1. Ο κ. Τσίπρας είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο στην ελληνική πολιτική. Κανείς πολιτικάντης δεν κατόρθωσε με τόση λιγνή πλειοψηφία να κρατηθεί στην εξουσία για 5 έτη και να καταβαραθρώσει τόσους θεσμούς και τόσες παραδόσεις σπρώχνοντας τα ήθη της ελληνικής κοινωνίας στον βόρβορο.
Αμοραλισμός, απάτη, κυνισμός, μοχθηρία, χυδαιότητα, ψευδολογία: τα γνωρίσματα όχι μόνο του ίδιου του ανθρώπου μα και της νοοτροπίας του, του τσιπρισμού.
Και προσπάθησε να αντιγράψει τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Αείμνηστος ήταν μεγάλος μπαγαπόντης. Μα ο Α. Τσίπρας τον ξεπέρασε σε όλα τα αρνητικά του και δεν τον πλησίασε καν στα λιγοστά θετικά του.
Αυτό που ξεχνιέται, τόσο από τους όχλους και τα τρολ του Σύριζα όσο και από τους ίδιους τους τσιπριστές, μα και τις μάζες ευρύτερα, είναι πως ο πρόγονος του Σύριζα και του νεαρού Αλέξη, ο Συνασπισμός της Αριστεράς (και της Προόδου = δηλ. στην οπισθοδρόμηση) με τον τοτινό ηγέτη Ν. Κωνσταντόπουλο (πατέρα της κας Ζ. Κωνσταντοπούλου πρώην πρωτοκλασάτης και νυν πολέμιας του Αλέξη) σε συνεργασία με τη ΝΔ έσυραν τον Αείμνηστο στα δικαστήρια, το «βρομερό ΄89».
2. Τα κακουργήματα του Ανδρέα Π. κατά του Έθνους τα έχουμε κοιτάξει σε πολλά προηγούμενα και η γνώμη μου για τον μεγάλο απατεώνα δεν θα αλλάξει. Μα επί πρωθυπουργίας του έγιναν και πολλά έργα προς όφελος των πολιτών – πολλά από τα οποία είχαν ξεκινήσει επί Ν.Δ. του Καραμανλή.
α) Αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος υπέρ πολλών μη-προνομιούχων.
β) Θεσμικές και νομοθετικές αλλαγές: αναγνώριση της Αντίστασης και επιστροφή στην πατρίδα 55.000 προσφύγων από τη Σοβιετική αυτοκρατορία.
γ) Αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου και ισοπολιτεία των δύο φύλων.
δ) Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα και ανύψωση αγροτικού εισοδήματος.
ε) Άπειρα νέα κτίρια και υποδομές: αυτοκινητόδρομοι και γέφυρες· οδικό δίκτυο Νέου Φαλήρου· σύγχρονα νοσοκομεία· νέα κτίρια για ΑΕΙ και ΤΕΙ· αεροδρόμια· μετρό· Ολυμπιακό στάδιο…
Τώρα, το 2019, τι αντίστοιχο εκτός από βρισιές κατά αντιπάλων και μεγαλοστομίες, εκτός από τουρισμό στο εξωτερικό και διακοπές σε γιοτ των καπιταλιστών που τόσο μίσησε και λοιδόρησε, τι έχει να επιδείξει ο κ. Τσίπρας;
3. Μόνο χαλάσματα έχει να επιδείξει ο τσιπρισμός – στο ηθικό επίπεδο, στην παιδεία, στον πολιτικό χώρο και στο Κοινοβούλιο, στα ετοιμόρροπα νοσοκομεία με τα αχρησιμοποίητα μηχανήματα, στη Δικαιοσύνη και σε όλες τις κρατικές υπηρεσίες που αγκομαχούν δίχως αξιολόγηση.
Ναι, σίγουρα, είχαμε καινούργιο μνημόνιο και δεινές διαπραγματεύσεις. Είχαμε πλουσιότατη νομοθεσία και άπειρες μεταμεσονύκτιες τροπολογίες. Και τα ΤΕΙ αναβαθμίστηκαν σε ΑΕΙ. Είχαμε και υπερφορολόγηση και υπερπλεονάσματα, πολλαπλάσια του ξενόδουλου Χαρδούβελη.
Ναι, υπήρξαν τα εγκαίνια του ανύπαρκτου μετρό στη Θεσσαλονίκη μα ωραία ζωγραφισμένου σε καμβά. Και τόσα εγκαίνια στην Κρήτη (Πάσχα 2019) για έργα που τελείωσαν πριν από χρόνια (κάλιο αργά…) ή δεν έχουν τελειώσει. Πρωθυπουργός σε τουρισμό πάλι και ο κ. Σπίρτζης, υπουργός Μεταφορών και Υποδομών να καμαρώνει πλάι του.
Ναι, η αγωνιστικότητα της Αριστεράς και Προοδευτικής Συμμαχίας έχει τώρα εκδηλωθεί στις μάχες με μολότοφ και καλάσνικοφ στα Εξάρχεια κυρίως.
4. Και όμως αυτός ο αμόρφωτος, αμερικανόδουλος κομμουνιστάκος μοχθεί να μιμηθεί τον Ανδρέα μη κατανοώντας πως δεν περνά πλέον στους κεντροαριστερούς ούτε η αίγλη του παλαιού Πασόκου.
Η κοινωνία κινείται σε άλλο μήκος κύματος τώρα. Κανένα σύνθημα του Ανδρέα, καμιά ομιλία του στις έξαλλες μάζες, δεν έχει πέραση. Όπως δεν έχουν πέραση τα σπαρταρίσματα του κ. Τσίπρα.
Η προσπάθεια μίμησης δεν είναι πρόσφατη, λόγω πρωθυπουργίας. Ξεκίνησε όταν ο νεανίσκος ήταν στην αντιπολίτευση του 4% μα έβλεπε τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις να ανεβαίνουν, εκεί στο 2012, καθώς οι Πασοκάριοι στρέφονταν σε κάτι εξίσου άθλιο και χυδαίο, το χοντρά συμφέρον και πολλά υποσχόμενο, μόρφωμα όπως ο Σύριζα του Αλέξη Τσίπρα, και οι σοσιαλδημοκράτες αγρόν αγόραζαν με τους φανφαρονισμούς τους και την απροθυμία να κάνουν μεταρρυθμίσεις.
Ζήτησε τότε ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης από τον γιο του Ανδρέα, τον Νίκο Π., να έχει τις ομιλιες του Ανδρέα – προφανώς για να εξασκηθεί.
Δεν είχε τίποτα να προσφέρει παρά παραπλανητικές υποσχέσεις κι ένα ίματζ, ένα πουκάμισο αδειανό.
Πολύ ορθά ο Π. Μακρής στο ΒΗΜΑ (27/11/18) το ονόμασε «τυμβωρυχία».
