Πήρε πάλι ψήφο εμπιστοσύνης από δήθεν κεντρώους και δεξιούς ο κ. Τσίπρας. Οι στυλοβάτες του αγνοούν όλη την αθλιότητα της τετράχρονης καταστροφής του.
Έτυχε να ξαναδιαβάσω (Νοέμβριος 2018) το άρθρο “Η μιζέρια των Ελλήνων” του R. Fraunberger στην κυριακάτικη Frankfurter Allgemeine 16/4/18. Και προσπάθησα να δω πόση πρόοδο έκανε η τσιπρική κυβέρνηση έκτοτε.
“Δημοσιονομικά πλεονάσματα, επενδύσεις δισεκατομμυρίων ευρώ, ακμάζουσα οικονομία”. Έτσι περίπου μοιάζουν τα όνειρα της ελληνικής κυβέρνησης, όπως κι εκείνα ορισμένων πολιτικών στις Βρυξέλλες. Η Ελλάδα στέκεται υγιής σε ατσάλινα πόδια.
Αυτή ήταν η πρώτη παράγραφος του Γερμανού δημοσιογράφου η οποία συνέχισε για αρκετές αράδες επεκτείνοντας αναλυτικά αυτά τα όνειρα.
Τον Αύγουστο έγινε “καθαρή έξοδος” από το μνημόνιο της μιζέριας, το μνημόνιο που επέβαλε ο κ. Τσίπρας σε όλη την άγνοιά του το 2015. Δεν έγιναν φιέστες με τυμπανοκρουσίες, μα ένα ταξίδι στην Ιθάκη του ζεύγους Τσίπρα υποδήλωνε την επιστροφή της περιπλανώμενης οικονομίας σε κανονικότητα και της Ελλάδας σε εθνική κυριαρχία. Η πρωθυπουργική ομιλία στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης σηματοδότησε με τις παροχολογίες της και τις επιθέσεις κατά της ΝΔ μια μακρά περίοδο προεκλογικής μάχης.
Είναι αλήθεια πως τα Capital Controls τελείωσαν και πως η ανεργία μειώθηκε – τώρα ίσως κάτω από 20%.
ΑΛΛΑ οι τράπεζες είναι σε επισφαλή κατάσταση με τα “κόκκινα δάνεια”, τα οποία δεν αποπληρώνονται από τους επιτήδειους επιχειρηματίες (που τα έχουν καλά με τις τράπεζες και διάφορους πολιτικάντηδες στην συγκυβέρνηση και στην αξιωματική αντιπολίτευση).
Οι νέοι εργαζόμενοι είναι με πολύ χαμηλούς μισθούς και μερικής απασχόλησης με 300 ως 180 ευρώ. Οι πιο πολλές νέες “επιχειρήσεις”, για τις οποίες κομπάζουν οι υπουργοί (όπως και για την ανεργία και τους μισθούς), είναι ρουχάδικα, μπαράκια, σουβλατζίδικα, κομμωτήρια και παρόμοια που ανοίγουν για να κλείσουν μετά από λίγους μήνες.
Παρά τις μεγαλοστομίες των τσιπριστών για ανάπτυξη, το επιχειρείν διώκεται ανηλεώς όπως γινόταν επί Σοβιετίας, επί Λένιν και διαδόχων. Αυτά έμαθε στη νεότητά του ο πρωθυπουργός ως μέλος της ΚΝΕ κι εκεί έμεινε με όλα τα κόλπα, τις κουτοπονηριές και τη διγλωσσία του ΚΚ.
Όλες οι διεθνείς εκθέσεις είναι αρνητικές για την Ελλάδα και τη δείχνουν να υποχωρεί γενικά μα και στα πλείστα συγκεκριμένα μεγέθη. Τελευταία η Έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας έδειξε μια ακόμα υποχώρηση από 72η σε 77η θέση, πίσω από την ΠΓΔΜ και την Τουρκία.
Νωρίτερα, έκθεση του ΟΟΣΑ για ανταγωνιστικότητα δείχνει μια υποχώρηση 4 θέσεων στην 57η πίσω από τις Βουλγαρία, Ρουμανία, Κόστα Ρίκα και Φιλιππίνες!
Όλες οι εκθέσεις αναφέρονται στην έλλειψη ασφάλειας, τη γραφειοκρατία, την αυξανόμενη διαφθορά και τη μεγάλη καθυστέρηση να βγαίνουν οι δικαστικές αποφάσεις (ως και 4,5 έτη!)
Αντιγράφω, λοιπόν, από το άρθρο στη γερμανική εφημερίδα του Απρίλη:
“Ποια επιχείρηση θέλει να επενδύσει στην Ελλάδα όταν λείπει η ασφάλεια προγραμματισμού και δικαίου, όταν ο κρατικός διοικητικός μηχανισμός είναι αναποτελεσματικός κι επιρρεπής στη δωροδοκία; Όταν οι διαγωνισμοί διαρκούν χρόνια, οικοδομικές δραστηριότητες (από χρόνια προγραμματισμένες) ακυρώνονται και οι όροι αυστηροποιούνται επειδή κάποιος –νύχτα– εκφράζει επιφυλάξεις;
Στασιμότητα επικρατεί και στον εκσυγχρονισμό της χώρας… Παρά τις μερικές επιτυχίες στις μεταρρυθμίσεις [παραμένουν] τα προβλήματα: διαφθορά, ευνοιοκρατία, πελατειακό κράτος…
Καφκικό είναι το μεγάλης παράδοσης καλλιεργούμενο από όλα τα κόμματα σύστημα των “μετακλητών”. Ο μετακλητός είναι ένας κρατικός υπάλληλος που πρόσκειται στο κυβερνόν κόμμα και μετατίθεται …σε νέα θέση, ανεξάρτητα αν έχει τα προσόντα γι’ αυτήν… Έτσι ένας δάσκαλος Αγγλικών χρίζεται πρόεδρος μιας [κρατικής] συγκοινωνιακής επιχείρησης… και κάποιος από βουλκανιζατέρ στη Σαντορίνη Διοικητής νοσοκομείου … [προτιμώνται] συγγενείς, αδέλφια, ξαδέλφια… Δεν εκτιμώνται η απόδοση και τα προσόντα αλλά η πίστη και η εγγύτητα στην εξουσία. Μετριοκρατία αντί αξιοκρατία.
11 μέρες πριν από την εκλογική νίκη του Σύριζα (Ιανουάριος 2015), ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε την κατάργηση των μετακλητών … Σήμερα πάνω από 80 μετακλητοί εργάζονται στην έδρα του Πρωθυπουργού [κ. Τσίπρα]”!!!
Αυτά ξέρει ο κ. Τσίπρας αυτά κάνει. Στο θέμα της Εκκλησίας, αφού απολύθηκαν 10.000 κληρικοί από το Δημόσιο, μα θα επιδοτούνται από το Δημόσιο, ο κ. Τσίπρας ανακοίνωσε την πρόσληψη στο Δημόσιο 10.000!
10.000 πελάτες, νέοι ψηφοφόροι – συν συγγενείς και φίλοι, πάνω κάτω!
Εκτός από εξαπάτηση και κωλοτούμπες δεν έχει να επιδείξει τίποτα!
