Οι διαδηλωτές του Χονγκ Κονγκ, όχι τόσο εγκληματικά άγριοι όσο οι διαδηλωτές της Αμερικής με τις λεηλασίες και τους νεκρούς τους, φωνάζουν πως είναι Βρετανοί υπήκοοι, Βρετανοί πολίτες και ας ζουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη Βρετανία, η οποία παρέδωσε την πρώην αποικία της στην Κίνα, όπου και ανήκει γεωγραφικά, εθνογραφικά και ιστορικά.
Υπάρχει ένας μύθος, όπως σχεδόν πάντα, οπουδήποτε οι άνθρωποι διεκδικούν κάτι περισσότερο από το νόμιμο, που λέει πως το Χονγκ Κονγκ ήταν κέντρο χρηματοπιστωτικών συναλλαγών της Ασίας κι ευημερίας και πλούτου, προτού δοθεί στην Κίνα το 1997. Όπως είναι η Σιγκαπούρη, ας πούμε, ή το Λονδίνο και η Νέα Υόρκη.
Μα δεν ήταν! Ήταν ένα λιμάνι, κέντρο εμπορίου.
Ναι υπήρχαν πάμπλουτοι λευκοί και ασιάτες, όπως και σήμερα, μα υπήρχαν και πάμπτωχοι λευκοί και ασιάτες. Το πρώτο είναι πασίγνωστο, το δεύτερο το δείχνει ξεκάθαρα η φωτογραφία της εξαθλιωμένης περιτοιχισμένης περιοχής Kowloon που κατεδαφίστηκε ολοσχερώς μόλις λίγο πριν το Χονγκ Κονγκ δοθεί στην Κίνα.
Επίσης, όπως θα πρέπει να είναι γνωστό από πολλές ταινίες, χιλιάδες ασιάτες (κυρίως) ζούσαν σε άθλιες γειτονιές γύρω από τις αποβάθρες και σε βάρκες στα βρόμικα νερά του λιμανιού.
Slums, ετοιμόρροπες, βρόμικες, εξαθλιωμένες γειτονιές υπάρχουν ακόμα και σήμερα μέσα στην ανεπτυγμένη πόλη. Υπάρχει κι εγκληματικότητα ωμή με τις Τριάδες – την αντίστοιχη ασιατική Μαφία.
Πίσω στις αρχές του νέου αιώνα, η επιδημία SARS χτύπησε ανελέητα την αποικία και πολύ χειρότερα όλες αυτές τις φτωχογειτονιές.
Αναμφίβολα και τότε στην αποικιακή εποχή του Χονγκ Κονγκ, η Κίνα επωφελήθηκε σε μεγάλο βαθμό από το εμπόριο (εισαγωγές κι εξαγωγές), όπως συνέχισε και στη νέα εποχή της ενοποίησης. Ταυτόχρονα, όμως, πλήρωνε χύνοντας πάρα πολλά χρήματα στο Χονγκ Κονγκ.
Αυτή η ορμητική εισροή χρημάτων επέτρεψε στο Χονγκ Κονγκ να γίνει κέντρο κάποιου μεγέθους χρηματοπιστωτικών συναλλαγών. Αυτό αυξήθηκε φυσικά μετά την ενοποίηση για δυο λόγους.
Πρώτον, η Κίνα προώθησε έργα υποδομής στην περιοχή όπως και αλλού. Δεύτερον, έχουν γίνει πολλά νέα υπερσύγχρονα λιμάνια για εμπόριο σε πολλά σημεία και το Χονγκ Κονγκ έπαψε να είναι το μοναδικό μεγάλο λιμάνι. Εξ ανάγκης, με την εισροή των χρημάτων, στράφηκε στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές.
Ξέρουν πολύ καλά τώρα στο Χονγκ Κονγκ, τουλάχιστον όσοι ασχολούνται, πως η τωρινή ευημερία τους οφείλεται περισσότερο στις συνθήκες της Κίνας παρά στο Βρετανικό παρελθόν τους.
