Καμιά αραβική (ή άλλη) χώρα δεν θέλει τους Παλαιστίνιους, δηλ. τους Άραβες Μουσουλμάνους που διαμένουν στη Λωρίδα Γάζας (Νότιο Ισραήλ) και τη Δυτική Όχθη (κεντρικό δυτικό Ισραήλ). Γενικά είναι φανατικοί φασαριόζοι που θέλουν να γίνεται το δικό τους παντού.
Η Δυτική Όχθη ανήκε στην Ιορδανία. Μα μετά τον Πόλεμο των 6 Ημερών, 1967 Οκτώβριος, οι Ισραηλινοί κατέλαβαν την περιοχή. Οι Φενταγίν όπως ονομάζονταν οι μαχητές της PLO (Οργάνωση για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης, η οποία δεν είχε υπάρξει ποτέ ως χώρα!) μετακινήθηκαν κάνοντας τις βάσεις τους στην Ιορδανία σε δυο μεγάλα προσφυγικά στρατόπεδα, Al-Wehdat και Al-Hussein, και σε άλλα μέρη και πόλεις (Αμμάν κ.λπ.).
Πολύ σύντομα και αφού ήρθαν και άλλοι εθελοντές έτσι που οι φενταγίν να ξεπεράσουν τις 20.000, άρχισαν τώρα να θεωρούν εαυτούς ως «απελευθερωτές» της Ιορδανίας και τα δυο προσφυγικά κέντρα ως «ανεξάρτητες δημοκρατίες Παλαιστινίων»! Αυτά υπό την ηγεσία του Γιασέρ Αραφάτ.
Τον Νοέμβριο 1968 οι αποθρασυμένοι φενταγίν της ομάδας Al-Nasr επιτέθηκαν στην Ιορδανική αστυνομία και ο Ιορδανικός στρατός επιτέθηκε στην ομάδα.
Έγινε μια συμφωνία μεταξύ του Βασιλιά και των διοικητών των Παλαιστινίων να φέρονται όπως όλοι οι νομοταγείς πολίτες, μα οι φιλοξενούμενοι δεν την τήρησαν για πολύ. Κάποια ώρα άρχισαν να περιφέρονται πάνοπλοι με τζιπ στους δρόμους της Αμμάν σαν να ήταν στρατός κατοχής.
Αυτό ήταν το λιγότερο. Ακολούθησαν πολλές ταραχές και παραβάσεις, επιθέσεις και απαγωγές – και φόνοι!
Η πρωτεύουσα Αμμάν θα γινόταν το Βιετναμέζικο Ανόι στη σύγκρουση με το Ισραήλ στο οποίο έκαναν επιθέσεις με ρουκέτες. Ο Χουσεΐν θα ανατρεπόταν ως «μαριονέτα» των ιμπεριαλιστών και των Σιωνιστών. Έγιναν δυο απόπειρες κατά της ζωής του ως το 1970. Στη μια απόπειρα σκοτώθηκε ένας φρουρός του.
Ο βασιλιάς και η κυβέρνηση ήθελαν να εκδιώξουν τους φενταγίν μα φοβόντουσαν την κοινή γνώμη στον αραβικό κόσμο.
Ο βασιλιάς ζήτησε βοήθεια από Άραβες ηγέτες και αυτοί συμφωνούσαν στα λόγια μα δεν έδωσαν καμιά πρακτική βοήθεια. Η μεσολάβηση του Νάσερ δεν επέφερε κάποια μόνιμη βελτίωση καθώς οι φενταγίν σύντομα συνέχισαν τις παραβάσεις και προκλήσεις τους.
Η δράση των φενταγίν κορυφώθηκε με 4 αεροπειρατείες. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1 αεροπλάνο της Pan Am οδηγήθηκε στο Κάϊρο και αφού οι ταξιδιώτες αποβιβάστηκαν το σκάφος ανατινάχτηκε. Δυο άλλα, την ίδια μέρα, της Swiss Air και της TWA οδηγήθηκαν στη Ζάρκα της Ιορδανίας κι ένα τρίτο της BOAC στις 9 Σεπτεμβρίου επίσης στη Ζάρκα. 370 επιβάτες ελευθερώθηκαν μα οι Παλαιστίνιοι κράτησαν 54 ομήρους. Μετά και τα 3 σκάφη ανατινάχτηκαν μπροστά στους έκπληκτους δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο.
Τότε ο Χουσεΐν έδωσε διαταγή να εκδιωχθούν όλοι οι φενταγίν από το βασίλειο του. Και πράγματι ο Ιορδανικός στρατός, συνέχεια της Αραβικής Λεγεώνας των Βεδουίνων, άρχισε τις εκκαθαρίσεις.
Η Συρία έστειλε στρατό υπέρ των Παλαιστινίων και αυτός προέλασε ως την Ιρμπίν μα οι Ιορδανοί σύντομα τους εξουδετέρωσαν και τους ανάγκασαν σε άτακτη υποχώρηση.
Οι Αμερικανοί και Ισραηλινοί βοήθησαν στέλνοντας μαχητικά τζετ πάνω από τη Συρία και πλοία στις ακτές του Ισραήλ κοντά στην Ιορδανία. Οι Σύριοι δέχτηκαν σφοδρές επιθέσεις κι έχασαν πολλούς άντρες. Μερικοί παραδόθηκαν στους Ισραηλινούς για να γλιτώσουν!
Οι φενταγίν, αφού έχασαν περίπου 3.000 άντρες (ο Αραφάτ ανέβασε τον αριθμό σε 25.000!), έφυγαν από την Ιορδανία. Μετακινήθηκαν κι εγκατέστησαν νέες βάσεις στον Λίβανο.
Μα, βέβαια, η εκτροπή δεν τελείωσε.
Ο Λίβανος ήταν ως τότε (1971) μια από τις πιο ειρηνικές και φιλελεύθερες χώρες της Μέσης Ανατολής, την οποία φθονούσαν οι φανατικοί των άλλων αραβικών χωρών. Είχε έναν μικτό πληθυσμό Μωαμεθανών (Sunni και Shia) και Χριστιανών και Δρούζων.
Ο ερχομός των απείθαρχων Παλαιστινίων έγειρε τη ζυγαριά προς όφελος των Μουσουλμάνων φανατικών και αριστερών όπως αυτοί εμφανίζονταν στο Εθνικό Κίνημα του Λιβάνου. Αυτοί με τη συνεργία των Παλαιστινίων στράφηκαν εναντίον της δεξιάς κυβέρνησης από Μαρονίτες κι έτσι ξεκίνησε ο εμφύλιος που κράτησε κοντά 15 έτη. Η χώρα καταστράφηκε, 150.000 σκοτώθηκαν και από τις δυο πλευρές, χιλιάδες Χριστιανοί εκδιώχθηκαν και οι Παλαιστίνιοι έγιναν δεκτοί στην Τυνησία, μα αργότερα εκδιώχθηκαν και από εκεί!
Καμιά Αραβική χώρα δεν τους θέλει!
