1. Κάποιος άγνωστος Ελληνοαμερικανός μου έγραψε νομίζοντας από τα αντι-κομμουνιστικά άρθρα μου πως είμαι ακροδεξιός ή φιλο-ναζιστής κλπ. Δεν είχα γράψει ακόμα τα αντι-ναζιστικά άρθρα για τη Βαϊμάρη και την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. Με διαβεβαίωσε πως όλες οι κατηγορίες για το ολοκαύτωμα και τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως ήταν επινοήματα των κομμουνιστών και των διεφθαρμένων δημοκρατών και ιμπεριαλιστών όπως ο Ρούζβελτ και ο Τσόρτσιλ, οι κυβερνήσεις και τα επιτελεία τους με τις προκαταλήψεις τους. Και φυσικά πίσω από όλους υπήρχε ο υποκινητής δάκτυλος των Εβραίων.
Αλλά είχα συναντήσει κι εδώ μερικούς που έτρεφαν παρόμοιες αντιλήψεις για τους Ναζί. Ένας μάλιστα προσπάθησε να με πείσει πως ακόμα και σήμερα οι Εβραίοι «σιωνιστές» κινούν τα νήματα, προκαλούν πολέμους και οικονομικές υφέσεις.
2. Δεν ανήκαν στη Χρυσή Αυγή αν και ομολογούσαν τη συμπάθειά τους. Συνάντησα και στο εξωτερικό τέτοιους. Στην Ινδία μάλιστα ένας νεαρός νομικός μιλούσε με φανερό ενθουσιασμό για τη δική μας Χρυσή Αυγή!
Όλοι αυτοί έχουν εξετάσει τις διάφορες ενδείξεις/μαρτυρίες, λένε.
Το βιβλίο του Χίτλερ Ο Αγώνας μου που το 1924 μιλούσε για την αποτίναξη της Συνθήκης των Βερσαλλιών, για τη δίωξη των Εβραίων, για την κατάληψη της Αυστρίας, για τον αναγκαίο ζωτικό χώρο κλπ., μπορεί να ερμηνευθεί πολύ διαφορετικά. Ήταν φυσικό να θέλουν οι Γερμανοί να συνενωθούν με την Αυστρία και άλλες περιοχές με γερμανικό πληθυσμό οι οποίες επίσης επιθυμούσαν την ένωση. Οι Εβραίοι συνωμοτούσαν συνεχώς κατά του Ράιχ: ήταν προδότες που ορθά φυλακίστηκαν ή εκτελέστηκαν.
Οι μαρτυρίες είναι ανυπόστατες, λένε, καθώς προέρχονται από εχθρούς και υπονομευτές του Ράιχ. Οι φωτογραφίες εκατοντάδων κρανίων και σκελετών δεν αποδεικνύουν τίποτα. Είναι όπως χιλιάδες νεκροί Πολωνοί στο Κατύν λίγο έξω από το Σμολένσκ (στη Σοβιετική Ένωση) που οι Σοβιετικοί ψευδώς απόδωσαν στους Γερμανούς και οι Ρούσβελτ και Τσόρτσιλ το αποδέχτηκαν ενώ αποδείχθηκε πως ήταν δουλειά της NKVD των Μπολσεβίκων.
Φωτογραφίες και φιλμ είναι μεταπολεμικές κατασκευές.
3. Είναι όπως οι λιγοστοί μουρλοί με τη γεωκεντρική νοοτροπία που λένε ακόμα πως η γη είναι κύβος ή δίσκος, ακίνητος στο κέντρο και ο ήλιος και το φεγγάρι και οι ουρανοί περιφέρονται γύρω μας και όλες οι επιστημονικές μαρτυρίες είναι σύγχρονα κατασκευάσματα. Καλύτερα να κουνάς το κεφάλι, να μη μιλάς και να ξεφεύγεις το γρηγορότερο δυνατό.
Υπάρχουν όμως και οι νεοναζί, απροκάλυπτοι και φανατικοί υποστηρικτές του ναζισμού με όλη την ασχήμια και απανθρωπιά του, σαν τον νεαρό Ινδό που ήθελε ένα χιτλερικό καθεστώς να εκκαθαρίσει μουσουλμάνους και χριστιανούς από τη χώρα του, διότι είχαν περισσότερα προνόμια από τους Ινδουιστές!
Έτσι ξεκινάει το κακό. Μερικοί παράνομα κατέχουν προνόμια και απολαμβάνουν εξουσία και πλούτο. Άλλοι θέλουν εξίσου παράνομα να τους ανατρέψουν και να πάρουν τα προνόμια – οι λαϊκιστές ψευτοδημοκράτες και οι επαναστάτες ψευτομαρξιστές.
