1. Ο όρος “αντεξουσιαστής” είναι παραπλανητικός: δεν αναφέρεται σε μια πραγματικά αντεξουσιαστική οντότητα ή “συλλογικότητα”.
Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς έκανε την πρώτη εμφάνισή του στις εφημερίδες και τα μίντια γενικότερα. Τον θυμάμαι όμως στην Καθημερινή λίγα χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση. Αναφερόταν τότε σε ομάδες αναρχοαριστερών μπαχαλάκηδων, κουκουλοφόρων, “γνωστών αγνώστων”, που έκαναν διαδηλώσεις με αρκετή βία, καταστρέφοντας ιδιωτική και δημόσια περιουσία.
Τότε ήταν η δεξιά κυβέρνηση της ΝΔ υπό τον Κωνσταντίνο Κ. και ήταν φυσικό οι μπαχαλάκηδες κουκουλοφόροι να διαδηλώνουν κατά της εξουσίας. Ήταν βέβαια εντελώς αφύσικο να μη συλλαμβάνονται από την αστυνομία παρότι θεωρούνταν “γνωστοί”.
Ο όρος κόλλησε. Παρέμεινε για τους ίδιους ή πανόμοιους ταραξίες επί ΠΑΣΟΚ, στα ένδοξα έτη αλλαγής και κυβερνήσεων συνεργασίας, και επί των ενδοξότερων ετών του σακάτη Σύριζα.
2. Τώρα πάλι χρησιμοποιείται συχνά στην προεκλογική περίοδο (τέλη Μαΐου 19) με τα τελευταία αγκομαχητά των τσιπριστών.
Και αναφέρεται στις ίδιες ή πανόμοιες ομάδες κουκουλοφόρων που πετούν μολότοφ μα κραδαίνουν τώρα και καλάσνικοφ στα Εξάρχεια.
Μόνο που τώρα, όπως σημείωσα προ καιρού, δεν στρέφονται αληθινά εναντίον της εξουσίας, δηλαδή της τσιπρικής κυβέρνησης, παρότι μερικές ομάδες ξεπετούν ανακοινώσεις ενάντια στις δεξιόστροφες, σοσιαλδημοκρατικές ή φιλοευρωπαϊκές κινήσεις αυτής της κυβέρνησης.
Στην εποχή αυτή οι μπαχαλάκηδες στρέφονται κατά της αντιπολίτευσης, προπαγανδίζοντας με λόγια κι έργα την αιματηρή καταστροφική βία.
Αλλά δεν περιορίζονται στην αντιπολίτευση (ΠΑΣΟΚ ή ΚΙΝΑΛ και ΝΔ κυρίως). Ούτε περιορίζονται σε πολιτικού περιεχομένου εκδηλώσεις.
Στρέφονται κατά οποιουδήποτε τολμά να σταθεί εμπόδιο στις δραστηριότητές τους που συμπεριλαμβάνουν (και ίσως αποτελούν το κύριο μέλημά τους) διακίνηση ναρκωτικών και λαθρεμπόριο αγαθών και ανθρώπων. Δηλαδή, όχι μόνο στην Αστυνομία ή κυβερνητικούς αρμοδίους ή πολιτικούς γενικά, μα ενάντια και στα ΜΜΕ και στα πανεπιστήμια που έχουν “άσυλο”.
3. Ακόμα και οι οργανωμένες ταραχές από συμπαραστάτες του δολοφόνου Κουφοντίνα στοχεύουν να πλήξουν την αντιπολίτευση στην προεκλογική περίοδο.
Η τσιπρική κυβέρνηση τους συμπαθεί και συμπαραστέκεται σε όλους αυτούς τους κακοποιούς. Γι αυτό οι αρχές καταστολής είναι με δεμένα χέρια και πόδια λόγω των εντολών των πολιτικών τους προϊσταμένων, δηλαδή των εγκληματικών τσιπριστών. Οι κακοποιοί επιχειρούν την κατάλυση της έννομης τάξης έξωθεν με τις κινητοποιήσεις τους και οι εγκληματίες τη ροκανίζουν περίτεχνα έσωθεν μέσω εντολών και νομοθετημάτων που επιτρέπουν κι ενθαρρύνουν τους κακοποιούς στην παραβατικότητά τους.
Αυτά τα εγκληματικά μυαλά χρησιμοποιούν έντεχνα και κυνικά τους κανόνες της φιλελεύθερης Δημοκρατίας για να την καταλύσουν ή να την αλλάξουν αρκετά είτε προς μια δικτατορία κρυπτο-αριστερών είτε προς αναρχικό χάος.
Όλα ετούτα τα φαινόμενα περιγράφονται ως παραβατικότητα ή ακτιβισμός ή διαμαρτυρίες, ενώ είναι εγκλήματα κατά του κράτους δικαίου. Και οι ομάδες ή “συλλογικότητες” είναι καλά οργανωμένες σπείρες εγκληματιών.
Μα ούτε οι πολιτικοί ούτε τα έγκριτα μίντια τολμούν πια να χρησιμοποιούν τις παραδοσιακές ονομασίες. Οι μεν φοβούνται το “πολιτικό κόστος”, οι δε το “κυκλοφοριακό κόστος”.
