Λίγα πράγματα είναι απόλυτα εξακριβωμένα για τη Rabia al-Adawiyya al-Qaysiyya της Μπάσρα στο νότιο Ιράκ. Έζησε μεταξύ 717 και 801 κ.ε. Είναι γνωστή ως Hazrat Rabia Basri ή Rabia Al Basri. Οι χρονολογίες βρίσκονται σε πολύ μεταγενέστερες πηγές όπως και η βιογραφία της, αφού μόνο δυο μνείες υπάρχουν από σύγχρονους ή κοντινούς της.
Όμως γενικά θεωρείται η πρώτη γυναίκα μυστική του Ισλάμ και χαίρει μεγάλης υπόληψης ως Ραμπία η ασκητής, η αγαπητική του Αλλάχ, η δασκάλα και η μυστική Σούφι. Μερικοί την αποκάλεσαν “βασίλισσα των Σούφι”. (Οι Σούφι ασκητές και μυστικοί ακόμα και σήμερα μισούνται από τους ορθόδοξους στενόμυαλους ισλαμιστές.)
Ποιήματα που αποδίδονται σ’ εκείνη δεν είναι καθόλου σίγουρο πως είναι δικά της. Ομοίως πολλά αποφθέγματα της διδασκαλίας της.
Ο ποιητής Attar της Nishapur (12ος αιώνας) έγραψε πως η Ραμπία πέρασε πολλά δύσκολα χρόνια μα κάποια ώρα έφθασε στην Αυτοσυνειδητοποίηση όντας η εκλεκτή του Αλλάχ για ουσιαστικά έργα.
Στη φωτογραφία ο τάφος της – τόπος προσκυνήματος….
Ένας μύθος λέει πως ήταν σκλάβα μα μια μέρα την είδε ο αφέντης της να προσεύχεται και να λούζεται σε φως κι έτσι κατάλαβε πως ήταν Αγία και την απελευθέρωσε.
Μια προσευχή που αποδίδεται σ’ εκείνη λέει:
«Κύριε! Αν σε λατρεύω λόγω φόβου Κόλασης, τότε ρίξε με στη φωτιά της κόλασης.
Αν σε λατρεύω επιθυμώντας τον παράδεισο, τότε απόκλεισέ με από τον παράδεισο.
Μα αν σε λατρεύω για Σένα και μόνο, τότε μη μου αρνείσαι την αιώνια παρουσία Σου!»
Λέγεται επίσης πως ποτέ δεν κοιτούσε προς τον ουρανό ως πράξη σεμνότητας. «Αν κάποιος είχε στην ιδιοκτησία του τον κόσμο όλο, δεν θα ήταν πλούσιος ή ευτυχισμένος, διότι ο κόσμος παρέρχεται. Ταπεινότητα, λοιπόν».
