1. Το «δοκίμιο» Ιστορία της Εθνικής Αντίστασης 1984, Σύγχρονη Εποχή, το έγραψαν πέντε «ιστορικοί» με παραπομπές σε δημοσιεύσεις κυρίως των Τσόρτσιλ, Σαράφη, Πυρομανόγλου, ΚΚΕ Αρχεία (ΑΣΚΙ) και Φόρεϊν Όφις Βρετανίας, δίχως βιβλιογραφία όμως ή ευρετήριο.
Οι πέντε «ιστορικοί» είναι όπως αναγράφονται: Ζωίδης Γ, Καΐλας Μ, Μαμάτσης Τ, Αθανασίου Φ και Ασούρας Γ (πρώην αξιωματικός).
Στη συνήθη μυθιστορία της Αριστεράς οι Άγγλοι (και Αμερικανοί) είναι οι σατανικοί συνωμότες και το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ο ηρωικός πρωταγωνιστής που ξεγελάστηκε και παγιδεύτηκε τραγικά σε ήττα.
Δεν έχει το «δοκίμιο» καμιά αναφορά σε άλλες αντιστασιακές οργανώσεις από τις 140 που υπήρχαν: μόνο το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ! Και καμιά αναφορά στις κολωτούμπες του ΚΚΕ σχετικά με το αν θα έκαναν αντίσταση ή όχι!
2. Στη σ.27 διαβάζουμε για τη νίκη των Σοβιετικών στο Στάλινγκραντ και την απαρχή ριζικής στροφής του Β’ παγκόσμιου πολέμου. Στη δε σ.29 γράφουν πως οι Αγγλοαμερικανοί ανέβαλαν το άνοιγμα 2ου μετώπου κατά των Γερμανών για να παραταθεί ο πόλεμος, να εξαντληθούν η ΕΣΣΔ και η Γερμανία και να μείνουν αυτοί ρυθμιστές.
Αυτά είναι καθαρές κομουνιστικές κουφότητες.
Ριζική στροφή ο πόλεμος πήρε με τη 2η μάχη του Ελ Αλαμέιν Οκτώβριο-Νοέμβριο 1942 όπου ο Μοντγκόμερι έτρεψε σε φυγή τον Ρόμελ διώχνοντας τους Γερμανο-Ιταλούς οριστικά από τη βόρεια Αφρική. Τότε και μόνο τότε, το 1943 πλέον, ήταν δυνατόν οι Άγγλοαμερικανοί να σχεδιάσουν το 2ο μέτωπο, το οποίο και έκαναν.
3. Οι «ιστορικοί» αυτοί θα έπρεπε να γράψουν τι έκανε η ΕΣΣΔ από τον Σεπτέμβριο 1939 οπότε ο Χίτλερ εισέβαλε στη δυτική Πολωνία ως τον Ιούνιο 1941, δηλαδή για σχεδόν 2 έτη, οπότε ο Χίτλερ εισέβαλε στην ΕΣΣΔ και πως αντέδρασε ο σοβιετικός στρατός – που υποχωρούσε άτακτα εγκαταλείποντας όλο τον οπλισμό του. Ευτυχώς που σύντομα εμφανίστηκαν, παρά τις σαχλαμάρες του Στάλιν, ικανοί στρατηγοί όπως ο Ζούκωφ ή ο Τολμπούχιν.
Οι σοβιετικοί με εκείνο το αισχρό Σύμφωνο Μη-επίθεσης (1939) και την Εμπορική Συμφωνία (1940) όχι μόνο δεν έλαβαν μέρος στον πόλεμο αφήνοντας κατάμονη τη Βρετανία να πολεμά τις χιτλερικές ορδές, μα σπάραξαν την Πολωνία και υποδούλωσαν τις χώρες της Βαλτικής και τη Φινλανδία και μέρη της Βόρειας Ρουμανίας.
Επί πλέον, παραχώρησαν βάση υποβρυχίων κοντά στο Μουρμάνσκ για τους Γερμανούς σπάζοντας έτσι τον βρετανικό αποκλεισμό. Και τροφοδοτούσε τους φασίστες με 1 εκατομμύριο τόνους δημητριακών, ½ εκατομμύριο τόνους σιτάρι, ½ εκατομμύριο φωσφορικών, 1 εκατομμύριο σόγια, σχεδόν 1 εκατομμύριο τόνους πετρέλαιο και άλλα υλικά!
Αυτός ήταν ο πατερούλης Στάλιν που αργότερα απαιτούσε το άνοιγμα 2ου μετώπου – ένας φρικτός φασίστας σαν τον Χίτλερ!
4. Μετά στη σ. 118 διαβάζουμε για τις δολοπλοκίες Άγγλων πρακτόρων (δηλαδή της Βρετανικής Στρατιωτικής Αποστολής).
Οι Άγγλοι καθυστέρησαν (μαθαίνουμε στη σ. 119) την ανατίναξη του Γοργοπόταμου διότι δεν ήθελαν να χρησιμοποιήσουν τους αντάρτες του ΕΛΑΣ!
Αλλά ο E. Myers (σ. 62-66 Ελληνική Περιπλοκή, καθώς και άλλοι που συμμετείχαν όπως ο Θ. Μαρίνος) γράφει ότι ο Άρης θεληματικά προσποιείται αρχικά πως δεν ξέρει που είναι οι Άγγλοι και ξεκινά σε αντίθετη κατεύθυνση για «προπαγανδιστική περιοδεία», ωσότου τον πείθει ο Ζέρβας! Αλλά οι κομμουνιστές «ιστορικοί» προτιμούν τη δική τους προπαγάνδα από τα γεγονότα.
Το ότι οι κομμουνιστές δεν ήθελαν να συνεργαστούν με τους Βρετανούς γίνεται πλέον ολοφάνερο όταν αργότερα (Μάγιερς σ. 174-6) αρνούνται οι Τζήμας και Σαράφης να τους βοηθήσουν στην ανατίναξη της γέφυρας Ασωπού και ανατίναξαν ένα τούνελ στο Τύρναβο (μια άχρηστη ενέργεια στην οποία σκοτώθηκαν Έλληνες όμηροι πάνω στο τραίνο που καταστράφηκε και όπου η καταστροφή αποκαταστάθηκε σε λίγες μέρες).
5. Όπως καταλαβαίνετε είναι περιττό να ασχοληθεί κανείς με τέτοιου είδους «ιστορικό δοκίμιο». Το μόνο που θα βρει είναι τα παλαβά της προπαγάνδας με τους βρόμικους Βρετανούς να καθυποτάσσουν τους ηρωικούς εαμίτες και τους «σωτήρες» Σοβιετικούς να μη στέλνουν ούτε ένα φυσίγγι για τους ελασίτες λάτρεις τους!
