1. «Η βία είναι μια πρώτη φυσική εκδήλωση του βίου» λένε οι αναρχοαριστεροί που τη λατρεύουν και την εκδηλώνουν σε όλες τις εκφάνσεις της συμπεριφοράς τους. Και για να δείξουν και κάποιο φιλοσοφικό υπόβαθρο παραπέμπουν στον «σκοτεινό» Ηράκλειτο που είχε σημειώσει πως «ο πόλεμος είναι πατέρας των πάντων» – ενώ σαφέστατα δεν είναι.
Οι περισσότεροι είναι αργόστροφοι μέχρι αηδίας μα οι οδηγητές τους, οι ενεργοί ηγέτες σαν τον κ. Τσίπρα, παρότι και αυτοί αμόρφωτοι, έχουν εντρυφήσει αρκετά στην τρομοκρατική παράδοση των μπολσεβίκων του Λένιν, ο οποίος ρούφηξε λαίμαργα τις προτροπές του Ρώσου Nechaef και του Γάλλου Μπλανκί (στα μέσα του 19ου αιώνα). Και οι δύο αυτοί κήρυξαν την ακραία βία και τρομοκρατία ως μέθοδο ανατροπής των μοναρχικών καθεστώτων της εποχής τους. Ο Μαρξ, ας σημειωθεί, είχε αποκηρύξει τον Μπλανκί.
2. Οι τσιπριστές είχαν επιδοθεί στη βία πριν το σωτήριο έτος 2015, οπότε κατόρθωσαν να καταλάβουν την εξουσία με δημοκρατικές εκλογές (ακριβώς όπως και ο Χίτλερ το 1933) λόγω της απύθμενης ηλιθιότητας του ελληνικού έθνους που παραμένει με μια μεγάλη μερίδα του όχι απλά σοσιαλιστικό μα κομμουνιστόφιλο, προσκολλημένο στον σταλινισμό.
Ήταν βίαιοι στα λόγια, σίγουρα από τότε που οι Κωνσταντόπουλος και Αλαβάνος παρέδωσαν τα ηνία στον χυδαιότατο τσαρλατάνο Τσίπρα. Ας μη νίπτουν τας χείρας τους τώρα επικαλούμενοι αγνωσία, διότι από νωρίς φαινόταν τι τσόγλανος ήταν ο Τσίπρας, γαλουχημένος κι αυτός στα ακτίφ της Κομμουνιστικής Νεολαίας (του ΚΚΕ) ωσότου είδε πως το ΚΚΕ δεν επρόκειτο ποτέ με τον ολοφάνερο σταλινικό συντηρητισμό του να προοδεύσει και προσχώρησε στους «ανανεωτικούς» που φόρεσαν το «ανθρώπινο πρόσωπο».
Οι βίαιες ταραχές με απεργίες, διαδηλώσεις και καταλήψεις καθώς και τα κινήματα των κουφιοκέφαλων όπως οι αγανακτισμένοι και «δεν πληρώνω» και οι διάφοροι μπαχαλάκηδες κουκουλοφόροι εξόρμησαν από το στρατόπεδό τους.
3. Η βία των μπαχαλάκηδων με μολότοφ και καλάσνικοφ, η βία των ληστών και άλλων εγκληματιών, η βία των ρουβίκωνων, αν δεν προωθείται από τους τσιπρικούς υπουργούς, σίγουρα υποβαθμίζεται ως απειλή για την άρρωστη δημοκρατία μας κι έτσι καλύπτεται από αυτούς.
Η κ. Γεροβασίλη, μια από τους πιο αγνούς γαλαζόαιμους τσιπριστές, γιατρός το επαγγελματικό προσωπείο, μα τώρα υπουργός Προστασίας του Πολίτη, εκδηλώνει πλήρως την τάση της για βία καθώς ακατάπαυστα καλύπτει τις εγκληματικές εκδηλώσεις των λούμπεν τσιπριστών – διαδηλωτών, κουκουλοφόρων, μπαχαλάκηδων, ρουβίκωνων κ.λπ. Υποβαθμίζει τη βία τους με ανώδυνες λέξεις όπως «παραβατικότητες» και κατηγορεί την αντιπολίτευση (και όσους αντιτίθενται) ως «ακροδεξιούς»! Επιπλέον συχνά, αντί να στηρίζει το αστυνομικό σώμα, που δεν είναι και τόσο αποτελεσματικό λόγω των δικών της παραβατικών παρεμβάσεων, τους εγκαλεί σαν να φταίνε οι αστυνομικοί για την ωμή εγκληματικότητα που έχει εγκατασταθεί στα Εξάρχεια!
4. Τέτοια ήταν η δράση των τσιπριστών και ως αντιπολίτευση στα ισχνά χρόνια του 4% και του δήθεν «ανθρώπινου προσώπου» της δικής τους Αριστεράς. Απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις και πυρκαγιές, μολότοφ, καταστροφές.
Τέτοιος ήταν και ο λόγος τους, γεμάτος άρνηση και βία. Πότε καμιά συναίνεση, καμιά συμφωνία, καμιά πρόταση εποικοδομητική.
Τώρα ο κ. Τσίπρας έχει αφηνιάσει βλέποντας πως η διακυβέρνησή τους όντως ήταν μια παρένθεση και θα σταλεί πίσω από ‘κει που ήρθε, στον παλαιολιθικό λενινισμό που αναβιώνει μόνο σε αυτούς τους τσόγλανους πολιτικάντηδες ενός λούμπεν διεστραμμένου μαρξισμού.
Οι Συριζαίοι δεν καταλαβαίνουν πως αυτός ο μοχθηρός μισάνθρωπος δεν έχει καμιά σχέση εσωτερικά με την Αριστερά η οποία ήθελε και θέλει δημοκρατικές διαδικασίες και διάλογο με συμπολίτες και συνανθρώπους που έχουν διαφορετική φρόνηση.
5. Ζούνε πάλι αυτοί οι τσιπριστές στον ερειπωμένο κόσμο του λενινισμού, φορέα μιας φαντασιακής επανάστασης υπονομευμένης από «ταξικούς εχθρούς» οι οποίοι συμμαχούν με ξένα συμφέροντα και τους οποίους πρέπει να «τελειώσουμε». Όχι για να φτιάξουμε τον κομμουνιστικό παράδεισο που είναι καθαρή ουτοπία, μα για να κατέχουμε την εξουσία και να συναλλασσόμαστε μόνο εμείς, που δεν είμαστε της ελίτ, με τα ξένα συμφέροντα – καπνίζοντας πούρα Αβάνας σε χλιδάτες θαλαμηγούς της ελίτ.
Πώς να κάνεις διάλογο με «γερμανοτσολιάδες», «εχθρούς» του λαού και «προδότες» της πατρίδας; Και τι νόημα έχουν οι δημοκρατικές διαδικασίες των μπουρζουάδων για τους δικούς μας στόχους;
Έτσι, σε αντίθεση, ακονίζουν τα μόνα εργαλεία και όπλα που ξέρουν: βρίσιμο, διχαστικά συνθήματα, λοιδορία, παραποίηση, συκοφαντία και ψευδολογία.
Να εξοντωθούν οι αντίπαλοι πλήρως. Αν όχι σωματικά όπως επί μακαρίτη Λένιν, τώρα που βρισκόμαστε στη νερόβραστη δημοκρατία της ΕΕ και δεν μπορούμε να έχουμε γκουλάγκ κι εκτελέσεις, ας τους εξοντώσουμε κοινωνικά, πολιτικά.
