1. Διαβάζω παλιές μου σημειώσεις.
Σάββατο πρωί, 30/5/15, παρακολούθησα την εκπομπή του Σπ. Μάλλη: είχε καλεσμένους τους κκ. Αργυρίου, Γκότση, Κουβελάκη, Μαριά και Mασσέλο. Συζητούσαν τις “διαπραματεύσεις”.
Έγινε σύντομα φανερό από τον επιθετικό τόνο και τα επαναλαμβανόμενα λόγια, που περνούσαν για επιχειρηματολογία, πως οι κκ Kουβελάκης και Μαριάς διέπονται από αποχρώσεις της αριστερίστικης νοοτροπίας. Θεωρούσαν πως για όλη την ταλαιπωρία της χώρας μας φταίνε οι ξένοι και νυν κυβερνήσεις μας – ευτυχώς.
Όλοι μιλούσαν για τις εκδοχές του ΦΠΑ, ιδιωτικοποιήσεις και άλλα μέτρα που απασχολούν την κυβέρνηση, τους Θεσμούς και τέτοια… παράθυρα. Έχω συνηθήσει τους περιορισμούς νόησης σε όλους αυτούς τους λαλίστατους σχολιαστές κι έτσι δεν μου έκανε καμιά έκπληξη το ότι δεν ανέφεραν – ιδίως οι κομμουνιστές – σχεδόν κοθόλου την αγνοημένη αιτία (μηχανική, άμεση, όχι πραγματικά αιτιακή) για τα δεινά μας.
Και τι να πεις για τον ονειροπαρμένο πρωθυπουργό μας που μας διαβεβαίωνε λίγες μέρες νωρίτερα πως τα οικονομικά μας πάνε καλά αφού μπόρεσε το ικανότατο κράτος να πληρώσει μισθούς και συντάξεις στο Δημόσιο (και ας υποφέρουν χιλιάδες επιχειρήσεις και ένα σχεδόν εκατομμύριο άνεργοι στον Ιδιωτικό τομέα!) κι εκλιπαρεί για βοήθεια το Βερολίνο και το Παρίσι , και όχι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ενώ φωνασκεί για αλληλεγγύη και ισοτιμία όλων των Ευρωπαίων -πνεύμα σκέτης σχιζοφρένειας εκ μέρους του με όλη τη χυδαία περιφρόνηση κι εξύβριση που είχε ξαμολύσει εναντίον τους τα προηγούμενα έτη και συνεχίζει τα νταούλια του με την ιδια κυνικότητα!
2. Είναι πασίγνωστο πως ήδη το 2009, όταν το Πασόκ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας με το σύνθημα “Λεφτά υπάρχουν”, χρωστούσαμε ως κράτος τα μαλλιοκέφαλά μας χάρη στις σπατάλες των προηγούμενων κυβερνήσεων. Λίγο αργότερα οι “Αγορές” ζητούσαν υπέρογκα επιτόκια για να μας δανείσουν πρόσθετα λεφτά, για να εξοφλήσουμε τα πρότερα δάνεια, διότι διέγνωσαν πως έτσι όπως πορευόμασταν δεν θα μπορούσαμε ποτέ να αποπληρώσουμε τα χρέη μας, που δεν ήταν αμελητέα!
Τι ήταν αυτές οι σπατάλες;
Σε μια απλούστευση ορίζουμε τις σπατάλες σε τρεις κατηγορίες: μίζες και υπεξαιρέσεις, τις οποίες εδώ παραμερίζουμε· αυξανόμενοι μισθοί στο ευρύτερο Δημόσιο (οργανισμοί, υπηρεσίες, ΔΕΚΟ) και υψηλές συντάξεις· οι ίδιες οι ζημιογόνες ΔΕΚΟ, όπως τα τρένα, η ζάχαρη, 4 ΕΡΤ…
3. Το θέμα των μισθών και συντάξεων έχει δύο πτυχές.
(α). Η μια αφορά το ίδιο το ύψος, που τώρα έχει μειωθεί αλλά όχι σε όλες τις περιπτώσεις και χωρίς να είναι όσο στον Ιδιωτικό τομέα. Επιπλέον, ακόμα δίνονται πάρα πολλές συντάξεις κι επιδόματα και σχεδόν όλες οι πρόωρες δεν δικαιολογούνται.
