Ήρθε πάλι μες στον Αύγουστο μια τροπολογία κολλημένη σε άσχετο Νομοσχέδιο – παρά τις υποσχέσεις των κυβερνόντων πως το αμάρτημα του κ. Bούρτση, το οποίο δικαιολογήθηκε τότε με σοβαροφάνεια, δεν επρόκειτο να επαναληφθεί.
Επαναλήφθηκε. Και θα επαναληφθεί, διότι τέτοιες άθλιες συνήθειες διακυβέρνησης δεν θα εγκαταλειφθούν εύκολα, ιδίως από κυβερνητικά στελέχη που νομίζουν πως έχουν απόλυτη εξουσία εξασφαλισμένη.
Επαναλήφθηκε για να καλύψει άλλο αμάρτημα. Στην προσπάθεια τους να ικανοποιήσουν νεοδημοκράτες πολύ φιλικούς προς την κυβέρνηση, οι νεοεκλεγέντες κυβερνήτες διόρισαν στη διοίκηση της ΕΥΔΑΠ ένα στέλεχος που δεν τηρούσε τις προϋποθέσεις. Αντί να τον βάλουν κλητήρα κάπου, όπως θα έκανε κάθε συνετός κυβερνήτης, προτίμησαν να αλλάξουν τον νόμο (με την τροποποίηση) και έτσι να υποβιβάσουν τη θέση στη διοίκηση.
Εμένα μου βρωμάει το ψάρι.
Ο Μητσοτάκης, όπως κάθε κομματάρχης και πρωθυπουργός στο μεταπολιτευτικό παρελθόν, υποσχέθηκε νέο τρόπο διακυβέρνησης.
Όχι υπερβολικούς διορισμούς. Όχι ανάξιους διορισμούς.
Όχι τροπολογίες κατεπείγουσες σε άσχετα νομοσχέδια.
Ναι στην ευρύτερη συναίνεση όσο πιο συχνά γίνεται.
Φαίνεται όμως πως ακόμα και αν ο ίδιος τα θέλει αυτά όλα και τα θέλουν και άλλοι, το κόμμα περιέχει πολλά ρεμάλια όχι πολύ διαφορετικά από τον Σύριζα. Και είναι πολλοί αυτοί. Και είναι μου φαίνεται μεθυσμένοι με την ασφαλή σχετικά πλειοψηφία που διαθέτουν ώστε να μην τους νοιάζει αν νομοθετούν σε άδεια αίθουσα.
Οι σοβαρές εξαγγελίες του Προέδρου της Βουλής στην απαρχή της νέας σεζόν (που απηχούσαν τον Τσόρτσιλ) αποδεικνύονται γελοίες μεγαλοστομίες.
Πολύ φοβάμαι πως θα έχουμε πολλές γελοίες παραστάσεις από νέους κλόουν.
