1. Οι Εβραίοι δεν αποδέχθηκαν ποτέ ούτε τον Ιησού Χριστό ως Υιό Θεού (κάτι, άλλωστε, που ούτε ο ίδιος στα ευαγγέλια λέει), ούτε την παρθενογένεση, ούτε την Αγία Τριάδα που οριστικοποιήθηκε τον 4ο αιώνα.
Αλλά έχουν μια δική τους Τριάδα. Μόνο που αυτή δεν είναι γενικά αποδεκτή. Διότι άλλοι τόσοι εμμένουν σε έναν αυστηρό μονοθεϊσμό κι επεξηγούν ανάλογα τα εδάφια στις Γραφές που οι τριαδιστές βλέπουν ξεκάθαρα ως δηλωτικά μιας Τριάδας. Αυτήν την άποψη εξετάζω εδώ σήμερα.
Η λέξη elohim που χρησιμοποιείται για Θεός είναι πληθυντικός «οι θεοί». Παρότι στο Γένεσις 1.1. λέγεται πως «ο θεός εποίησε elohim bara» όπου το ρήμα bara είναι αόριστος 3ο πρόσωπο ενικού (!), οι τριαδιστές παίρνουν τον πληθυντικό elohim κι επεξηγούν πως πρόκειται για τις τρεις υποστάσεις ενός Θεού: έτσι ένας εποίησε μα είναι 3 στον ένα.
Υπάρχουν φυσικά άλλα πιο ξεκάθαρα παραδείγματα.
2. Ένας από τους τελευταίους προφήτες, ο Ωσηέ, γράφει (1.7) πως ο Κύριος είπε στον Ωσηέ: «Θα σώσω τους υιούς του Ιούδα μέσω του Κυρίου του Θεού τους [δηλ. του Ιεχωβά ή Yahueh], όχι μέσω όπλων και πολέμου». Εδώ έχουμε έναν Ανώτερο Θεό κι έναν κατώτερο που χρησιμοποιείται ως πράκτορας σωτηρίας.
Αυτή η δυάδα επαναλαμβάνεται στο επίσης νεότερο κείμενο του Ζαχαρία που γράφει (2.8): «Αυτά λέει ο Κύριος ο Παντοκράτορας που με έστειλε [εμένα τον Κύριο της δόξας και των δυνάμεων]… κοιτάξτε, εγώ θα βάλω το χέρι μου από πάνω τους [αυτών που σας λήστεψαν] κι αυτοί θα γίνουν η λεία για όσους τους υπηρετούσαν και θα γνωρίζετε πως εμένα με έστειλε εκείνος ο Κύριος Παντοκράτωρ».
Επαναλαμβάνεται και στο πρώιμο βιβλίο Γένεσις (19.24): «Και ο Κύριος έβρεξε στα Σόδομα και Γόμορρα θειάφι και φωτιά από τον [ανώτερο] κύριο του Ουρανού». Ένας θεός παίρνει και ρίχνει φωτιά από άλλον στον Ουρανό!
Επίσης στον Ψαλμό 44/45 (6-7): « Ω θεέ, ο θρόνος Σου μένει στους αιώνες. Το σκήπτρο της βασιλείας Σου είναι σκήπτρο ευθύτητας/ορθότητας. Αγαπάς τη δικαιοσύνη και μισείς την ανομία και γι’ αυτό Σε έχρισε ο Θεός Σου με το έλαιο της αγαλλίασης πέρα από τους συντρόφους Σου.»
3. Στο βιβλίο Έξοδος (23.20-23) ο Θεός λέει πως θα στείλει έναν άγγελο που θα τους οδηγήσει στη γη την οποία είχε ετοιμάσει για τους Ισραηλίτες. «Προσέχετε» λέει «και να τον ακούτε διότι το όνομά Μου είναι μέσα του.» Με άλλα λόγια, αφού το όνομα είναι μέσα στον απεσταλμένο κι αυτός είναι θεός.
Στον Hσαΐα (63.7-14) αναφέρονται τρεις θεϊκές δυνάμεις: στο εδάφιο 7 είναι ο Θεός Γιαχβέ (θυμήθηκα το έλεος του Κυρίου…Κύριος αγαθός)˙ στο 9 είναι ο άγγελος απεσταλμένος˙ στο 10 είναι «το πνεύμα το άγιο του Κυρίου» που αναφέρεται ξανά στα εδάφια 11 και 14, το οποίο τους οδήγησε, όπως ο άγγελος που είχε μέσα του το όνομα του Θεού.
Έχουμε τώρα και τρίτη θεϊκή υπόσταση, την οποία συναντάμε για πρώτη φορά στο Γένεσις 1.2 όπου το «πνεύμα Θεού επεφέρετο πάνω από το [αδιαφοροποίητο συμπαντικό] νερό (Ruach Elohim = πνεύμα θεού)» .
Στον Hσαΐα (48.12-16) έχουμε ένα θεό που εξαγγέλλει πως είναι ο πρώτος και εις τον αιώνα, που εστερέωσε τον ουρανό! Όμως είναι σταλμένος από τον Κύριο και από το πνεύμα Κυρίου (16)! Εδώ σίγουρα υπάρχουν πάλι τρεις υποστάσεις: ο Κύριος, ο δημιουργός και το Πνεύμα Κυρίου.
4. Υπάρχουν πολλά άλλα εδάφια που υπονοούν ή εκφράζουν καθαρά την τριαδική φύση του ενός Θεού, αλλά πουθενά δεν αναφέρεται ως Τριάδα ή ως τριαδικός Θεός.
Ο συγγραφέας του Ζοχάρ είδε και περιέγραψε την τριάδα στο τετραγράμματο YHVH (= ΓιαΧΒέΧ): «Ελάτε να δείτε το μυστήριο της λέξης YHVH. Υπάρχουν 3 στάδια μα και τα 3 είναι Ένα, τόσο ενωμένα που δεν μπορεί το ένα να χωριστεί από τα άλλα. Ο Άγιος Αρχαίος αποκαλύπτεται με τρεις κεφαλές ενωμένες σε μια (…) Ο Αρχαίος Ένας περιγράφεται ως τρισυπόστατος, διότι τα άλλα φώτα που εκπορεύονται από Εκείνον συμπεριλαμβάνονται σε Κείνον και στις τρεις υποστάσεις. (…) Το πώς 3 μπορούν να είναι Ένας μπορεί να γνωριστεί μόνο με την αποκάλυψη του Αγίου Πνεύματος.»
