1. Το οικονομικό κλίμα δεν είναι ανοιξιάτικο.
Είναι πολύ αμφίβολο αν τα μέτρα που πάρθηκαν τον Μάιο 2019 και τα πρόσθετα μετεκλογικά ως τώρα θα αρκέσουν ώστε να εκτελεσθεί πλήρως ο κρατικός προϋπολογισμός. Η προσέγγιση της Νεοδημοκρατικής κυβέρνησης ήταν και δίχως τον κορωνοϊό, υπεραισιόδοξη. Με την ανάπτυξη της πανδημίας η επιστροφή στην κανονικότητα παίρνει νέα σίγουρη αναβολή. Αναπόφευκτα!
Πρόσφατα η FED στις ΗΠΑ αιφνιδίασε τις αγορές με τη μεγάλη μείωση του επιτοκίου δείχνοντας πως αναμένει, όχι αδικαιολόγητα, ύφεση. Η Ευρώπη επίσης θα την υποστεί σε κάποιο βαθμό. Μα συγχρόνως λαμβάνονται και ανακουφιστικά μέτρα.
Οι τράπεζες σε άλλες χώρες εξετάζουν τρόπους να στηρίξουν τις επιχειρήσεις που πλήττονται σε μια ή άλλη μορφή από την απρόσμενη πανδημία του ιού που μεταλλάσσεται και μεταλλάσσει. Παντού, στις προηγμένες χώρες πέφτουν πολλά δισεκατομμύρια για στήριξη.
2. Κι εμείς εδώ, στη χώρα των χαζοχαρούμενων! Πολλοί ακόμα, δυστυχώς, δεν εννοούν να καταλάβουν τον αυξανόμενο κίνδυνο κι έπρεπε να έχουν τα ηλίθια καρναβάλια τους και τα ταξίδια τους για να “διασκεδάσουν”.
Πώς στην ευχή αυτός ο λαός δεν μπορεί να καταλάβει απλές πραγματικότητες; Ότι δηλαδή εμείς δεν έχουμε άμυνες πολλές. Η δήθεν “θωράκισή” μας είναι αμιγώς λεκτική – και στην υγεία και στην οικονομία!
Πρώτα πρώτα, παρά τα κάποια ικανοποιητικά μέτρα της κυβέρνησης (κατάργηση ασύλου και καπνίσματος σε κλειστούς δημόσιους χώρους, κάθαρση Εξαρχείων, κλείσιμο συνόρων), στην οικονομία χωλαίνει. Οι τράπεζες ακόμα δεν έχουν βγει από την κρίση και με την κρίση του μεταλλαχτικού ιού ανεβαίνουν ραγδαία οι πιθανότητες να αυξηθούν τα κόκκινα δάνεια.
Αν οι επιχειρήσεις μείνουν αβοήθητες, τι θα γίνει; Να δοθεί βοήθεια, βέβαια! Μα αν δίνονται πάλι θαλασσοδάνεια στους επιτήδειους, τι θα γίνει;…
3. Τον Φεβρουάριο ο οικονομικός δείκτης έφτασε στο υψηλότερο (=καλό) σημείο των τελευταίων 20 ετών περίπου.
Μα οι επιπτώσεις της πανδημίας γίνονται αντιληπτές στη χώρα μας τώρα, τον Μάρτιο, καθώς πολλές διαφορετικές δραστηριότητες σταματούν με αρνητικές οικονομικές συνέπειες – όπως π.χ. ψυχαγωγικές παραστάσεις με πυκνές συγκεντρώσεις ανθρώπων και τελικά όλες σχεδόν οι εμπορικές δραστηριότητες.
Αλλά, επιπλέον, ενώ το 4ο τρίμηνο του 2019 το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 1% σε σύγκριση με το 4ο τρίμηνο του 2018, έπεσε (σε πραγματικές τιμές) κατά 0,7% σε σύγκριση με το 3ο τρίμηνο του 2019!
Οι νέες επενδύσεις κινήθηκαν πολύ αργά και υποτονικά (άσχετα με το τι λένε οι κυβερνώντες και δη ο κ. Χατζιδάκης στα κανάλια) και ήταν μικρότερες από τις αποσβέσεις. Ως ποσοστό του ΑΕΠ αυτές είναι στον πάτο του κόσμου μαζί με τις τριτοκοσμικές χώρες (Πουέρτο Ρίκο, Σομαλία) και μόλις 11% σε σύγκριση με τον μέσο όρο ΕΕ που είναι 21%! Τώρα δε είναι αστείο ακόμα και να μιλούμε για επενδύσεις!
Το δημόσιο χρέος μας παραμένει στο 180% του ΑΕΠ και η ανεργία, έχει μεν πέσει από το υψηλότατο 26% στο 16,6%, μα έχει σταθεροποιηθεί εκεί! Τώρα μάλιστα θα σταθεροποιηθεί πολύ ψηλότερα!
Διότι τώρα η ίωση έχει πλήξει και θα εξακολουθήσει να πλήττει τον τουρισμό, τη ναυτιλία, μερικές βιομηχανίες, τις εταιρείες logistics και εισαγωγές από Ιταλία – και με το κλείσιμο όλων των παραγωγικών κι εμπορικών δραστηριοτήτων, ελάχιστοι πια εργάζονται!
Περαστικά μας, λοιπόν! Λίγο χιούμορ δεν βλάπτει ποτέ!