4. Υπήρξαν εξεγέρσεις (ή επαναστάσεις, στη μεσοπολεμική Γερμανία, τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης) από διάφορες παραστρατιωτικές ομάδες βετεράνων και ναυτικών, από κομουνιστές «Σπαρτακιστές» (το ΚΚΓ με τη Ρόζα Λούξεμπεργκ και τον Καρλ Λίμπκνεχτ, Ιαν. 1919) και ακροδεξιούς (με τον στρατηγό Λούντεντορφ και τον δεκανέα Άντολφ Χίτλερ, Νοεμ. 1923), μα όλες καταστάληκαν.
Σχεδόν όλοι, εκτός από τους κυβερνώντες ίσως και μια μικρή μερίδα ειλικρινών φιλελεύθερων, μισούσαν τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Οι πολιτικάντηδες που κυβερνούσαν, οι επιτροπές, οι σοσιαλδημοκράτες, οι κεντρώοι και οι δεξιοί (όλοι δήθεν φιλελεύθεροι) όπως οι Σάιντεμαν, Έμπερτ, Κ Αισνερ, Χόφμαν, Β Καπ, και πολλοί άλλοι ήταν ασπόνδυλοι καιροσκόποι και μισούνταν από άλλες παρατάξεις. Οι ραδιουργίες, συμμαχίες, αλληλοπροδοσίες μεταξύ τους ώσπου ανέλαβε ο Χίτλερ (Φεβ 1933) έδιναν κι έπαιρναν.
Υπήρξαν και λιγοστοί αξιόλογοι όπως ο Στρέζεμαν και οι Έρτσμπεργκερ και Ράτεναου (δολοφονήθηκαν και οι δύο) και λιγοστοί άλλοι.
Αλλά γενικά η πολιτική αντανακλούσε τη γενικότερη ανηθικότητα, κυνικότητα και χυδαιότητα που επικρατούσαν στη δεκαετία 1920 λόγω κάκιστης παιδείας κι έντονης πατριδοκαπηλίας – όπως εδώ σήμερα (φθινόπωρο 2018) με τους Κωστάκη Καραμανλή, Γεωργάκη Παπανδρέου, Βενιζέλο, Σαμαρά, Τσίπρα, Καμμένο.
5. Πολλές απόψεις και λεπτομέρειες της περιόδου εκείνης δόθηκαν στη σειρά Πολιτική Οικονομία 88: Δημοκρατία της Βαϊμάρης ως 109. Πολιτική Οικονομία: Στρατηγικά λάθη του Χίτλερ.
Ο Εβραιοαμερικανός δημοσιογράφος Μ. Μάγερ επισκέφθηκε το 1935 τη Γερμανία και ταξίδεψε για αρκετό διάστημα γράφοντας άρθρα. Πολλοί Αμερικανοί έβλεπαν με συμπάθεια τότε την πολιτική του Χίτλερ (μα περισσότεροι θαύμαζαν την πρόοδο προς σοσιαλισμό της σταλινικής Σοβιετίας).
Έκπληκτος συνειδητοποίησε πως «ο ναζισμός ήταν ένα μαζικό κίνημα και όχι μια τυραννία των διαβολικών λίγων εις βάρος των αβοήθητων πολλών».
Οι ξένοι πολέμιοι του Ναζισμού έβλεπαν μόνο τα τυραννικά μέτρα που επέβαλε κάθε τόσο ο Χίτλερ και τον επανεξοπλισμό της χώρας με την απροκάλυπτη απειλή για επέκταση και πόλεμο. Δεν ήθελαν να δουν πως ο Χίτλερ και ο Ναζισμός του ήταν αυτό που η πλειονότης των Γερμανών ήθελαν τότε, άσχετα με το τι έλεγαν μεταπολεμικά για αυτοδικαίωση – εκτός από τους αμετανόητους ναζιστές που ομολογούσαν τα πιστεύω τους. Το ήθελαν, το αποδέχθηκαν σε κάθε στάδιο, το ζητωκραύγαζαν και το απολάμβαναν, όσο ο Χίτλερ ξεγελούσε τους Δυτικούς και ο στρατός του νικούσε μέχρι τον Νοέμβριο 1942 (ήττα στη 2η μάχη του Ελ Αλαμέιν και χειρότερη ήττα τον Φεβρουάριο 1943 στο Στάλινγκραντ).
Ο Χίτλερ δεν ανήλθε στην Καγκελαρία με πραξικόπημα ή επανάσταση ή ξεγελώντας τις μάζες με ψεύτικες υποσχέσεις (όπως ο κ. Τσίπρας, 2015).
Πολλοί πιστεύουν πως ο φασισμός πετυχαίνει λόγω αδράνειας αμέτρητων απλών πολιτών που δεν αντιστέκονται – (Μανδραβέλης, 14/10/18 Καθημερινή). Ναι, επιφανειακά: δεν αντιστέκονται διότι δεν γνωρίζουν πώς και δεν θέλουν να χάσουν τη βολή τους διότι δεν είχαν ορθή εκπαίδευση σε οξυδέρκεια, θάρρος και δικαιοσύνη. Αυτές οι αρετές λείπουν κι έτσι μόνο κυριαρχούν οι λαοπλάνοι.
