1. Πολλά και θαυμαστά είναι τα παράξενα της αρχαίας Ρώμης ακόμα και μόνο στον 1ο αιώνα κε. Εδώ θα ασχοληθώ με δυο από αυτά.
Πρώτα ο Καλιγούλας (Αυγ 12 – Ιαν 41 κε), τον οποίο, νομίζω, γνωρίζουν οι πάντες. Ήταν ο 3ος αυτοκράτορας (37-41), με το πλήρες όνομά του Gaius Julius Caesar Augustus Germanicus. Ο πατέρας του, Γερμανικός, ήταν στρατηγός, ανιψιός και υιοθετημένος γιος του αυτοκράτορα Τιβέριου, η δε μητέρα του, Αγριππίνα η πρεσβύτερη, ήταν εγγονή του μεγάλου αυτοκράτορα Αυγούστου. Ο Καλιγούλας διαδέχθηκε τον Τιβέριο, όταν εκείνος πέθανε το 37 κε.
Είναι πασίγνωστος για τον σαδισμό του καθώς σκότωνε για διασκέδαση (εκτός από αληθινούς ή φαντασιακούς συνωμότες). Επίσης, για τα όργια όπου επιδιδόταν σε σεξ με γυναίκες αξιωματούχων και αριστοκρατών. Οι δε πηγές υπαινίσσονται και αιμομιξία με τις τρεις αδερφές του (Αγριππίνα νεότερη, μητέρα του μελλοντικού αυτοκράτορα Νέρωνα, Λιβίλα και Δρουσίλα) και πως ίσως να δολοφόνησε ο ίδιος τη Δρουσίλα.
2. Μόνο τους πρώτους 6 μήνες της εξουσίας του ήταν μετριοπαθής.
Έπασχε ίσως από επιληψία. Παρουσίαζε τον εαυτό του θεό και ανακήρυξε το άλογό του Incitatus μέλος της Συγκλήτου και ιερέα!
Αυτό που δεν είναι πολύ γνωστό είναι πως, κατά την αποτυχημένη εκστρατεία του για τη Βρετανία, κήρυξε πόλεμο στον Ποσειδώνα και οι στρατιώτες του μαχαίρωναν τα κύματα στο στενό της Μάγχης από την πλευρά τη γαλλική. Μάζεψαν δε κοχύλια ως τρόπαια της νίκης τους! (Η κήρυξη πολέμου είναι ίσως φαντασία, τα κοχύλια όμως είναι γεγονός.)
3. Το δεύτερο αξιοθαύμαστο είναι η λίμνη Fucine (Lacus Fucinus) κοντά στη Ρώμη, που κατά καιρούς πλημμύριζε και δυσκόλευε τη ζωή στην περιοχή τριγύρω. Τα νερά δεν ήταν καθαρά και μάζευαν κουνούπια που επίσης έκαναν τη ζωή τριγύρω δυσάρεστη. Επίσης πολλοί θεωρούσαν πως, αν η λίμνη αποξηραινόταν, ο πάτος της θα παρείχε πολλά εκτάρια εύφορης γεωργικής γης. Ο Ιούλιος Καίσαρας έκανε ένα σχέδιο αποστράγγισης των υδάτων, μα δολοφονήθηκε κι έτσι δολοφονήθηκε και το σχέδιό του προτού καν αρχίσει.
Έναν αιώνα αργότερα περίπου, ο αυτοκράτορας Κλαύδιος, που διαδέχθηκε τον Καλιγούλα, όταν εκείνος θανατώθηκε από τους Πραιτοριανούς του, αποφάσισε πως θα ήταν αξιόλογο έργο να αποξηρανθεί η λίμνη και θα του έδινε ακόμα μεγαλύτερο κύρος. Ο Κλαύδιος ήταν από τους πιο συνετούς αυτοκράτορες.
4. Το έργο ξεκίνησε, λοιπόν, με μηχανικούς και κατασκευαστές κι έναν ικανό διευθυντή. Ο Κλαύδιος πλήρωνε και περίμενε, γνωρίζοντας πως η αποστράγγιση θα έπαιρνε περίπου μια δεκαετία.
Το πρότζεκτ συμπεριλάμβανε κανάλια και σήραγγες, οι οποίες αποδείχθηκαν να είναι μεγάλο πρόβλημα, διότι συχνά γίνονταν κατολισθήσεις. Μία από αυτές συνέβη όταν ο ίδιος ο αυτοκράτορας επιθεωρούσε τις εργασίες μέσα από μια βάρκα σε ένα κανάλι και κινδύνεψε να πνιγεί με τους ακολούθους του.
Το έργο τελείωσε κάποια ώρα και για τα εγκαίνια οργανώθηκαν αθλήματα με μονομάχους όπως στο Κολοσσαίο. Μόνο που ο Κλαύδιος άλλαξε το παλαιότερο σχέδιο και η λίμνη δεν στραγγίστηκε, μα τα νερά κατέβηκαν περίπου στα μισά, διότι ο αυτοκράτορας ήθελε τα ψάρια που υπήρχαν εκεί.
Με τις μονομαχίες όμως τα νερά γέμισαν πτώματα, εκατοντάδες πτώματα.
Αυτό καθαυτό δεν ήταν παράξενο για τους Ρωμαίους, μα τα νερά έγιναν ακόμα πιο ακάθαρτα. Η δε ιδέα της γεωργικής γης εγκαταλείφθηκε.