Η άλλη αφορά πολλούς άχρηστους οργανισμούς (που υπάρχουν χαριστικά, μόνο για να διορίζονται “ημέτεροι”, δίχως να προσφέρουν καμιά χρήσιμη υπηρεσία) και υπεράριθμους υπαλλήλους σε διάφορα γραφεία, όπως “σύμβουλοι” και παρατρεχάμενοι σε υπουργούς κλπ.
Αυτά είναι γνωστότατα θέματα, εντούτοις οι “σχολιαστές” δεν τα θίγουν και τυρβάζουν περί πολλών άλλων και δευτερευόντων ή όλως άσχετων ζητημάτων.
Περικοπές ας αρχίσουν με μείωση του αριθμού των βουλευτών σε 100 και μείωση των διάφορων επιδομάτων τους. Μετά να ακολουθήσουν καταργήσεις άχρηστων οργανισμών, γνωστών στα Υπουργεία, και μετατάξεις σε αναγκαίες χρήσιμες θέσεις ή απολύσεις. Ο Α. Παπανδρέου, που εγκαινίασε το όργιο κρατικής σπατάλης, δήλωσε στο Βήμα (25/10/1987): “Έχουμε περίπου το διπλάσιο προσωπικό εκείνου που απαιτείται για να παράγουμε τις απαιτούμενες δημόσιες υπηρεσίες”. Ας προσθέσουμε πως αυτό έγινε τριπλάσιο με τις χιλιάδες προσλήψεις που έκανε ο Παυλόπουλος (νυν Πρόεδρος) επί Κωστάκη Κ και πως αυτές οι υπηρεσίες είναι άθλιες ή ανεπαρκέστατες και διαποτισμένες με γραφειοκρατία και διαφθορά!
Κι επειδή το ψάρι βρομάει από το κεφάλι, για την κατάσταση αυτή φταίνε οι αλαζόνες και ακαλλιέργητοι βουλευτές και υπουργοί. Όσο πιο λίγοι τόσο το καλύτερο.
(β). Η χώρα μας ξοδεύει για συντάξεις πολύ υψηλότερο ποσοστό του ΑΕΠ από άλλες χώρες στην ΕΕ. Αυτές μάλιστα χρηματοδοτούνται όχι μόνο από τα έσοδα των εισφορών στα διάφορα ασφαλιστικά ταμεία, μα και από τον προϋπολογισμό, δηλ τους φόρους που πληρώνουμε όλοι, πέρα από τις δικές μας εισφορές στα δικά μας ασφαλιστικά ταμεία!
Αυτό επίσης ειναι πασίγνωστο μα οι σχολιαστές και αναρχοαριστεροί το παρακάμπτουν.
Να πάψουν περικοπές σε χαμηλές συντάξεις και σε αυτές των 80άρηδων για να συνεχίσουν να δίνονται συντάξεις σε 50άρηδες (!!!). Να εξορθολογιστεί το όλο συνταξιοδοτικό σύστημα και να ενωθούν τα ταμεία επικουρικών και κύριων συντάξεων. Καμιά χρηματοδότηση από τον προϋπολογισμό. Οι συντάξεις να είναι ακριβώς ανάλογες με τις εισφορές.
4. Πρέπει να μεταρρυθμιστεί το ίδιο το Δημόσιο, αρχής γενομένης από τη Βουλή. Αν δεν εξυγειανθεί το σάπιο κεφάλι, η ευρύτερη μόλυνση δεν θα θεραπευθεί και θα μεταδίνεται σε κάθε άλλο, ακόμα και νέο και υγειές, μέλος του οργανισμού του Έθνους.
Ναι, βεβαίως, θα υπάρξουν διαλείμματα χαράς, οικονομικής “ανάκαμψης κι ευημερίας” και “κανονικότητας”, αλλά δεν θα διαρκέσουν, όσα κεφάλαια κι αν επενδυθούν για όσα χρόνια, και όσα προγράμματα ανάπτυξης κι αν εφαρμοστούν. Το αδηφάγο Δημόσιο θα απορροφά το όποιο πλεόνασμα. Εκτός απο τα νυν πλεεονάσματα που έχουν γονατίσει τους πάντες – πλην τη μάζα των ελίτ και λούμπεν Συριζαίων.
