1. Ο Απόστολος Λακασάς σε άρθρο του (Καθημερινή 8/12/22) αφού εξέτασε τις στατιστικές των καταλήψεων (700 το 2020, 200 το 2021, και αμελητέες το 2022) κατέληξε στο πρώτο συμπέρασμα πως το έθιμο αυτό (υποκινούμενο από τους αναρχοαριστερούς γενικά) «φθίνει»…
Έτσι φαίνεται για την ώρα.
Μα μετά φθάνει και σε δεύτερο, πολύ σοβαρότερο, συμπέρασμα – «Η ελληνική κοινωνία μοιάζει να ωρίμασε και να τιμωρεί τους πολιτικούς εμπαίκτες.»
Πολλοί δημοσιογράφοι εκφράζουν ή συνήθως υπαινίσσονται τον ευσεβή πόθο τους να έχει ωριμάσει η ελληνική κοινωνία. Αυτός ο ευσεβέστατος πόθος οφείλεται στο ότι δεν έχουν ωριμάσει επαρκώς οι ίδιοι/ίδιες.
Ποια «κοινωνία» εννοεί ο Λακασάς; Εδώ είναι το πρώτο δείγμα ανωριμότητας του Λακασά – και ας τον αναρτούμε κατά καιρούς στη Βίγλα. Διότι δεν είναι η κοινωνία που απέτρεψε τα κομμουνιστόπαιδα να καθοδηγούν σε καταλήψεις. Οι ίδιοι, με την παραίνεση και του ΚΚΕ ίσως, αποφάσισαν να μειώσουν την αντικοινωνική δράση τους… ίσως διότι κατάλαβαν πως δεν αποδίδει για τον ιερό σκοπό τους της Επανάστασης και ας είχαν το ανατρεπτικό μα βλακωδέστατο σύνθημα – «Φέτος θα ακούτε τις φωνές μας δυνατά! Τον χειμώνα εσείς δε θα περάσετε καλά»!
2. Ναι, σίγουρα τέτοιο σύνθημα δείχνει ορμονική ανωριμότητα. Μα ολόκληρη η αναρχοαριστερή κοινωνία μας είναι ανώριμη, όπως φαίνεται ολοκάθαρα με τους παραλογισμούς των τσιπριστών, των κουκουέδων που ζουν ακόμα στο 1980, των πασόκων που ονειροπολούν με τα παπανδρεϊκά σοσιαλιστικά και τον στείρο αντιπολιτευτικό λόγο και με τους επιδειξίες Μπαρουφάκηδες. Μα όλοι αυτοί μαζί με τους εξωκοινοβουλευτικούς Ανταρσίες, Μαοϊστές κ.λπ., πιάνουν ένα ποσοστό ψηφοφόρων λίγο πάνω από 60%.
Να ένα άλλο δείγμα ορμονικής ανωριμότητας (από την Καθημερινή):
ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΔΕΙΞΗΣ
Newsroom
08.12.2022 • 20:46
Πολλοί προσποιήθηκαν τους σκανδαλισμένους από το διαδικτυακό ατύχημα που συνέβη στο ΜέΡΑ25. Η βουλευτής Απατζίδη (δεν έχουν ακόμη παραιτηθεί όλες οι γυναίκες από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος) μιλούσε σε επιτροπή της Βουλής μέσω τηλεδιάσκεψης. Πίσω της εισέβαλε κάποια στιγμή στο πλάνο ο συνάδελφός της, Κλέων Γρηγοριάδης και άρχισε να γδύνεται. Λίγο προτού αφαιρέσει το παντελόνι του, η Απατζίδη έκοψε απότομα το ηδονοβλεπτικό υπερθέαμα χουφτιάζοντας την κάμερα του υπολογιστή της. Πού είναι όμως η είδηση; Δεν ξέραμε άραγε ότι το ΜέΡΑ25 είναι το κόμμα που υπάρχει για να δείχνεται; Δεν ξέραμε ότι είναι φορέας του Υπαρκτού Εξιμπισιονισμού;
Στέντωρ
3. Τελικά τι είναι ωριμότητα;
Μας αρέσει να ξεφουρνίζουμε τη λέξη πάντα με την υπόνοια πως «εγώ είμαι ώριμος και μπορώ να κρίνω τους άλλους»! Κι εγώ το κάνω συχνά. Μα σας διαβεβαιώνω πως αισθηματικά εξίσου συχνά νιώθω σαν 15χρονος – με όλες τις αμφιβολίες, τις φοβίες και τους δισταγμούς της εφηβείας. Τι λοιπόν, μπορούμε να πούμε στα σίγουρα πως είναι ωριμότητα;
α) Ο άνθρωπος να έχει ενότητα και σταθερότητα. Να έχει σταθερές αξίες και αρχές στη νοοτροπία και συμπεριφορά του και, φυσικά, να μην παρεκκλίνει από αυτές με αντίθετες πράξεις λόγω προσωπικών συμφερόντων.
β) Εξυπακούεται τώρα πως δεν θα έχει συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα συχνά. Δηλαδή δεν θα αγαπά το πρωί και θα μισεί το βράδυ – τον/την σύντροφο, τους γονείς, τα παιδιά του/της. Ούτε θα βιάζεται να κρίνει άλλους και μετά, με «ώριμη σκέψη», να αλλάζει την κρίση του, τη γνώμη του. Δεν θα παντρευτεί από έρωτα, ή ό,τι άλλο νομίζει, και σε ενάμιση έτος θα θέλει να χωρίσει διότι βλέπει «ασυμφωνία χαρακτήρων» ή, συχνά, διότι του/της γυάλισε κάποια/κάποιος άλλη/άλλος.
γ) Λέει αυτό που σκέφτεται ή νιώθει (για το καλό όλων όχι μόνο του εαυτού και του στενού του/της κύκλου) και κάνει αυτό που λέει. Δεν φλυαρεί, δεν περιαυτολογεί, δεν κουτσομπολεύει.
Τέτοιος είναι ο ώριμος άνθρωπος – άντρας ή γυναίκα. Και μόνο όταν σε μια κοινωνία υπάρχει ένας αποφασιστικός αριθμός τέτοιων ανθρώπων η κοινωνία μπορεί να ειπωθεί πως έχει ωριμότητα.
Αλλιώς πρόκειται για φτηνά ευχολόγια και σαπουνόφουσκες – και ας είναι πεπειραμένοι πολιτικάντηδες, παναγιότατοι ιεράρχες και παντογνώστες καθηγητάδες.
