1. Από πού να αρχίσω;
Συνήθως αρχίζει κανείς από την αρχή. Όμως εδώ η αρχή είναι χαμένη στις ομίχλες της προϊστορίας και στο αχαρτογράφητο βάθος της ελληνικής ψυχής – όσο κι αν προσπάθησαν να την εικονίσουν τόσοι και τόσοι φημισμένο φιλόσοφοί μας.
Μπορούμε ίσως να καταλάβουμε κάποια ειρωνεία στον τίτλο. Διότι ενώ αναμφίβολα υπάρχουν κάποιες αρετές στο νεοελληνικό Έθνος, αυτές δεν εντοπίζονται τόσο εύκολα, αν λάβουμε στα σοβαρά υπόψη μας την ιστορική διαδρομή της τελευταίας εκατονταετίας από τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο και δώθε.
Στην εποχή μας ιδιαίτερα, οι περισσότεροι συγγραφείς προτιμούν να προτάσσουν ελαττώματα και όχι προτερήματα. Και αυτή είναι ίσως, μια καλή αρχή για ξεκίνημα.
2. Το πρώτο γνώρισμα που εύκολα παρατηρείται είναι η διχόνοια. Η εμφυλιοπολεμική διάθεση πάει πίσω στους Ετεοκλή και Πολυνίκη τουλάχιστο, στον παμπάλαιο εκείνο μύθο των Λαβδακιδών.
Λόγω του διχασμού και της εριστικότητας δύσκολα ομονοούν σε κάτι πανεθνικό και σοβαρό οι διάφορες πολιτικές ομάδες και παρατάξεις.
Δύσκολα πια οι πολίτες προτίθενται να ρισκάρουν και ακόμα πιο δύσκολα να θυσιαστούν για το κοινό καλό, το δίκαιο και το ορθό.
Έχουμε υιοθετήσει βαθύρριζα πλέον το χειρότερο χαρακτηριστικό των Ευρωπαίων εταίρων μας (εκτός κι αν εμείς μεταδώσαμε αυτόν τον εξαιρετικά κολλητικό ιό) την αγάπη για βόλεμα και καλοπέραση και την απροθυμία να πολεμήσουμε και να πεθάνουμε για κάτι ανώτερο, όπως γινόταν στο παρελθόν, για την ελευθερία μας έστω.
Το κυνήγι του εύκολου κέρδους και της απόλαυσης εκδηλώθηκε πυρετωδώς μετά το 1981 – το βόλεμα και η προσωπική καλοπέραση. Τότε εντατικοποιήθηκε ολοφάνερα πια και νέο κύμα διχόνοιας.
3. Αυτά όλα φανερώθηκαν σε νέο έντονο βαθμό όταν ανήλθαν στην εξουσία οι ανέντιμοι, ανεύθυνοι και απίστευτα ανίκανοι Συριζαίοι, οι τσιπριστές με το έμβλημα της εξαπάτησης και ψευδολογίας.
Τότε, μετά το 2015 προχώρησε και η ραγδαία παρακμή στην Παιδεία και στη Δημόσια Διοίκηση και η καταδολίευση του ηθικού μα και συνταγματικού Δικαίου. Τότε φάνηκε καθαρά και η απαξίωση της Αριστείας με δηλώσεις υπουργών και παρατρεχάμενων που θα έπρεπε να είναι η πηγή των υγιών για το Έθνος και την κοινωνία φρονημάτων και αξιών.
Η αξιολόγηση στο ευρύ Δημόσιο μετανάστευσε και αυτή ανεπιστρεπτί.
Στην πολιτική που τόσο ξεκάθαρα εκφράζει τις τάσεις και διαθέσεις των μαζών του λαού, βλέπουμε να κυριαρχούν μικροπολιτικές και μικροσυμφέροντα προσωπικά και κομματικά, αντί το συμφέρον του Έθνους, της κοινωνίας, της Πολιτείας.
4. Η ματαιοδοξία μειδιά από κάθε ΜΜΕ και κάθε μεγαλόστομη δήλωση επώνυμων. Στην ποιο χυδαία έκφανσή της μουγκρίζει ως μαγκιά μπαχαλόμυαλων και μπολσεβίκων.
Αναλογιστείτε για λίγο με πόσο θράσος οι μπαχαλάκηδες έκαναν ό,τι ήθελαν και οι αστυνομικοί παρακολουθούσαν αδιάφορα τις επιθέσεις, φωτιές και καταστροφές. Και τους καλόκαρδους μπολσεβίκους διαδηλωτές να κλωτσοκοπούν τους αστυνομικούς τώρα καθώς προσπαθούν να βάλουν τη δέουσα τάξη…
Αναλογιστείτε για λίγο πόσο πιο επικίνδυνη έχει γίνει τα τελευταία χρόνια η κυκλοφορία, πόση παραβατικότητα κυριαρχεί ατιμώρητη.
Παραβιάζονται το κόκκινο φανάρι, το ΣΤΟΠ και οι μονόδρομοι.
Παραβιάζονται τα όρια ταχύτητας, ο λεωφορειόδρομος, τα απαγορευτικά στάσης και στάθμευσης.
Κυκλοφορούν ανασφάλιστα οχήματα και θεοπάλαβοι οδηγοί που, παρά την απαγόρευση, μιλούν στο κινητό ή στους συνεπιβάτες τους, και σταματούν κάτω από τα φανάρια ή τα σήματα ΣΤΟΠ ενώ ο ΚΟΚ ορίζει πολλά μέτρα νωρίτερα!
Για να μην επεκταθώ στο γρηγορόσημο και στα φακελάκια των αισχρών γιατρών, από αυτές τις αυξανόμενες παραβάσεις του ΚΟΚ, καταλαβαίνει κανείς ποιες αρετές καλλιεργούνται στις οικογένειες και στα εκπαιδευτήρια – θεληματικά ή άθελα!