Άκουες τότε όλους αυτούς τους νοητικά καθυστερημένους κομμουνιστές που φέρουν τον τίτλο “δημοκράτες” ή “φίλοι του λαού” να διακηρύττουν πως πρώτα θα πληρώνονται οι μισθοί και συντάξεις και μόνο αν περισσεύουν λεφτά θα πληρωθούν οι δόσεις των δανεικών, ή πως καλά θα είναι να σταματήσει εντελώς η αποπληρωμή του χρέους. Και πολύς κοσμάκης, δυστυχώς, τότε πίστευε πως αυτή η κουταμάρα είναι παλικαριά και σοφία!
Έχει εμπεδωθεί στην ελληνική νοοτροπία γενικά πως το τρισάθλιο Δημόσιο είναι τρισάγιο και δεν πρέπει να αλλάξει σε τίποτα. Οι ηλίθιοι που επί δεκαετίες κυβερνούν προτιμούν να βάζουν έναν φόρο που θα προκαλέσει κλείσιμο επιχειρήσεων και την επακόλουθη ανεργία χιλιάδων εργαζομένων παρά την απόλυση μερικών δημόσιων υπαλλήλων, έστω κι επίορκων.
Οι ηλίθιοι κυβερνήτες όμως εκλέγονται από πανηλίθιους όχλους που ενδιαφέρονται μόνο για την ατομική τους καλοπέραση – και, το πολύ, φίλων και συναδέλφων.
Η ηλιθιότητα προκαλείται από τρια στοιχεία στη νοοτροπία ή ψυχοσύνθεση – άγνοια, αλαζονεία και απληστία. Η άγνοια δεν γνωρίζει το καλύτερο από το καλό και το καλό από το κακό. Η αλαζονεία νομίζει πως ξέρει και προπαγανδίζει μόνο το δικό της φωνασκώντας. Η απληστία επιθυμεί πάντα κάτι περισσότερο και δεν νοιάζεται αν είναι σε βάρος των άλλων.
Αν δεν αλλάξουν αυτά τα τρία στοιχεία ριζικά, ή τουλάχιστον ένα από αυτά, θα συνεχίσουμε την ίδια πορεία στην ίδια κατεύθυνση – και πάντα θα φταίνε οι άλλοι, εδώ ή έξω!
5. Το πιο εύκολο πράγμα για οποιαδήποτε κυβέρνηση με άνετη πλειοψηφεία στη Βουλή είναι να επιβάλλει φόρους και να προσλαμβάνει στο Δημόσιο διογκώνοντας τον κρατισμό. Αν μάλιστα μπορεί να κάνει και κρατικοποιήσεις ακόμα καλύτερα!
Αυτό που επιδίωκαν οι αναρχοαριστερές κυβερνήτες μας ως “έντιμη” ή “αμοιβαία επωφελή συμφωνία” ήταν και είναι να αλλάξει όσο λιγότερο δυνατόν η παρούσα κατάσταση του πελατειακού κράτους και να παίρνουν λεφτά από τους Θεσμούς για να προωθήσουν τις γνωστές πολιτικές Κατρούγκαλου (επανα-προσλήψεις, με το 12%), Λαφαζάνη (με υποκλίσεις στους Ρώσους), Βούτση,, Στρατούλη, παλαιότερα και νυν των Σκουρλέτη, Παππά, Πολάκη, κας Γεροβασίλη κλπ (εξυπηρέτηση συνδικαλιστών και μπαχαλάκηδων του Πουβίκωνα) – για την άλωση των κρατικών μηχανισμών και την εδραίωση τελικά ενός μονοκομματικού κράτους.
Σε αυτό αποβλέπουν η εξαθλίωση της Παιδείας με τους νόμους Μπαλτά και Γαβρόγλου και οι ΕΡΤ και άλλοι οργανισμοί με δικτατορικό επόπτη τον Παππά και τους αρεστούς συμβούλους.
Μόνο οι ανόητες μίζερες μάζες πιστεύουν στην εντιμότητα και τις αγαθές προθέσεις των τσιπριστών, κομμουνιστών και σοσιλιστών.
Ή στη σαχλαμάρα του πρώην ΚΚ και νυν υπεξ Κοτζιά (παρότι τελευταία και αυτός έχει βάλει ευρωπαϊκό νερό στο τσιπρικό κρασί του) πως η Ευρώπη δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς τη Ελλάδα. Να δούμε πώς η τσιπρική “κανονικότητα” στην αναρχοαριστερή Ελλάδα θα μπορεί τώρα να υπάρχει χωρίς τα χρήματα της Ευρώπης.
