Aφενός ο άνθρωπος έχει ελεύθερη βούληση και ανταμείβεται αν επιλέξει το Ισλάμ ενώ βασανίζεται στην κόλαση αιώνια αν δεν το επιλέξει, και αφετέρου είναι ο ίδιος ο Αλλάχ που έχει προκαθορίσει τι θα επιλέξει ο άνθρωπος…
Υπάρχουν δυο θεμελιακές αρχές για το Ισλάμ: η πίστη (īmān) στον ένα θεό Αλλάχ και τον Προφήτη του Μωάμεθ (Muhammad) και η ορθή πράξη ή συμπεριφορά (chsān). Το Κοράνι είναι διάχυτο από τον Ένα Αληθινό Αλλάχ, παντογνώστη, πολυεύσπλαχνο, δίκαιο κ.λπ. Στο Surah 2.112 (και πολλά άλλα) λέγεται “Όποιος παραδίδει τον σκοπό του (ή την πρόθεσή του) στον Αλλάχ καθώς κάνει το καλό (δηλ. προσεύχεται με πίστη κι ευσέβεια και δίνει ελεημοσύνη) η ανταμοιβή του είναι με τον Κύριο: αυτός δεν θα έχει φόβο ή πόνο.”
Ωστόσο τόσο το Κοράνι όσο και η ζωή του Μωάμεθ και η παραδοσιακή κουλτούρα που οικοδομήθηκε πάνω σ’ αυτούς τους πυλώνες, έχουν στην ίδια την ουσία τους μια αγεφύρωτη αντίφαση και αντινομία. Έτσι ενώ πολλά εδάφια αποδέχονται τον Μωυσή και τους Εβραίους (= άνθρωποι της Βίβλου) και τον Ιησού και τους Χριστιανούς, άλλα τόσα τους θεωρούν άπιστους ειδωλολάτρες που ή θ΄ αλλαξοπιστήσουν στο Ισλάμ (= υπακοή, υποταγή) ή θα πρέπει να πληρώνουν ειδικό φόρο ως δουλοπάροικοι ή να εξοντωθούν! Επίσης, ενώ διδάσκεται σε ορισμένα εδάφια ανεξιθρησκεία και συγχώρεση, σε άλλα οι πιστοί παρακινούνται να εξοντώσουν ολοσχερώς τους άπιστους!
Αυτά έχουν εξεταστεί σε προηγούμενα άρθρα (Τ351, Τ349, Φιλ 581 κ.λπ.) Σήμερα εξετάζω τη θεμελιακή αντινομία όπου αφενός ο άνθρωπος έχει ελεύθερη βούληση και ανταμείβεται αν επιλέξει το Ισλάμ ενώ βασανίζεται στην κόλαση αιώνια αν δεν το επιλέξει, και αφετέρου είναι ο ίδιος ο Αλλάχ που έχει προκαθορίσει τι θα επιλέξει ο άνθρωπος κι έχει εμφυσήσει στις ψυχές την πίστη κι ευσέβεια ή/και απιστία και ασέβεια! Έτσι στο surah 91.8 – Εκείνος [ο Αλλάχ] εμφύσησε στις ψυχές την κακία και την ευσέβειά τους!
3.129: Ο Αλλάχ συγχωρεί όποιον θέλει και βασανίζει όποιον θέλει. ” 145: Καμιά ψυχή δεν είναι δυνατό να πεθάνει χωρίς την άδεια του Αλλάχ, γιατί το τέρμα της έχει γραπτώς ορισθεί.
5.54: Οι πιστοί θ’ αγωνίζονται κατά των απίστων και δεν θα φοβούνται τις καταχρήσεις τους… Αυτή είναι η ευλογία που ο Αλλάχ χαρίζει σε όποιον θέλει.
5.64: Η αποκάλυψη που ήρθε από τον Κύριο θ’ αυξήσει σε άλλους την αδικία και την απιστία. Σπείραμε [δηλ. ο Αλλάχ και ο Προφήτης του] τη διχόνοια και το μίσος ως την Ημέρα της Κρίσης. (Επαναλαμβάνεται και στο 5.68).
7.178: Όποιον ο Αλλάχ καθοδηγεί, αυτός είναι ο αληθινός καθοδηγούμενος και όποιον δεν καθοδηγεί, εκείνος είναι ο χαμένος.
7.179: Πολλά πνεύματα (τζιν) πλάσαμε και πολλούς ανθρώπους για την κόλαση. Έχουν καρδιά μα δεν κατανοούν, μάτια μα δεν βλέπουν…
Προσέξτε όμως την ελεύθερη επιλογή στο 9.9-12: Αυτοί αμαρτάνουν παραβιάζοντας τον όρκο τους. Μα αν μετανοήσουν και διατηρήσουν προσευχή κι ελεημοσύνη, τότε είναι αδελφοί στην πίστη.
9.127: Ο Αλλάχ έχει απομακρύνει τις καρδιές τους [από το φως] και είναι λαός που δεν κατανοεί.
10.99: Καμιά ψυχή δεν πιστεύει [στον Αλλάχ και τον Προφήτη του] παρά μόνο με την άδεια του Αλλάχ.
14.4: Στέλνει Απόστολο που μιλάει τη γλώσσα του λαού για να τους διδάξει φανερώνοντας την αλήθεια. Μα ο Αλλάχ αφήνει σε πλάνη όποιον Εκείνος θέλει.
16.9: Αν ο Αλλάχ ήθελε θα σας καθοδηγούσε όλους [στον ορθό δρόμο]…
16.93: Αν ο Αλλάχ ήθελε θα σας έκανε όλους ένα Έθνος, μα αφήνει σε πλάνη αυτούς που θέλει και καθοδηγεί [ορθά] όποιους Εκείνος θέλει.
Όμοιες διατυπώσεις βρίσκονται στα Σούρα 32.13-14, 42.8, 30-31, 51, 76.29-31, 81.28-9, 91.8 κ.λπ.
Πώς μπορεί να υπάρχει μια τόσο βασική αντίφαση σ’ ένα θεόπνευστο βιβλίο Αποκάλυψης για μια Τέλεια Θρησκεία; Πώς μπορεί ένας μοναδικός Ύψιστος, Αληθινός, Πολυεύσπλαχνος Θεός να προκαθορίζει πλάσματα, που ο ίδιος δημιουργεί, να πάνε στην Κόλαση (7.179) και να βασανίζονται στην αιωνιότητα; Γι’ αυτό θεωρώ το Ισλάμ, έτσι όπως έχει εδραιωθεί στις μωαμεθανικές χώρες, ένα σκληρό τοξικό αγκάθι στη σάρκα της ανθρωπότητας.
