Το εγχείρημα της Ενωμένης Ευρώπης είναι πολύ πιο δύσκολο από ό,τι φαίνεται. Μετά από τόσες δεκαετίες καλοπέρασης και ορισμένων κρίσεων και καυγάδων η καρδιά έσφιξε και σκλήρυνε αντί να ανοίξει και να δεχτεί το γεγονός πως, ναι, θα μπορούσαμε όλοι μαζί να ενωθούμε σε μια Ομοσπονδία Ευρωπαϊκών Εθνών που έχουν μια κοινή πολιτισμική κληρονομιά, είναι συνάνθρωποι και θα ωφεληθούν όλοι μακροπρόθεσμα πολύ περισσότερο από όσο ωφελούνται ήδη.
Θα μπορούσα να αναφέρω και την αλληλεγγύη. Μα το Έθνος των Γερμανών, που τα μεταπολεμικά χρόνια των ερειπίων και στάχτης (που το ίδιο προκάλεσε), δέχτηκε τη μεγαλύτερη προσφορά αλληλεγγύης και βοήθειας για να ορθοποδήσει, αρνείται τώρα να την ανταποδώσει.
«Όχι στο κορωνο-ομόλογο, όσο ζω» δήλωσε μουλαρίσια η κα. Μέρκελ.
Και τη στήριξε όχι μόνο ο συμπολίτης και συνεργάτης της Σόιμπλε, μα και η ηγεσία των Ολλανδών δια στόματος Βόπκε Χούκστρα, υπουργού Οικονομικών που επίσης δέχθηκε στον πόλεμο τον φοβερό βομβαρδισμό των Ναζιστών και μετά τη βοήθεια της Αμερικής – ενώ στη διάρκεια του πολέμου η ολλανδική κυβέρνηση και βασιλική οικογένεια απολάμβαναν τη δωρεάν φιλοξενία της Βρετανίας.
Και αυτός ο άξεστος γραφειοκράτης «μάλωσε» τους Νότιους Ευρωπαίους που δεν είχαν προνοήσει να βάλουν μερικά χρήματα στην άκρη για τέτοιες έκτακτες ανάγκες.
Τέτοιοι άνθρωποι θα έπρεπε να είναι στη φυλακή. Δεν θυμούνται το μακρινό παρελθόν της χώρας τους με τη μεγάλη παράδοση φιλελευθερισμού και φιλοξενίας κατατρεγμένων στους 16ο και 17ο αιώνες, δεν θυμούνται το πρόσφατο παρελθόν και δεν βλέπουν το παρόν.
Πολύ ορθά ο Πορτογάλος πρωθυπουργός αποκάλεσε «αποκρουστική» (repugnant) την πρόταση του μικρόψυχου, μικρόμυαλου Ολλανδού για σύσταση επιτροπής.
Επιτέλους συμφώνησαν όλοι μετά από απίστευτη ολιγωρία, καθυστέρηση και τη διελκυστίνδα Βορείων – Νοτίων.
Ναι, πολύ ορθά, πρέπει να υπάρξουν ασφαλιστικά μέτρα, μα πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα οι οικονομικές δυσχέρειες της πανδημίας. Οι Νότιοι μπορεί να είναι αμελείς και απρόσεκτοι μα δεν είναι τσιγγούνηδες – σαν τους Αυστριακούς, Γερμανούς και Ολλανδούς. Πώς θα έβαζαν λεφτά στην άκρη όταν έπρεπε, πολύ ορθά, να ξεπληρώνουν τόκους και δάνεια;
Είναι τραγικό να βλέπεις έθνη με τόσο λαμπρή παράδοση Δικαίου κι ελευθερίας σαν τους Βρετανούς, Ολλανδούς και Σουηδούς, να έχουν εκφυλισθεί σε μια «ανοησία αγέλης» με χιλιάδες νεκρούς.
Ένα έθνος έχει την κυβέρνηση που του αξίζει – λέει το παλαιό βρετανικό ρητό. Και οι έκφυλοι έχουν έκφυλους κυβερνήτες ηγέτες που δεν νοιάζονται καθώς οι πολίτες τους πεθαίνουν και δεν προλαβαίνουν να τους θάψουν.
Μα και οι δοκιμαζόμενοι Ισπανοί, Γάλλοι και Ιταλοί δεν είναι, δυστυχώς, πολύ καλύτεροι.
Συλλογιστείτε τα βαθιά ρήγματα στην ενότητα των δικών τους λαών με τους ακροδεξιούς και ακροαριστερούς αντιευρωπαϊστές.
Το όραμα της ΕΕ έχει θολώσει, έχει λησμονηθεί στις πιο βασικές του γραμμές και μορφές. Ο εγωισμός επικρατεί über alles.
Σίγουρα η ΕΕ υποφέρει από έντονες αρρυθμίες και δεν φαίνεται να θέλει να τις αντιμετωπίσει αποφασιστικά.
