1. Στο μεγάλο ινδικό Επικό Μαχάμπχαρατα ένας από τους καλύτερους πολεμιστές είναι ο Κάρνα, γιος του θεού Ήλιου, μεγαλωμένος σε χαμηλής κάστας οικογένεια. Είχε όμως το πλεονέκτημα, δώρο από τον πατέρα του, να γεννηθεί άτρωτος χάρη στην πανοπλία και τα χρυσά σκουλαρίκια με τα οποία γεννήθηκε (περίπου σαν την Αθηνά).
Στο πρώτο βιβλίο ādi-parvan, o Κάρνα μπήκε στο εκπαιδευτήριο των πριγκίπων και αφού έκανε όλα όσα έκανε ο Άρτζουνα, ο καλύτερος πολεμιστής, τον προκάλεσε σε μονομαχία. Αλλά ο εκπαιδευτής τους τότε είπε πως αφού ο Κάρνα ήταν οικογένειας αμαξηλατών δεν μπορούσε να μονομαχήσει με πρίγκιπα.
Τότε ο βασιλεύων Duryodhana, ξάδελφος του Άρτζουνα, έστεψε τον Κάρνα μονάρχη των Anga κι έτσι εξάλειψε την απαξιωτική διαφορά τάξης.
Η καρδιά του Κάρνα έλιωσε με αυτήν την καλοσύνη και από τότε προσχώρησε στην παράταξη του Duryodhana που θα πολεμούσε τον Άρτζουνα και τα τέσσερα αδέρφια του, πιστός ως το τέλος. Ακόμα και όταν του δόθηκε η ευκαιρία να αλλάξει στρατόπεδο δεν απαρνήθηκε τον φίλο του.
Με την πράξη του εκείνη, που είχε κίνητρο να βλάψει τον Άρτζουνα μα που ο Κάρνα την είδε μόνο ως ευγενική καλοσύνη, ο Duryodhana κέρδισε έναν απαράμιλλο πολεμιστή ως αφοσιωμένο φίλο που τον στήριξε στον πόλεμο.
2. Ήταν γραφτό από τη Συμπαντική Ανάγκη, γραφτό και για τους θεούς, ο Duryodhana και οι στρατιές του (και ο λαμπρός Κάρνα) να σκοτωθούν από τον Άρτζουνα και τα αδέρφια του.
Αυτό το τέλος δεν το γνώριζαν οι πολεμιστές μα ήταν γνωστό στους θεούς. Έτσι ο θεός του Κεραυνού ο Ίντρα, πραγματικός πατέρας του Άρτζουνα, θα βοηθούσε να γίνει ο Κάρνα τρωτός. Ο θεός του Ήλιου το γνώριζε και ειδοποίησε τον γιο του. Μα, το Πεπρωμένο φυγείν αδύνατον!
Ο Ίντρα πλησίασε τον Κάρνα στη μορφή αξιοσέβαστου Βραχμάνου και όταν του ζήτησε ως δώρο την πανοπλία και τα σκουλαρίκια, ο Κάρνα προσφέρθηκε να του δώσει το βασίλειό του. Όταν ο Βραχμάνος επέμεινε, τότε κατάλαβε πως ήταν ο θεός Ίντρα και τότε ζήτησε ως αντάλλαγμα μια σαΐτα που θα εξόντωνε ολόκληρη στρατιά εχθρών. Ο Ίντρα την υποσχέθηκε, αφού για την ώρα ο Κάρνα είχε όπλα και δεν βρισκόταν σε μάχη.
Τότε ο γενναιόδωρος Κάρνα εκπλήρωσε το αίτημα του Βραχμάνου και βγάζοντας την πανοπλία και τα σκουλαρίκια στάζοντας αίμα, τα έδωσε στον Ίντρα-βραχμάνο παρότι γνώριζε πως δίχως αυτά ήτανε πλέον τρωτός. Όντως αργότερα, στο 8ο βιβλίο, ο Άρτζουνα σε μια αγριεμένη μάχη πήρε το κεφάλι του Κάρνα – και μια λάμψη δυνατού φωτός ανέβηκε και εισήλθε στον ήλιο.
3. H μια καλοσύνη – από τον Duryodhana στον Κάρνα – έφερε φιλία και ισχύ στον στρατό του Duryodhana.
Η άλλη καλοσύνη – από τον Κάρνα στον Βραχμάνο – έφερε τον τελικό θάνατο του Κάρνα.
Η καλοσύνη είναι δίκοπο μαχαίρι. Όταν χρησιμοποιείται ορθά φέρνει φιλία, πλούτο, δύναμη. Όταν χρησιμοποιείται συναισθηματικά, αλόγιστα, φέρνει αδυναμία, ζημιά, θάνατο.
Όπως ο χρόνος, το χρήμα και η ενέργεια, η καλοσύνη πρέπει να χρησιμοποιείται γενναιόδωρα μα με σωφροσύνη και μέτρο.
