1. Από δεκαετίες οι κομμουνιστές και αναρχοαριστεροί γενικότερα θεωρούν εαυτούς και αυτό-αποκαλούνται “προοδευτικοί”. Στην πραγματικότητα είναι οπισθοδρομικοί και στις μέρες μας “υπερσυντηρητικοί”.
Είναι “προοδευτικοί” διότι κάπου ο Μαρξ και Ένγκελς και οι διαστρεβλωτές τους Λένιν, Στάλιν, Μάο, Γκράμσι κλπ, δίδασκαν τη θεωρία πως οι προλετάριοι, η τάξη των αμόρφωτων και ανειδίκευτων εργαζομένων επρόκειτο, στο αδήριτο ιστορικό προτσέσο, να ανατρέψουν την κοινωνική δομή και να αναλάβουν την εξουσία οδηγώντας τον προηγμένο κόσμο του καπιταλισμού στον κομμουνισμό.
Ήταν αναπόφευκτο. Ήταν νομοτελειακό. Ήταν η αναπόδραστη εξέλιξη της Ιστορίας του Ανθρώπου.
Και οι προλετάριοι, αμόρφωτοι και ανειδίκευτοι όπως είναι, αποτελούν τους εκλεκτούς της Ιστορίας, την τάξη της πρωτοπορίας.
Και επειδή το φαινόμενο αυτό είναι ιστορική “πρόοδος” (μετά τη δουλεία, τη φεουδαρχία και την αστική δημοκρατία), όσοι συντάσσονται με αυτήν, προλετάριοι και αστοί και όποιοι άλλοι, είναι “προοδευτικοί”.
2. Η αλήθεια είναι πως μόνο προοδευτικοί δεν είναι οι προλετάριοι και όσοι τους υποστηρίζουν σε αυτή την πολιτική θεωρία. Δίχως καθοδήγηση, αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι ικανοί κυριολεκτικά να μοιράσουν άχυρο σε δυο γαϊδάρους, πόσο μάλλον να αναδιοργανώσουν τις κοινωνικές δομές.
Το προοδευτικό αυτό κίνημα δοκιμάστηκε στη Ρωσία πρώτα το 1917 και στους δορυφόρους της στην Ανατολική Ευρώπη μετά το 1945, στην Κίνα το 1949, στην Κούβα και σε άλλες χώρες στη Λατινική Αμερική και στην Ασία.
Κράτησε 70 έτη στη Ρωσία που τότε μετασχηματίστηκε στην ΕΣΣΔ (=Σοβιετική Ένωση), μα κατέρρευσε παντού το 1991 εκτός από μερικές μπανανίες σαν τη Βενεζουέλα σήμερα και τη Βόρειο Κορέα.
Η Κίνα υιοθέτησε καπιταλιστικές μεθόδους μετά το 1976 (θάνατος του παρανοϊκού δικτάτορα Μάο) και τότε άρχισε να προοδεύει οικονομικά. Η Κούβα επίσης δείχνει να μετασχηματίζεται αργά αργά σε χώρα με καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, μα κραυγάζει ακόμα με κορώνες κομμουνιστικές.
Πουθενά, μα πουθενά, οι προλετάριοι δεν κατέλαβαν την εξουσία. Την επανάσταση πρώτα και μετά τη διοίκηση των κομμουνιστικών χωρών την είχαν αναλάβει μορφωμένοι αστοί, μπουρζουάδες σαν τους Λένιν, Μάο, Κάστρο κλπ με εξίσου μορφωμένους μπουρζουάδες (και αριστοκράτες στη Ρωσία) συντρόφους!
3. Στη δε Ελλάδα της Ευρωζώνης που πήρε δισεκατομμύρια και δισεκατομμύρια σε επιχορηγήσεις κι επιδοτήσεις από τους πράγματι κουτόφραγκους, έχει επικρατήσει μια νοοτροπία λενινιστική (ή σοβιετική) στους πολιτικάντηδες, ακόμα και στους δήθεν δεξιόφρονες ή φιλελεύθερους (δήθεν).
Δηλαδή ο πρωθυπουργός γίνεται ουσιαστικά δικτάτορας μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής. Μα όπως απέδειξαν οι Α. Παπανδρέου (Αείμνηστος απατεώνας) και Α. Τσίπρας (β΄ Αείμνηστος απατεώνας) και το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής μπορούν να παρακαμφθούν, ακόμα και αν η κυβέρνηση έχει μια ισχνή πλειοψηφία, κι έτσι να διαβρωθούν.
Έτσι στην Ελλάδα παρατηρείται πως ο λενινισμός-σταλινισμός καλά κρατεί ιδίως με σοσιαλιστές δημαγωγούς όπως ο Παπανδρέου και πολύ πιο φανερά με αμόρφωτους λαϊκιστές όπως ο κ. Τσίπρας.
4. Η ψυχοπάθεια, σκληρότητα, μεγαλομανία κι αισχρότητα των αδίστακτων παρανοϊκών δικτατόρων Λένιν, Στάλιν, Χίτλερ και Μάο, είναι φανερές και στον Α. Τσίπρα. Μόνο που αυτός κυβερνά με το τσούρμο των ανίκανων τσιρακιών του μια χοντρόμυαλη χαζοχαρούμενη χώρα που τυχαίνει να είναι στην Ευρωζώνη όπου λενινιστικές δικτατορίες δεν επιτρέπονται και αυτός επιθυμεί βαθύτατα να έχει τα οφέλη αυτής της συμμετοχής και για τα χρήματα και για την αίγλη (που ξαφνικά τον έλουσε στο διεθνές σκηνικό). Είναι όμως και αμόρφωτος και μάλλον καθυστερημένος κι έτσι μικρού βεληνεκούς.
Η πολιτική παράταξή του και όσοι των υποστηρίζουν εκδηλώνουν τη νοοτροπία των Μπολσεβίκων της Σοβιετίας τόσο στην Πολιτική Οικονομία καθώς εφαρμόζουν τις κομμουνιστικές πρακτικές του κρατισμού και φτωχοποίησης, ειδικά της Μεσαίας Τάξης και του ιδιωτικού τομέα, όσο και στο ήθος όπου κυριαρχεί το ψεύδος και η εξαπάτηση των πάντων.
Έτσι παρουσιάζουν μια υπερσυντηρητική νοοτροπία και συμπεριφορά που είναι ταυτόχρονα, όχι “προοδευτική” όπως διατυμπανίζουν, μα παρωχημένη, οπισθοδρομική, εξαθλιωτική.
Θα επανέλθω.
