1. Ακούσαμε και στο δεύτερο μισό του 2019 πολλά υποσχόμενα «θα» και την απελευθέρωση του Ελληνικού από τη σκλαβιά στην εξουσία των αντιαναπτυξιακών. Ακούσαμε πολλά για μεγάλα έργα ανάπτυξης σε όλη τη χώρα, και για μεταρρυθμίσεις – μερικές από τις οποίες υλοποιήθηκαν, όπως η κατάργηση του «ασύλου».
Πολιτικοί που γνωρίζουν, αξιωματούχοι σε υπεύθυνες θέσεις, επιχειρηματίες που αδημονούσαν να ξεδιπλωθούν – όλοι αυτοί εκφράζουν μια ανοιξιάτικη αισιοδοξία στο μέσο του χειμώνα με την εορταστική ατμόσφαιρα και τις πρώτες μέρες του Νέου Έτους.
Οι ξένοι οίκοι μας δίνουν ανεβασμένους βαθμούς. Κυλούν ήπια κύματα επιδομάτων, ρυθμίσεων, διευκολύνσεων. Η φοροείσπραξη επίσης καλά πάει και τα πλεονάσματα καλύτερα.
Ασφάλεια, επενδύσεις, κανονικότητα, ομαλότητα!
2. Η αισιοδοξία διαπνέει σχεδόν τους πάντες καθώς χαρμόσυνα λόγια και νέα χρήματα κυκλοφορούν χαρωπά.
Ναι, το 2020 ως αριθμός είναι ισορροπημένος και προμηνύει ευτυχία και υγεία στο ειρηνικό κλίμα που πάει να εδραιωθεί.
Στο ίδιο κλίμα ίσως και οι γείτονες μας στην ανατολή και στον βορρά μπορεί να λογικευθούν και να αλλάξουν τροπάρι. Θαύματα έχουν γίνει στο παρελθόν και θεϊκές παρεμβάσεις. Ποιος ξέρει;
Μπορεί ο Σουλτάνος Ερντογάν να πάψει να βρυχάται ικανοποιημένος κι ευτυχής με τις επιτεύξεις του στη δύσκολη περιοχή μας.
Μπορεί το μεταναστευτικό τσουνάμι να σταματήσει είτε διότι διοχετεύεται αλλού, είτε διότι οι αλαζόνες λαϊκιστές τύπου Όρμπαν άλλαξαν νοοτροπία και οι ονειροπαρμένοι Ευρωπαίοι κυβερνήτες τύπου Μακρόν αφυπνίστηκαν και άρχισαν να λογικεύονται.
Ίσως δε και πέρα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού ο τρομερός Τραμπ να καταποντιστεί και να συμπαρασύρει τον Bojo του Μπρέξιτ!
3. Είμαι κι εγώ υπεραισιόδοξος μα μόνο σε ό,τι αφορά τη ζωή πέρα από το θάνατο.
Κατά τα άλλα τα επίγεια, καθημερινά του υλικού κόσμου και δη του Δυτικού πολιτισμού με την πανούκλα της διαφθοράς και παραλυσίας, κάνω υπομονή, διότι αληθώς δεν πιστεύω σε τέτοιου είδους θαύματα και ταχυδακτυλουργικές μαγείες.
Άγκυρα, Μόσχα, Βερολίνο, Λονδίνο, Ουάσιγκτον και άλλοι πήλινοι στυλοβάτες ανθρωπισμού και πολιτισμού εκπέμπουν καθαρά μηνύματα θεομηνιών όχι θαυμάτων.
Είμαι βέβαιος πως η νέα Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας δεν θα είναι ούτε πολύ καλύτερη μα ούτε πολύ χειρότερη από προηγούμενους. Ποιος μπορεί να ξεπεράσει σε οτιδήποτε τον κ. Παυλόπουλο;…
Το δε ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό θα λυθεί με τον ίδιο τρόπο καλλωπισμού όπως έχει γίνει τις περασμένες δεκαετίες. Με τον ίδιο τρόπο θα βελτιωθούν οι δοκιμασμένες, άσπονδες μας δημόσιες υπηρεσίες.
4. Ας κάνουμε, λοιπόν υπομονή αισιόδοξη και μακρόθυμη – διότι παρά τη δημοκρατική ψήφο μας, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο, ουσιαστικό.
Πάντως, η αισιοδοξία θα βρει ολοζώντανη αντανάκλαση στα κοινά και κρατικά και θα νιώσει δικαιωμένη όταν δούμε μείωση του οσίου Δημοσίου από υπουργεία ως οργανισμούς άχρηστων καιροσκόπων.
Κάτι πάλι μπορεί να σκιρτήσει όταν οι μπουλντόζες οργώσουν αναπτυξιακά πια το εγκαταλελειμμένο Ελληνικό.
