Ελλάδα και Ρώμη – και Ινδία
Ο πολυθεϊσμός εξαφανίστηκε (σχεδόν) από τις χώρες της Μέσης Ανατολής και γενικά του Ισλάμ και από τις χώρες της χριστιανικής Δύσης, διότι κάποια εποχή οι απολυταρχικοί κυβερνήτες τους τον κατέστειλαν δια πυρός και σιδήρου εδραιώνοντας ως μόνη θρησκεία τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ.
Ο πολυθεϊσμός δεν έχει εξαφανιστεί όμως. Υπάρχει στον Ινδουισμό της Ινδίας, τον Σιντοϊσμό (Shinto) της Ιαπωνίας και σε άλλες θρησκείες της Ασίας, Αφρικής και Νοτίου Αμερικής και Ερυθροδέρμων στη Βόρεια Αμερική και στους ιθαγενείς Αβορίγινες της Αυστραλίας. Στις σέχτες Ταοϊσμού και Κομφουκισμού στην Κίνα επίσης.
Οι Μογγόλοι που κατέκτησαν τη Βόρειο Ινδία προσπάθησαν να αφανίσουν τον ινδουικό πολυθεϊσμό μα δεν το κατόρθωσαν. Διότι ο πληθυσμός εκεί είναι μεγάλος, η εδαφική έκταση επίσης μεγάλη και η πολυθεϊστική λατρευτική παράδοση πολύ βαθιά ριζωμένη στους Ινδούς. Παρότι στη Βεδική Παράδοση τα κύρια φιλοσοφικά συστήματα διδάσκουν μια μοναδική Πρωταρχή, τον ύψιστο Ishvara ή το Απόλυτο Brahman, οι δάσκαλοι, σχολιαστές και στοχαστές που αποδέχονταν αυτήν την αρχή και τη δίδασκαν στις σχολές τους, συγχρόνως επέτρεπαν ή στήριζαν τη λατρεία πολλών διαφορετικών θεοτήτων από ένα χοντρό υλικό (πέτρα, δέντρο, σπήλαιο κ.λπ.) ως τις ενέργειες της Φύσης (αστραπή, βροχή, θύελλα) και αόρατες δυνάμεις όπως ο Shiva, η Lakshmi κ.λπ.
Στις ευρωπαϊκές και μεσανατολικές χώρες οι δάσκαλοι και διανοούμενοι δεν υποστήριζαν τόσο επιμελώς τον πολυθεϊσμό όπως στην Ινδία (ή την Κίνα, την Ιαπωνία και Κορέα).
Ο Χριστιανισμός έγινε η επίσημη θρησκεία της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στον 4ο αιώνα κε, όταν ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος (με την παρότρυνση της μητέρας του Ελένης) απαγόρευσε τον πολυθεϊσμό και την ειδωλολατρία. Αργότερα, Ο Θεοδόσιος Α΄ της Ανατολικής Αυτοκρατορίας υποστήριξε τον Χριστιανισμό ως μοναδική θρησκεία και καταδίωξε κάθε ειδωλολατρία κλείνοντας ιερά, κατεδαφίζοντας ναούς, δημεύοντας τις περιουσίες τους και θανατώνοντας αντιφρονούντες. Επέβαλε τη λατρεία της Αγίας Τριάδας και, φυσικά, ποτέ και πουθενά δεν επέτρεπε ντιμπέιτ, όπως στην Ινδία.
Την ίδια πρακτική ακολούθησαν ο Μωάμεθ και οι διάδοχοί του στην εξάπλωση του Ισλάμ – απαγορεύσεις, διώξεις, βίαιος προσηλυτισμός, δημεύσεις, θανατώσεις.
Δεν μπορεί να μην αναρωτηθεί οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος – Τι είδους θρησκείες είναι αυτές και τι είδους θεός, ο οποίος απαιτεί τόση βία και λατρεία του εαυτού του!
Στη συνέχεια, οι Ρωμαιοκαθολικοί (Ισπανοί και Πορτογάλοι) έδειξαν ακόμα μεγαλύτερη αγριότητα θανατώνοντας χιλιάδες «απίστους» στη Νότια και Κεντρική Αμερική, δήμευσαν τις περιουσίες τους και σχεδόν κατόρθωσαν να εξαφανίσουν κάθε ίχνος των προηγούμενων θρησκειών και πολιτισμών.
Παντού δε κάθε χριστιανική Εκκλησία καταδίωξε αιρετικούς χριστιανούς «αδελφούς» και τους θανάτωνε ανενδοίαστα ξεκινώντας με τους Γνωστικούς στην αρχαιότητα και τους Καθαρούς στον Μεσαίωνα, που ήταν και στις δυο περιπτώσεις πολύ αγνότεροι χριστιανοί από τους διεφθαρμένους διώκτες τους της επίσημης Εκκλησίας.
Οι δε φανατικοί Ισλαμιστές συνεχίζουν ακόμα και σήμερα στις χώρες όπου έχουν την εξουσία να καταπιέζουν τις γυναίκες τους, να διώκουν αλλόθρησκους και να δολοφονούν «απίστους».
Είναι δε τόσο παράλογες οι θεολογίες των δυο αυτών μονοθεϊσμών, που οι Ιεράρχες τους αρνούνται να αντιμετωπίσουν εκπροσώπους άλλων θρησκειών ή φιλοσοφικών σχολών.
Είναι δε τρομερό το ότι στον Χριστιανισμό οι εκκλησιαστικοί άρχοντες δεν βλέπουν πως η Αγία Τριάδα, οι Άγγελοι και οι πολυπληθείς Άγιοί τους που λατρεύονται κανονικά σε αγάλματα και εικονίσματα είναι ένα είδος πολυθεϊσμού!
