίκησε. Η ειλικρίνειά της ήταν συγκινητική τότε – και σπανίζει.
Αυτό που διακρίνω συνήθως είναι η φοβερή φιλοδοξία όλων, η υπεροψία των πρωταθλητών και η ζήλεια και απογοήτευση των ηττημένων. Η διατυμπανιζόμενη ‘ευγενική άμιλλα’ είναι μόνο στην παραφουσκωμένη ευσυγκινησία των ονειροπαρμένων και των φαντασιόπληκτων.
Ούτε βέβαια ισχύει το ρητό σαπουνόφουσκα (σαν τις εξαγγελίες του κ.Τσίπρα) ‘Νους υγιής εν σώματι υγιή’. Διότι το τελευταίο πράγμα που βλέπουμε στον αθλητισμό είναι η ανάπτυξη νου υγιούς. Είναι μύθος – ένας από τους πολλούς σύγχρονους της ‘επιστημονικής εποχής’ – πως ο νους αναπτύσσεται με γυμναστικές ασκήσεις πρωταθλητισμού.
3. Προσέξτε τη συμπεριφορά των ολυμπιονικών μας εκείνων των ημερών.
Το άλμα επί κοντώ είναι οπωσδήποτε πολύ δύσκολο αγώνισμα, τόσο δύσκολο όσο και άχρηστο στη ζωή. Μπορεί να διασκεδάζει ως θέαμα, αλλά βλέπει κανείς πιο συναρπαστικές παραστάσεις σε καλό τσίρκο. Το δε τριπλούν – εξίσου άχρηστο!
Η Στεφανίδη αναμφίβολα έδειχνε να έχει εξυπνάδα κυρίως με τις σπουδές της στην Αμερική, αλλά και με την απαξιωτική ατάκα της για την κομματική κιτρινίλα που λέγεται ‘Αυγή’ και πουλάει μόλις 1.000 φύλλα.
Και όμως, όπως είδαμε, δεν μπόρεσε να μη ζητήσει κάποια χάρη από τον σαλτιμπάγκο Πρόεδρο στη δεξίωσή του.
Ο Πετρούνιας επίσης επιδίδεται σε απαιτητικότατο άθλημα (κρίκοι) που όμως είναι κι αυτό παντελώς άχρηστο. (Σας βεβαιώνω πως έχω δει καλύτερες ακροβασίες σε κάποιο ρώσικο τσίρκο.) Αυτός πολύ ορθά επεσήμανε πως έπαθλα δίχως αξίες δεν έχουν αξία. Μόνο που πέρα από τις αξίες της ελληνικής οικογένειας (όπως είπε) δεν έδωσε άλλες εξηγήσεις.
Μα η ίδια η παρουσία τους στη φιέστα του προεδρικού μεγάρου δείχνει πως οι πρωταθλητές αυτοί δεν έχουν σωστές αξίες ή προτεραιότητες. Διότι μια τέτοια ‘αγωνιστική συμμετοχή’ μόνο τη ματαιοδοξία τρέφει – και του κυρίου Προέδρου.
4. Τη νεαρή Κορακάκη ξέχασαν να την καλέσουν!
Αλλά στη δήλωσή της η δεινή μας σκοπεύτρια μάλλον ξαστόχησε.
‘Η Κορακάκη δεν υπάρχει, δεν πήγε στο Ρίο’ είπε με μελοδραματικό σαρκασμό για τον κ. Πρόεδρο, ‘Οι επιτυχίες της είναι φαντάσματα…’ και πρόσθεσε με όμοιο μελοδραματικό συναισθηματισμό: ‘Εγώ μάτωνα, θα ματώνω για πάντα να αγωνίζομαι για τη χώρα μας, την Ελλάδα, να σηκώνω ψηλά τη σημαία μας…’ και πολλά όμοια μπλα, μπλα….
Κρίμα. Αλλά μπορεί το κορίτσι να συνέλθει αν συνεχίσει να ξεχνά το ‘εγώ’ και να στοχεύει μονόαιχμα και να στοχάζεται περισσότερο.
5. Το κράτος, η Πολιτεία, δεν έχει καμιά δουλειά να ασχολείται ακόμα και στο ελάχιστο με τον αθλητισμό και τα σπορ. Όλα είναι σαφώς επαγγελματικά και ανήκουν στο επιχειρηματικό κόσμο του Ιδιωτικού Τομέα.
Οι Κουρουμπλήδες και άλλοι πολιτικάντηδες που αμέσως μόλις μυριστούν λίγο άρωμα δόξας σπεύδουν να φωτογραφηθούν με τους Ολυμπιονίκες ‘ήρωες’, (όπως έκανε τότε ο κ. υπουργός) έχουν προ πολλού αποδείξει πόσο κατάπτυστοι απατεώνες και υποκριτές είναι.
Άκουσα πως ο χαμαιλέων κ. Τσίπρας, επίσης δέχτηκε σε δική του δεξίωση τους ένδοξους μεταλλιούχους. Θέλει και αυτός φωτογραφίσεις με το μερτικό του δόξας.
Δυστυχώς (εκτός από τη Στεφανίδη που είναι, υποθέτω, στην Αμερική), οι άλλοι όλοι σχεδόν (και η Κορακάκη) δεν μπόρεσαν να παραμερίσουν τη ματαιοδοξία τους κι έσπευσαν να παραστούν στη δεξίωση του τσαρλατάνου κ Τσίπρα. Και δεν συζήτησαν κανένα από τα προβλήματα που τους βασανίζουν!
Η νοημοσύνη των πρωταθλητών, παρά τα γυμνασμένα σώματά τους, δεν φαίνεται να έχει αναπτυχθεί πέρα από το χαμηλό επίπεδο του υπόλοιπου κοινού λαού.
