1. Η ρύπανση είναι δυο ειδών: η επιφανειακή που φαίνεται, στους δρόμους (χαρτιά, πλαστικά κλπ), στους τοίχους, στα πατώματα κλπ, ή βαθύτερη που δεν φαίνεται – κάτω από χαλιά, ντουλάπες, κρεβάτια ή στους βυθούς θαλασσών και κάτω από τη γη.
Έτσι είναι και η τοξικότητα της μαρξιστικής και αναρχοαριστερής νοοτροπίας που ανάδειξε φανερά κυβερνήσεις και καθεστώτα καταπίεσης (Λένιν, Μάο, Κάστρο, Πολ Ποτ κλπ), και άξεστες αξίες αναξιότητας που ρίζωσαν στη σοσιαλδημοκρατική νοοτροπία κάνοντας τη φιλελεύθερη παράταξη άβουλη, αδύναμη, άρρωστη.
Η φανερή ρύπανση καθαρίζεται σχετικά εύκολα, η άλλη, η αθώρητη, η κρυμμένη, μένει και οι άνθρωποι συνηθίζουν βαθμιαία και άθελά τους την αυξανόμενη δυσοσμία στον αέρα.
2. Υπάρχουν τα δικαιώματα που ισχύουν για όλους τους ανθρώπους.
Στην εποχή μας αυτά μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα λόγω των δικαιωμάτων ορισμένων μειοψηφιών.
Πάρτε τα πρόσφατα παραδείγματα απεργίας στα ΜΜΜ και στους καθαριστές των Δήμων.
Μια μειοψηφία ανάλγητων και καλοπληρωμένων υπαλλήλων στις Συγκοινωνίες αποφασίζουν (οι συνδικαλιστές, φυσικά) να μην εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους να εξυπηρετήσουν τους πολίτες που ταξιδεύουν κι έτσι αυτοί όλοι πρέπει να υποφέρουν!
Μια μειοψηφία ανάλγητων και καλοπληρωμένων υπαλλήλων στον τομέα καθαριότητας στους Δήμους (οι συνδικαλιστές, φυσικά) αποφασίζουν να πνίξουν τις συνοικίες στα σκουπίδια και τη βρόμα για να μη χάσουν (οι συνδικαλιστές) τα προνόμια τους.
Όλοι δε κάνουν διαδηλώσεις και πορείες διεκδικώντας τη διαιώνιση των προνομίων τους παρεμποδίζοντας τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών στις νόμιμες μετακινήσεις τους!
3. Πάρτε ακόμα ένα παράδειγμα του ύπουλου δηλητηρίου που διοχέτευσε στη νοοτροπία του Έθνους η αρρωστημένη Αναρχοαριστερά.
Το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940 το είπε ο λαός και μάλιστα ο λαός των Αριστερών – όχι ο Μεταξάς και η κυβέρνησή του!!!
Οι κομμουνιστές τότε είχαν επιδοθεί σε στήριξη της Σοβιετίας του Στάλιν (όπως πάντα) που όμως εκείνη την εποχή είχε συμμαχήσει με τον Χίτλερ κατά των καπιταλιστών. Οπότε μόνο η Δεξιά εναντιώθηκε στους Ιταλούς φασίστες και στους Γερμανούς!
Μα ο μύθος συνεχίζεται και τον ενστερνίστηκε και η Δεξιά: ο “λαός” είπε το ΟΧΙ και αντιτάχθηκε στους φασίστες!
Ο Μεταξάς ήταν ο ίδιος φασίστας!
Στην πραγματικότητα, συνεχίζει ο σύγχρονος μύθος των Αριστερών, ο Ελληνο-Ιταλικός πόλεμος, όπου ο λαός θριάμβευσε κατά των φασιστών εισβολέων, ήταν αντι-ιμπεριαλιστικός (όπως η συμμαχία Στάλιν και Χίτλερ ήταν αντι-ιμπεριαλιστική!) – όπως η επανάσταση του 1821 κατά των Τούρκων ήταν, στην κομμουνιστική προπαγάνδα, ταξική επανάσταση!
Με τέτοιες και παρόμοιες μπαρούφες (το ΕΑΜ, την ΟΠΛΑ, την κυβέρνηση του βουνού, το Δημοκρατικό -δήθεν- Στρατό) τρέφεται δεκαετίες τώρα η νοοτροπία του Έθνους.
Είναι η αθώρητη ρύπανση και επικυριαρχία της Αριστεράς.
