Γεννημένος το 1915 σε μια φτωχή οικογένεια αγροτών, σε μια επαρχία που τώρα είναι Βόρεια Κορέα, ο Chung Ju Yung από μικρός ήθελε να γίνει δάσκαλος. Μα καθώς δεν υπήρχε ανώτερη εκπαίδευση στην περιοχή, ο πόθος του δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί.
Στην εφηβεία του έφυγε αρκετές φορές από το σπίτι του και δοκίμασε διάφορες δουλειές εδώ κι εκεί. Ο πατέρας του πάντα τον έβρισκε και τον έφερνε πίσω στο σπίτι τους στο αγρόκτημα της οικογένειας που όμως δεν έλεγε να ευδοκιμήσει. Στην τελευταία του προσπάθεια διαφυγής, πούλησε μια αγελάδα του πατέρα του για ένα εισιτήριο τρένου στη Σεούλ στον νότο.
Στη Σεούλ βρήκε δουλειά ως ντελιβεράς σε μια αποθήκη ρυζιού. Με σκληρή, αποτελεσματική εργασία, πήρε προαγωγή σε έξι μήνες και ανέλαβε τα λογιστικά της επιχείρησης.
Το 1937, ο άρρωστος ιδιοκτήτης παραχώρησε την επιχείρηση ρυζιού στον Chung. Η επιχείρηση αναπτύχθηκε ακόμα περισσότερο στα χέρια του. Μα το 1939 οι Γιαπωνέζοι επικυρίαρχοι επέβαλαν δελτίο στην κατανάλωση ρυζιού και η επιχείρηση του Chung έκλεισε κι εκείνος επέστρεψε στο χωριό του απογοητευμένος.
Μετά από λίγο ξαναγύρισε στη Σεούλ και επένδυσε σ΄ ένα μικρό γκαράζ μπαίνοντας για πρώτη φορά στον κόσμο των αυτοκινήτων. Σε δυο χρόνια είχε επεκταθεί στην επιδιόρθωση αμαξιών και απασχολούσε 70 άτομα. Μα το 1943 οι Γιαπωνέζοι τον ανάγκασαν να συγχωνευθεί με μια βιομηχανία χάλυβα για να στηρίξουν καλύτερα τις Ιαπωνικές ένοπλες δυνάμεις στον 2ο ΠΠ. Έτσι έχασε πάλι τη δική του επιχείρηση.
Με την απελευθέρωση της Κορέας στο τέλος του 2ου ΠΠ και την ολοκληρωτική ήττα της Ιαπωνίας, ο Chung επένδυσε τα λιγοστά κεφάλαια που είχε σε μια νέα εταιρεία κι εδραίωσε την αυτοκινητιστική Hyundai, προβλέποντας πως ήταν μια μεγάλη ευκαιρία με την εθνική ανοικοδόμηση και βιομηχανοποίηση. Η πρόβλεψή του αποδείχτηκε ορθή και η εταιρεία του αναπτύχθηκε σε κολοσσιαία βιομηχανία ενώ ο ίδιος έγινε ο πλουσιότερος άνθρωπος στη Νότιο Κορέα.
Το 1998 έστειλε στη Βόρειο Κορέα μέσω της DMΖ (Αποστρατικοποιημένη Ζώνη) 1001 αγελάδες ως απόσβεση του χρέους του, της μια αγελάδας που είχε πάρει από τον πατέρα του για να χρηματοδοτήσει το ταξίδι του στον Νότο. Διότι πάντα πίστευε, είπε, πως η επιτυχία του χρωστούσε κάτι και στις αγελάδες.
Όταν ο Chung ρωτήθηκε για το κλειδί στην επιτυχία του, απάντησε: “Οι πολίτες μας πέτυχαν την ανάπτυξη της χώρας, διότι αφιέρωσαν σε αυτήν ένα ισχυρό πνεύμα αφοσίωσης. Χρησιμοποίησαν τις δυνάμεις ενός ανώτερου νου. Η αυτοπεποίθηση δημιουργεί απαράμιλλη προσπάθεια. Αυτό είναι το κλειδί σε κάθε επιτυχία και κάθε θαύμα… Οι δυνατότητες του ανθρώπου είναι απεριόριστες”. Να κι ένα ποίημά του:
Το πράσινο βουνό μου λέει να ζω σιωπηλά,
Ο ανοιχτός ουρανός μου λέει να ζω άμεμπτα:
Να διώχνω προσκόλληση και μίσος,
Σαν το νερό και τον αέρα να ζήσω και ν’ αποχωρήσω.
Πέθανε το 2001.
Η Hyundai είναι σήμερα ένας διεθνής επιχειρηματικός γίγας με 75.000 υπαλλήλους σε όλο τον κόσμο.
2 Comments
Αλεξάνδρα Παπανδρέου
Καλημέρα,
Ευχαριστούμε πολύ για το ιδιαίτερα ενδιαφέρον άρθρο. Μήπως θα μπορούσατε να μας εξηγήσετε περισσότερο ποιες είναι οι δυνάμεις ενός ανώτερου νου στις οποίες αναφέρεται ο Chung Ju Yung;
Μου έκανε εντύπωση πως η αυτοπεποίθηση δημιουργεί την απαράμιλλη προσπάθεια που είναι το κλειδί σε κάθε επιτυχία και πως οι δυνατότητες του ανθρώπου είναι απεριόριστες.
Επίσης, ήταν πολύ όμορφο το ποιήμα του.
Ευχαριστώ,
Αλεξάνδρα
Νικόδημος
Ευχαριστώ για το σχόλιο. Ο Chung δεν λέει ποιες είναι αυτές οι ανώτερες δυνάμεις. Και δεν δικαιούμαστε να προτείνουμε δικές μας ιδέες. Αυτές που αναφέρει είναι “αφοσίωση”, “αυτοπεποίθηση” και αίσθηση άλλων δυνατοτήτων μέσα μας, που επίσης δεν διευκρινίζει. Ο ίδιος πρέπει να ήταν ένας πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος – όπως δείχνει και το ποίημά του.