Το πραγματικό της όνομα ήταν Larysa Petrivna Kosach (25/2/1871 -1/8/1913). Γεννημένη σε εύπορη οικογένεια διανοούμενων με πατέρα επιστήμονα, μέλος του Επαρχιακού Συμβουλίου και καθηγητή στο πανεπιστήμιο Κιέβου, και με μητέρα συγγραφέα κι εκδότρια, από νωρίς έδειξε μεγάλη ευχέρεια σε γλώσσες – Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά, Ελληνικά, Ρωσικά, Πολωνικά, Λατινικά, Βουλγάρικα και, φυσικά την Ουκρανική, που ήταν απαγορευμένη!
Τα πρώτα της ποιήματα εκδόθηκαν στη Λβιβ (σε ηλικία 13-14 ετών) με το ψευδώνυμο με το οποίο θα γινόταν πασίγνωστη στη ρωσική επικράτεια και αργότερα στην ΕΣΣΔ.
Μαζί με τον Taras Shevchenko (1814-1861) θεωρείται η μεγαλύτερη ποιήτρια της Ουκρανίας. Τα θέματά της ήταν ρομαντικά μα και ρεαλιστικά και με φλογερή λαχτάρα για την ανεξαρτησία της Ουκρανίας και την επαναφορά της εθνικής γλώσσας της.
Μετάφρασε τον Όμηρο μα και το Κομμουνιστικό Μανιφέστο του Μαρξ καθώς ήταν σοσιαλίστρια και μάλιστα φυλακίστηκε για λίγο το 1907. Ίσως γι’ αυτό ήταν αρεστή στους Μπολσεβίκους (2 γραμματόσημα).
Υπάρχουν μνημεία της στο Κίεβο μα και στη Μόσχα στο Ukrainski bulvar.
Επίσης, σε άλλα μέρη, στην Πολιτεία Νέα Υόρκη και στον Καναδά, όπως αυτό στο Τορόντο.
Πολύ γνωστό είναι το θεατρικό της Το Τραγούδι του Δάσους του 1911, μεταφρασμένο στα Αγγλικά και πολλές άλλες γλώσσες.
