1. Αυτή η αντίληψη πως μόνο εγώ δεν φταίω αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της ελληνικής νοοτροπίας. Αυτή, και η αντίληψη ‘Μονά χάνεις, ζυγά κερδίζω’!
Στην πραγματικότητα η πρώτη αντίληψη είναι πανανθρώπινη – πολύ περισσότερο από την παγκοσμιοποίηση. Αλλά και οι δύο είναι πολύ αισθητές στον Σύριζα και όλους τους αναρχοαριστερούς (συμπεριλαμβανομένων και των πλείστων πασοκο-κινάλων).
Μια τρίτη αντίληψη είναι η κληρονομικότητα. Αφού οι γονείς (ή παππούδες) ήταν έτσι, τότε έτσι θα είμαι κι εγώ.
Αυτές είναι σιωπηλές, ύπουλες γνώμες κρατημένες στο ‘υποσυνείδητο’ που στην πραγματικότητα είναι ο συναισθηματικός τομέας του νου.
2. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη φταίει για όλα: την κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο, τους 15.000 θανάτους της Πανδημίας, την ακρίβεια και ό,τι άλλο, στις δημοσκοπήσεις κρατά τον κοσμάκη μακριά από τον Σύριζα.
Σε μια (ή και πολλοστή) δημοσκόπηση το 60% θεώρησε συμφέρουσα και ορθή την αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία. Το ίδιο περίπου 60% δεν θεωρεί σωστό οι Έλληνες να πάνε στην Αφρική και να πολεμήσουν υπέρ των γαλλικών συμφερόντων (μα, Ναι, είναι σωστό οι Γάλλοι να έρθουν στο Αιγαίο και να πολεμήσουν υπέρ των ελληνικών συμφερόντων).
Είναι η ένδοξη ασυναρτησία και αντιφατικότητα του τσιπρισμού που κρυμμένη δεκαετίες στο ‘υποσυνείδητο’, βρίσκει τώρα πλήρη έκφραση κι εκπροσώπηση βουλευτική στο κόμμα της προόδου και του (αν)ηθικού πλεονεκτήματος με Αρχιερέα τον κ.Τσίπρα.
3. Κι εμφανίστηκαν από κάποια πράσινη όχθη της Λήθης, αναστημένοι και ολόφρεσκοι με τους χυμούς φιλοδοξίας, οι φίλοι από τα παλιά, Κωστάκης Κ. και Γιωργάκης Π., δυο σωτήρες που έδωσαν την οριστική ώθηση στη χώρα να χρεοκοπήσει.
Είναι παράξενο πώς ακόμα κι έγκριτοι δημοσιογράφοι επιδόθηκαν σε αναλύσεις για την επίδραση των δυο χωρίς να τους καταδικάζουν ωμά για τις παρελθοντικές παλαβομάρες τους.
Φυσικά και αυτοί οι δύο δεν έφταιξαν σε τίποτα. Άλλοι φταίνε.
Κι έτσι μονά ή ζυγά αυτοί κερδίζουν και οι άλλοι χάνουν. Και συνεχίζει να πλασάρεται το όνομα της κληρονομιάς και δυναστείας. Απλά, οι πολιτικάντηδες (τρία τζάκια ουσιαστικά: Παπανδρέου, Καραμανλή, Μητσοτάκη) έχουν αντικαταστήσει τους Γκλίκσμπουργκ με κείνο το unfair, όπως το χαρακτήρισε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, δημοψήφισμα του Κωνσταντίνου (Μεγάλου) Καραμανλή.
4. Τελειώνω αντιγράφοντας από τον Πρετεντέρη (Βήμα, 21 Οκτωβρίου 2021 ‘Ποιος (τους) φταίει;’). Είναι απολαυστικό.
Πριν από το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τη θεωρία ότι η χώρα ζούσε κάτω από ένα «αμαρτωλό τρίγωνο» διαπλοκής μεταξύ ΜΜΕ, τραπεζών και κυβέρνησης – όσο φυσικά δεν ήταν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ… Η βασική ιδέα δεν ήταν καν δική του. Είχε εισαχθεί από τη Λατινική Αμερική όπου διάφοροι τοπικοί ΣΥΡΙΖΑ είχαν επινοήσει αυτή τη λαμπρή θεωρητική κατασκευή.
Το 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε στην αντιπολίτευση. Δεν είναι σαφές ποιος φταίει. Σίγουρα ο Μητσοτάκης [φταίει] που είναι «τυμβωρύχος» (στο Μάτι) και «πατριδοκάπηλος» (στις Πρέσπες). Ενδεχομένως και άλλοι, όπως το «αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο». Οχι πάντως ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν κάνω λάθος, πρέπει να είναι οι πρώτες εκλογές παγκοσμίως για το αποτέλεσμα των οποίων δεν φέρει καμία ευθύνη εκείνος που τις έχασε!
Είναι καταφανές ότι ο Μητσοτάκης μονοπωλεί το προσκήνιο και ο ΣΥΡΙΖΑ (για διάφορους λόγους) «δεν τραβάει». Ποιος φταίει; Οχι πάντως ο ΣΥΡΙΖΑ που «δεν τραβάει». Φταίει ένα νέο «αμαρτωλό τρίγωνο», το οποίο (αυτή τη φορά) συγκροτούν οι εταιρείες δημοσκοπήσεων, τα ΜΜΕ (φυσικά…) και η κυβέρνηση. Φτου κι απ’ την αρχή!
Υποθέτω πως δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό τους ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν τραβάει» επειδή εκπροσωπεί ένα βαριά μειοψηφικό ρεύμα της ελληνικής κοινωνίας.
Ούτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν τραβάει» επειδή σε όλα τα ζητήματα της πολιτικής ατζέντας, από τις Πρέσπες και τα πανεπιστήμια έως τον Κουφοντίνα, τον κορωνοϊό και τις φρεγάτες, δεν συντάχθηκε ούτε μία φορά με την κοινωνική πλειοψηφία.
Ούτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν τραβάει» επειδή τα πρόσωπα που κυρίως τον εκπροσωπούν στον δημόσιο διάλογο, από τον Φίλη και τον Ηλιόπουλο έως τον Πολάκη και τον Τζανακόπουλο, χαίρουν μηδαμινής αποδοχής και αναγνώρισης έξω από έναν στενό κύκλο ΣΥΡΙΖΑ. Τίποτα από όλα αυτά δεν φταίει που «δεν τραβάει» ο ΣΥΡΙΖΑ. Φταίνε τα μίντια και οι δημοσκοπήσεις.
