Ας το πάρουμε, λοιπόν, απόφαση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι ο σπουδαίος ηγέτης που περίμεναν οι αισιόδοξοι σαν εμένα, που θα έφερνε μια ξεχασμένη αυγή. Όσα αυγά μπορούσε να σπάσει, τα έσπασε. Δεν θα δούμε άλλα σοβαρά σπασίματα. Ακόμα και τα επενδυτικά προγράμματα προχωρούν μάλλον στα λόγια παρά στα έργα.
Προχωρούν οι Νεοδημοκράτες με την ακλόνητη βεβαιότητα του υπνοβάτη.
Όπως έχω ξαναγράψει συχνά, η ΝΔ δεν είναι κόμμα Αρχών. Επίσης δεν έχει αναγνωρίσιμες καθορισμένες αξίες ως κόμμα. Όλοι συμμερίζονται μια μόνο αξία: να βολευτούν στη Βουλή ή κάπου στο αχανές και χαοτικό Δημόσιο.
Στον λενινισμό της αναρχοαριστεράς, τον ακραίο ή τον ηπιότερο (σαν τον σοσιαλισμό του ΚΙΝΑΛ), τι έχουν οι ΝΔ να αντιπαρατάξουν;
Έναν νεφελώδη και φλύαρο ‘φιλελευθερισμό’.
Σε τι συνίσταται και τι πρεσβεύει αυτός ο ‘φιλελευθερισμός’;
Διότι ελάχιστη σχέση έχει με τους αληθινούς φιλελεύθερους όπως οι Adam Smith, E. Burke, Th. Paine, John Locke, David Hume, J. Bentham, J.S. Mill, T.H. Green, A. Marshall. Όλοι αυτοί πρέσβευαν, παρά τις αρκετές διαφορές τους σε ορισμένες απόψεις, την ελευθερία του πολίτη στον ιδιωτικό τομέα, όπως λέμε σήμερα, τον περιορισμό του κράτους στα απολύτως απαραίτητα: Δικαιοσύνη, στρατός και αστυνομία, δημόσια έργα, φροντίδα για ορφανά και μοναχικούς ανήμπορους και αντίστοιχη φορολογία.
Στην πραγματικότητα αυτή η κεντρική ιδέα του φιλελευθερισμού ουδέποτε προωθήθηκε ή εφαρμόστηκε μερικώς.
Σήμερα (Ιαν.20) βλέπουμε τον παραμικρό περιορισμό κράτους; Όχι.
Μειώνονται καθόλου οι δημόσιες δαπάνες; Όχι.
Διότι για να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες και το κράτος, πρέπει να κλείσουν κρατικοί οργανισμοί, να συρρικνωθούν άλλοι, να καταργηθούν θέσεις και δραστηριότητες.
Αυτά τα μέτρα σημαίνουν απολύσεις από το Δημόσιο – αρχής γενομένης στη Βουλή. Να μειωθούν οι βουλευτές και να μειωθούν οι υπάλληλοι της βουλής και οι προνομιακές απολαβές τους.
Ούτε ο Μητσοτάκης ούτε κανένας άλλος στη ΝΔ (εκτός ίσως του Άδωνη Γεωργιάδη, αν αυτός όντως καταλάβαινε τη σημασία του ουσιαστικού φιλελευθερισμού, που νομίζω θα του άρεσε, αν την καταλάβαινε) μπορεί, θέλει ή έχει πραγματική γνώση πώς να το κάνει.
Όλοι, από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και δώθε (για να μην τρέξω πιο πριν από τη Μεταπολίτευση), πλατσουρίζουν στα νερά της σοσιαλδημοκρατίας ή και βαθύτερα στα ρεύματα της αναρχοαριστεράς, συχνά προσπαθώντας να την ξεπεράσουν σε κρατισμό, μα τσιρίζουν ‘φιλελευθερισμός’.
Νομίζω πως ένας λόγος που πολλοί πολίτες δεν συμπαθούν πια τη ΝΔ είναι διότι αυτή η παράταξη δεν είναι πραγματική Δεξιά ή φιλελεύθερη.
Επιδείχνει την ατολμία των δειλών που θέλουν να τα έχουν καλά με όλους, ιδίως με τους αναρχοαριστερούς. Και υπνοβατούν αυτο-υπνωτισμένοι μουρμουρώντας την επανάληψη του δικού τους μάντρα «φιλελευθερισμός… φιλελευθερισμός».
