Φιλάνθρωπος και κομμουνίστρια ακατάβλητη. Στεντόρεια φωνή που δεν επιδέχεται αντίρρηση η αμφισβήτηση. Αφήστε που δεν αφήνει χώρο να μιλήσεις εσύ ακόμα και να τη συγχαρείς για την απαράμιλλη και ποταμίσια ευφράδεια της.
«Ο άνθρωπος» είπε πρόσφατα (λίγο πριν το Πάσχα), «όσο κι αν είναι λύκος για τον άλλον, τελικά διαφέρει από τα ζώα γιατί τρέφεται και απολαμβάνει το κάλλος, την ομορφιά. Θα κερδίσουμε! Γιατί μετά το 1917 ξέρουμε πού μπορούμε να πάμε, άμα θέλουμε.»
«Ουάου!» κατά πώς λένε μερικοί!
Άραγε ξέρει πως η φράση «Ο άνθρωπος όσο κι αν είναι λύκος» είχε ευρεία χρήση διαχρονικά και ο Φιτσίνο της αναγεννησιακής Φλωρεντίας, ιερέας και καθοδηγητής της φλωρεντινής Πλατωνικής Ακαδημίας, τη χρησιμοποίησε σε ένα γραπτό του ως τίτλο;
Προφανώς και η ίδια τρέφεται με και απολαμβάνει το κάλλος μα και τη γνώση. Τράφηκε υποθέτω με τα εξαίρετα κείμενα του Θ. Καρτερού προτού αυτός αποσκιρτήσει στον Σύριζα και τον τσαρλατανισμό τους, τότε που έγραφε στον Ριζοσπάστη και κατηγορούσε την άθλια Δύση πως έκανε αντισοβιετική προπαγάνδα με ψευδείς ειδήσεις για κάποια έκρηξη σε κάποιο Τσερνόμπιλ!
Πώς όμως και δεν γνωρίζει πως εκείνο το μεγαλούργημα του μεγάλου Λένιν το διάβρωσαν οι βάρβαροι Δυτικοί νεοαποικιοκράτες κι εκείνος ο μίζερος μέθυσος Γιέλτσιν, που επανέφερε τον καπιταλισμό και την καταπίεση του ωριμότερου των λαών, του Ρωσικού (μετά των Ελλήνων, βέβαια).
Μα η κα Λιάνα με κείνη την ορμητική, γεμάτη πάθος και πεποίθηση φωνούλα της ορθά μας ειδοποιεί «άμα θέλουμε».
Το φάρμακο κατά του φαρμακερού φιλελευθερισμού που δεν έχει ιερό και όσιο, ούτε και ωραίο, για να θρέφει τους καταπιεσμένους στην κατάθλιψή τους είναι ο κομμουνισμός-λενινισμός-σταλινισμός – και αυτός ξανάρχεται!…
Είναι και θρήσκα η κα Λιάνα, και ας μην της φαίνεται. Πιστεύει στη Δευτέρα Παρουσία του Μπολσεβικισμού, του μεγαλύτερου και απαράμιλλου πειράματος στην Ιστορία.
Γι’ αυτό επιδίδεται σε κρυφό φιλανθρωπικό έργο, αντί να δίνει το μισό του μισθού της (βουλευτική αποζημίωση τη λένε οι βολεμένοι στη Βουλή) για την ανάσχεση του κορωνοϊού. Το ίδιο κάνουν και πολλοί τσιπριστές. Όλοι έχουν κοινή καταγωγή μα κάπου στην εξελικτική πορεία διαφοροποιούνται διότι όλοι θέλουν την εξουσία για το καλό του λαού, μα μόνο «εγώ ξέρω καλύτερα»!
Ποιος ξέρει. Μπορεί να έχει πικρή πείρα από τέτοιες αναγκαστικές εισφορές. Μπορεί να μην καταλήγουν εκεί που υποτίθεται πρέπει να πάνε.
Κι έτσι η αγαστή κα Κανέλλη θα εξακολουθεί να μας ψυχαγωγεί με τον κομμουνιστικό ψυχισμό της, μιλώντας ατέρμονα με στόμφο, καπνίζοντας καπιταλιστικά τσιγάρα και πίνοντας καπιταλιστική κόκα-κόλα!
