Είναι αληθινό συμβάν στο αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης πριν μερικά χρόνια. Πολλοί ευχήθηκαν να είχαν το θάρρος και την ετοιμολογία της κοπέλας.
Η κοπέλα ήταν στην πύλη 14 της United Airlines. Μια μεγάλη ουρά είχε σχηματιστεί καθώς μια πτήση είχε ακυρωθεί και οι επιβάτες διοργανώνονταν σε άλλες πτήσεις. Η κοπέλα μόνη εργαζόταν εντατικά.
Ξαφνικά ένας οργισμένος επιβάτης έσπρωξε τους πάντες και βρόντηξε το εισιτήριό του στο γκισέ. “Πρέπει εξάπαντος να είμαι στην επόμενη πτήση και μάλιστα στην πρώτη θέση!” φώναξε.
“Συγγνώμη κύριε!” είπε η πράκτορας ευγενικά. “Ευχαρίστως θα σας εξυπηρετήσω, μα πρέπει να πάτε πίσω στη θέση σας στην ουρά και όταν έρθει η σειρά σας θα κανονίσουμε το ζήτημα”.
Ο επιβάτης θύμωσε ακόμα περισσότερο. Υψώνοντας τη φωνή του για ν’ ακουστεί από όλους τους άλλους, ρώτησε οργισμένα. “Έχεις, κοπέλα μου, την παραμικρή ιδέα ποιος είμαι εγώ;”
Η κοπέλα χαμογέλασε πάλι ευγενικά και αδίστακτα σήκωσε το μικρόφωνό της για τις γενικές ανακοινώσεις και είπε: “Μπορώ να έχω την προσοχή σας, παρακαλώ”. Η φωνή της ακούστηκε ολοκάθαρη σε όλο το τερματικό. “Έχουμε στην πύλη 14 έναν επιβάτη που δεν ξέρει ποιος είναι. Αν κανείς γνωρίζει κάτι ας έλθει να μας βοηθήσει εδώ στην πύλη 14, παρακαλώ!”
Οι άλλοι επιβάτες στην ουρά ξεκαρδίστηκαν στο γέλιο.
Ο άντρας εμβρόντητος γούρλωσε τα μάτια, έγινε κατακόκκινος και είπε: “Aϊ γα..σου!”
Ανεπηρέαστη και πάντα ευγενική, η κοπέλα είπε: “Λυπάμαι, κύριε! Θα πρέπει να μπείτε στην ουρά και γι’ αυτό. Περιμένουν και άλλοι!”