1. Όποτε παρουσιάζεται κάποιος κόμπος στην εξωτερική πολιτική και διπλωματία μας (κάποτε και στα εσωτερικά), αναζητείται από τη δημοσιογραφία και την αντιπολίτευση ενημέρωση των πολιτικών αρχηγών και συναίνεση.
Τόσο η ενημέρωση όσο και η συναίνεση είναι ευκταία, χρήσιμα πράγματα. Μα η ενημέρωση να είναι γενική, για όλο το έθνος, όχι μόνο για τους πολιτικούς αρχηγούς, που έτσι τρέφουν την ήδη υπέρβαρη ματαιοδοξία τους χωρίς να προσφέρουν κάτι χρήσιμο. Η δε συναίνεση θα πρέπει να είναι αυτονόητη και πρόθυμη σε κρίσιμα ζητήματα, όπως αυτά με την Τουρκία.
Μαζί με τη ‘συναίνεση’ ακούγονται και οι φράσεις για ‘ενότητα, εθνική συνεννόηση, ενωμένος λαός, αρραγές εθνικό μέτωπο’. Κουμπιά όλα για τον κυκλοθυμικό εθνικισμό που είναι παντελώς κούφιος.
Η συναίνεση δεν είναι αυτονόητη ούτε προσφέρεται πρόθυμα.
2. Οι πιο σοβαροί δημοσιογράφοι και αναλυτές, όλοι, πολύ ορθά επισημαίνουν πως μας τρώει ως έθνος το σιχαμένο σκουλήκι του διχασμού από τον καιρό της ίδιας της Επανάστασης του 1821.
Ναι, σωστά! Μα τι προκαλεί τον διχασμό; Νομίζετε πως αιτία είναι η επιθυμία κάποιων να προοδεύσει (υπό τη δική τους καθοδήγηση) ο λαός και η χώρα και να βρουν το δίκιο τους οι αδικημένοι; Καθόλου.
Πάρτε το τρανταχτό παράδειγμα του Χριστιανισμού. Διχασμός και πολυχασμός – ανατολικορθόδοξοι, ρωμαιοκαθολικοί, προτεστάντες κλπ. Πώς στην ευχή έχουν διαιρεθεί έτσι με τόσο μίσος η μια σέχτα για την άλλη – ενώ ο Ιησούς Χριστός διδάσκει ‘Αγαπάτε και τους εχθρούς σας’; Είναι δυνατόν να τσακώνονται τόσο βίαια, τόσο παθιασμένα οι σέχτες για την εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος στην Αγία Τριάδα – ένα εντελώς φαντασιακό δόγμα, που δεν παίζει κανέναν ουσιαστικά ρόλο στην καθημερινή ζωή των Χριστιανών;
Οι Προκαθήμενοι και Ιεράρχες έχουν συνηθίσει στη ζωή της δικής τους Εκκλησίας με τα οφίκια, τα άμφια και τις τιάρες. Δεν θέλουν, είναι καταφανές, να τα παραδώσουν και να ενωθούν σε μια ενιαία Εκκλησία.
3. Την Τετάρτη 22/7/2020 ο κ.Τσίπρας, με την καταπληκτική κουφιοκεφαλιά που τον χαρακτηρίζει, δήλωσε στη Βουλή πως θα δώσει συναίνεση στην κυβέρνηση μόνο αν [η Δικαιοσύνη] παύσει κάθε δίωξη, έρευνα και προανάκριση μελών της προηγούμενης δικής του κυβέρνησης. Δηλαδή η Δικαιοσύνη να μην κάνει το έργο της και να ξεσκεπάσει και να τιμωρήσει τυχόν εγκληματίες- που ανήκουν στο άσπιλο δήθεν κόμμα των ανίκανων και ανεύθυνων.
Έτσι δηλώνει το ποιόν του και το αισχρό ποιόν όλων των τσιπριστών για πολλοστή φορά – ένα ποιόν που μαντέψαμε ήδη, όταν ακόμα ήταν στην αντιπολίτευση του 4%.
Αυτός ο υπερφίαλος εγωισμός είναι η αιτία του διχασμού.
