(Ακολουθεί η συνέχεια της απάντησης του Γκούρου Ντέβα που άρχισε στο προηγούμενο 261. Φιλοσοφία: Guru Deva: Πραγματική νίκη. Το «εξάγωνο» με το οποίο ξεκινά είναι 6 αρνητικά συναισθήματα: φιλοδοξία, οργή, απληστία, προσκόλληση, ματαιοδοξία και φθόνος – «οι 6 εσωτερικοί εχθροί».)
«Δεν είναι πολύ δύσκολο να κατακτηθεί αυτό το εξάγωνο. Οι άνθρωποι όμως το θεωρούν αδύνατο χωρίς να το εξετάζουν. Οι περισσότεροι παραμένουν με την ιδέα ότι μόνο ένας άγιος που έχει απαρνηθεί όλα τα εγκόσμια ενδιαφέροντα μπορεί να διαλύσει το εσωτερικό εξάγωνο. Αυτή η άποψη βασίζεται σε πλήρη άγνοια. Αυτός που απαρνιέται, απαρνιέται την ίδια την αιτία του εξαγώνου. Έτσι, σ’ αυτή την περίπτωση δεν τίθεται καν θέμα κατάκτησης του εσωτερικού εξαγώνου. Κατακτητής του εξαγώνου είναι εκείνος που διατηρώτνας τις εγκόσμιες διαθέσεις του, δεν επιτρέπει στον εαυτό του να υποταχθεί σ’ αυτές. Αφήστε μια ευκαιρία στον εχθρό να επιτεθεί, για να ανακαλύψει ότι δεν μπορεί πλέον να το κάνει γιατί σας βρίσκει πολύ δυνατούς για κάτι τέτοιο. Μόνο τότε, μπορεί ο εχθρός να θεωρείται νικημένος. Οι απλές υποχρεώσεις σε έντιμες εγκόσμιες δραστηριότητες δεν είναι εμπόδιο στην συγκράτηση του εσωτερικού εξαγώνου σε μια κατάσταση υποταγής.
Για τη διάλυση αυτού του λεπτού πυρήνα εσωτερικών εχθρών, που είναι εκκολαπτήριο όλων των εξωτερικών εχθρών, δεν είναι απαραίτητο να κάνουμε πολύχρονες πολεμικές προετοιμασίες κι έπειτα να ξεκινήσουμε μια σφαγή που κρατάει στον κόσμο στο χείλος της καταστροφής. Το μόνο που είναι απαραίτητο είναι να μην έχουμε προκαταλήψεις και να ενεργούμε με δημιουργική φαντασία.
Το να μην έχουμε προκαταλήψεις είναι να βλέπουμε ορθά. Ένας που βλέπει τα πράγματα έτσι όπως είναι, λέγεται απροκατάληπτος. Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο πως είναι τα πράγματα και στο πως τα βλέπει. Η θεώρησή του είναι τελείως ισορροπημένη. Εκτιμά καθετί ορθά – με άλλα λόγια ποτέ δεν κατανοεί κάτι λανθασμένα. Αν ο κόσμος ολόκληρος είναι αναληθινός, δεν του αποδίδει την παραμικρή αλήθεια. Αν το Brahman είναι αληθινό, το εκλαμβάνει σαν αληθινό. Όταν κάποιος βεβαιωθεί για την αναλήθεια του κόσμου και για την αλήθεια του Brahman, τότε δεν έχει πια προκαταλήψεις. Μετά, βλέπει τα πράγματα στην πραγματική τους μορφή.
Λέγοντας ότι ο κόσμος είναι αναληθινός, εννοούμε ότι μπορεί να υπάρχει έτσι όπως φαίνεται μόνο προσωρινά και ότι κατόπιν θα δείχνει διαφορετικός. Καθένας βλέπει όντως ότι τα πάντα στον κόσμο καταστρέφονται κάποια στιγμή και ότι σίγουρα θα τα χάσουμε μια μέρα: το πιο μικρό και το πιο μεγάλο, όλα αναπόφευκτα θα αλλάξουν. Όλοι βλέπουμε καθαρά πόσοι και πόσοι γεννιούνται και πεθαίνουν ασταμάτητα μπροστά στα μάτια μας. Αυτό είναι που λέμε «η παροδικότητα του κόσμου». Το βλέπουμε όλο αυτό να συμβαίνει αλλά δεν το εξετάζουμε.
Ένας που έχει ενστερνιστεί την ιδέα της παροδικότητας του κόσμου μέσω μιας λογικής μεθόδου και βαθιάς περισυλλογής, είναι ικανός να επικρατήσει πάνω στο εσωτερικό εξάγωνο. Διότι, ένας που είναι πεπεισμένος για την παροδικότητα ολόκληρου του πολυσύνθετου σύμπαντος, δεν μπορεί να έχει απληστία ή προσκόλληση σε οτιδήποτε, αφού γνωρίζει ότι το αντικείμενο της απληστίας ή της προσκόλλησής του σήμερα, θα είναι κάτι διαφορετικό αύριο. Έχοντας επίγνωση αυτής της απογοήτευσης, επιθυμίες και προσκολλήσεις δεν βλασταίνουν στον νου του. Όχι μόνο αυτό, αλλά και ο σπόρος τους ο ίδιος καταστρέφεται. Τότε και ο φθόνος επίσης εξαφανίζεται. Δεν είναι πλέον περήφανος για τη σπουδαιότητά του, τις γνώσεις και τα πλούτη του. Όταν η απληστία, η προσκόλληση, η ματαιοδοξία και ο φθόνος εξαφανιστούν, δεν υπάρχει πια καμιά αιτία για οργή κι έτσι αυτή φεύγει αυτόματα. Οι επιθυμίες του υποχωρούν και στρέφεται στο Θεό με αποτέλεσμα οι εγκόσμιες δραστηριότητές του να υπαγορεύονται από μια αίσθηση καθήκοντος μάλλον, παρά από πάθος. Η συμπεριφορά του γίνεται αυτόματα η αρμόζουσα και ζει στον κόσμο χωρίς να επηρεάζεται από αυτόν, όπως ένα φύλλο λωτού ζει μέσα στο νερό χωρίς να βρέχεται. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει πια κανένα εξωτερικό εχθρό και η συμπεριφορά του διέπεται από ουδετερότητα απέναντι σε ολόκληρη τη φύση. Τίποτα δεν είναι σε θέση να διαταράξει το βασίλειο της ειρήνης του. Είναι ένας τέτοιος άνθρωπος που ονομάζεται «samadarsi» (=αμερόληπτος, ατάραχος) και μέγας νικητής, που μπορεί να οδηγήσει τον κόσμο προς τον στόχο της αδιατάρακτης ειρήνης και ευτυχίας.
Επομένως, μια νίκη πάνω στο εσωτερικό εξάγωνο είναι η ύψιστη μορφή νίκης και είναι προς την επίτευξη αυτής της μεγάλης νίκης που ο άνθρωπος θα πρέπει να κατευθύνει τις προσπάθειές του.»
