1. Με την ενθάρρυνση των πιο επαίσχυντων κι επίορκων Δημόσιων Υπαλλήλων, των εκπαιδευτικών, ή μιας μεγάλης μερίδας τους πιο σωστά, οι μαθητές των Γυμνασίων ανακάλυψαν το παιχνίδι των καταλήψεων. Δεν βλέπουν πως είναι απόρροια διάλειψης της λογικής λειτουργίας μα και της εκπαίδευσής τους. Τόσο οι εκπαιδευτικοί όσο και οι εκπαιδευόμενοι επιδίδονται σε αυτό το ράθυμο παιχνίδι οκνηρίας και το ονομάζουν “αγώνας” – όπως οι εργαζόμενοι και άλλοι ανεγκέφαλοι ονομάζουν την απεργία (δηλαδή την αδράνεια ή κατάπαυση της εργασίας) “εργασιακή δράση”!
Φυσικά, όλοι θα έχετε προσέξει πως δεν υπάρχουν καταλήψεις στα ιδιωτικά σχολεία. Ένας λόγος είναι ότι κοστίζουν ακριβά, άλλος ότι οι εκπαιδευτικοί θα απολυθούν και δεν μπορεί να επιβάλει τη διάλειψη της λογικής ο συνδικαλισμός της ΟΛΜΕ.
Όσοι ενθαρρύνουν και προωθούν καταλήψεις δεν ενδιαφέρονται για τη μόρφωση των παιδιών (εξάλλου δεν είναι δικά τους!) ούτε για το μέλλον της πατρίδας τους.
2. Και καλά οι οκνηροί, αισχροί συνδικαλιστές (που έκαναν τις αρχαιρεσίες και συναντήσεις τους σε ώρες και μέρες διδασκαλίας) που κοιτούν πρώτιστα τα δικά τους συμφέροντα. Καλά και τα νέα παιδιά στην επίφοβη και επιθετική εφηβεία τους.
Η κυβέρνηση, κάθε κυβέρνηση, τι κάνει;
Με αυστηρά κριτήρια δικαιοδοσίας, η κυβέρνηση δεν έχει καμιά δουλειά να παιδεύεται με την Παιδεία, όπως δεν πρέπει να υπάρχουν συνωμοτικές συντεχνίες σαν την ΟΛΜΕ. Μα αφού ανέλαβε την ευθύνη να φροντίζει, υποτίθεται, την εκπαίδευση και στις τρεις βαθμίδες, τότε γιατί επιτρέπει αυτή τη διαστροφή της διάλειψης μέσω κατάληψης; Δεν φτάνουν όλες οι άλλες διακοπές των εκπαιδευτικών; Ποιος έχει εκπαιδευτικό όφελος από τις καταλήψεις;
Αναγνωρίζω πως είναι συχνά πολύ κοπιαστική εργασία και οι διδάσκοντες χρειάζονται ανάπαυση και χρόνο για να διορθώνουν γραπτά και να προετοιμάζουν κάπως τα επόμενα μαθήματα. Επίσης χρειάζονται κάπως καλύτερες απολαβές.
Μα σίγουρα αυτός ο χρόνος που ήδη έχουν, φτάνει και περισσεύει αφού μπορούν να έχουν για ιδιαίτερα κι εργασία σε φροντιστήρια.
3. Είναι πάντως μυστήριο το ότι η κα Κεραμέως δεν βγήκε στα κανάλια να δηλώσει ευθαρσώς πως οι καταλήψεις είναι παράνομες. Το ίδιο ισχύει και για τον πρωθυπουργό.
Αλλά, βλέπετε, αυτοί όλοι, ακόμα και τα πρωτοκλασάτα στελέχη της ευρείας αντιπολίτευσης στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία, όχι σε δημόσια, διότι ξέρουν πολύ καλά το χάλι τους!
Η απλή αλήθεια είναι πως δεν ενδιαφέρονται για τη μόρφωση των άλλων, των εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών, εφόσον με τους παχυλούς μισθούς τους από τα λεφτά των φορολογούμενων πολιτών μπορούν να πληρώνουν τα ακριβά ιδιωτικά όπου δεν υπάρχουν καταλήψεις.
Έχοντας τσουρουφλιστεί στον μέσο όρο 17 ανά αίθουσα (που είναι φαντασίωση) και στις μάσκες και άλλα υγειονομικά, η κα Κεραμέως βρήκε μια εύκολη μεταρρύθμιση. Έβαλε μια τροπολογία κάπου η οποία επιβάλλει να γίνονται οι αρχαιρεσίες των εκπαιδευτικών Σάββατο για να μην χάνονται ώρες και μέρες διδασκαλίας. Κάτι είναι κι αυτό! Μα τί γίνεται με τις πραγματικές δυσκολίες όπως οι καταλήψεις; Αυτές πριονίζουν το κλαδί όπου κάθονται τα παιδιά κι ετοιμάζονται για τη μελλοντική ζωή τους.
Δεν είναι πολύ εύκολο να χωνέψουμε πως ακόμα και οι πολιτικοί με κάποια μόρφωση όπως ο Μητσοτάκης και μερικοί υπουργοί του, δεν μπορούν να ξεπεράσουν την υποκρισία και τη γενική ασθένεια των πολιτικάντηδων της χώρας μας που έχει κύριο σύμπτωμά του το βόλεμα.
Το βόλεμα είναι να μη γίνει κάτι ρηξικέλευθο που θα βελτιώσει τις συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών μα θα διαταράξει τη βαλτωμένη βολεμένη τάξη!
