Απαξίωση Παιδείας (Ε’)

1. Αν γίνει στα κεντρικά μιας τράπεζας μια ληστεία ή άλλη αξιόποινη πράξη, θα πρέπει ο πρόεδρος να συγκαλέσει το Διοικητικό Συμβούλιο με εκπροσώπους των πελατών της και να αποφασίσουν για το αν θα καλέσουν την αστυνομία.

Μουρλό;

Αυτό που όμως είναι μουρλό για την τράπεζα είναι νόμος για το ‘άσυλο’ του Πανεπιστημίου. Αν κάποιος σκοτώσει, κλέψει, πουλά ναρκωτικά ή κάνει άλλη αξιόποινη πράξη στον χώρο του Πανεπιστημίου πρέπει να συγκληθεί το πρυτανικό συμβούλιο (κι εκπρόσωπος φοιτητών) για να κληθεί η αστυνομία!

Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα σε όλη την προηγμένη Δύση όπου ισχύει τέτοιος τερατόμορφος νόμος για ΑΕΙ!

2. Το ίδιο πρέπει να λεχθεί για τον σχεδόν απόλυτο συγκεντρωτισμό εξουσίας του υπουργείου Παιδείας που δεν αφήνει παρά ελάχιστα περιθώρια ανάσας στα ΑΕΙ.

Ο Κ. Γαβρόγλου με τον πρόσφατο νόμο του (και τις ευλογίες του αγράμματου επαναστάτη της μη-γραβάτας) επέβαλε παραλογισμό και ασφυκτική υπερρύθμιση.

Ο υπουργός, όποιος και αν είναι, αποφασίζει αν η λειτουργία ΑΕΙ έχει επιστημονική δικαιολόγηση, δίνει ο ίδιος αναγνώριση στα 5ετή προγράμματα μάστερ, δίνει κατευθύνσεις σπουδών εντός σχολών και τμημάτων, ορίζει μαζί με τον υπουργό Οικονομικών τις αμοιβές, αλλά και τις προϋποθέσεις για καλεσμένους επισκέπτες από ξένα ΑΕΙ και απαιτεί κάθε μήνα αναφορές με στοιχεία δαπανών κι εσόδων!

3. Καμιά έμπνευση, κανένα σχέδιο καμιά πρωτοβουλία στις αρχές των ΑΕΙ. Μόνο μια παραλυτική γραφειοκρατία και μια απίστευτη, κυνική παράδοση των ΑΕΙ στην κομματική νομενκλατούρα συνδικαλιστών και φοιτητοπατέρων.

Καμιά ευθύνη, καμιά λογοδότηση, καμιά αξιολόγηση, καμιά ανεξαρτησία!

Επιπλέον, ο υπουργός αποσύρει το κάθε Πανεπιστήμιο από τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης όπου δικαιωματικά ανήκει από συστάσεώς του, ιστορικά, γεωγραφικά και πολιτισμικά, όχι όμως από την κομμουνιστική ιδεοληψία των τσιπριστών.

Επιπλέον, πάλι σε αντίθεση με τα ΑΕΙ στην πολιτισμένη Δύση, στεγάζονται σε βρόμικες εγκαταστάσεις, κτήρια που θυμίζουν εγκατάλειψη κι ερείπωση τριτοκοσμικής κοινωνίας με ναρκεμπόρους και άλλους εγκληματίες να κυκλοφορούν ελεύθερα με ‘ασυλία’.

Μένουν χωρίς χρήματα, χωρίς δυνατότητα εσόδων, χωρίς νέους καθηγητές και τη γόνιμη αλληλεπίδραση με ξένα ΑΕΙ, χωρίς σύνδεση με βάση δεδομένων και διεθνή όργανα πληροφόρησης.

Κι εδώ έχει δίκιο ο γουρλωμάτης Γαβρόγλου: δεν υπάρχει υγιές εύρωστο φοιτητικό κίνημα να σαρώσει τον ίδιο και τους ομοίους του!

4. Μερικοί, ελάχιστοι, πρυτάνεις και καθηγητές ύψωσαν φωνή. Οι υπόλοιποι υπνώττουν βαθύτατα, πελάτες του υπουργού και των φοιτητοπατέρων – ίσως και των ελεύθερα διακινούμενων εγκληματιών που προστατεύονται από το άσυλο.

Πώς τα δέχονται αυτά καθηγητές που έχουν επισκεφθεί, αν όχι ζήσει στο εξωτερικό;

Καλά, θα πείτε, οι νέοι, φοιτητές δεν γνωρίζουν εκτός ίσως από ταινίες, πως λειτουργούν τα ξένα ΑΕΙ στη Ευρώπη και Αμερική.

Αλλά τόσοι και τόσοι καθηγητές με περγαμηνές από Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία και ΗΠΑ – πώς αποδέχονται αυτή την κατάσταση;

Γιατί δεν κάνουν απεργίες και καταλήψεις βροντοφωνάζοντας, αφυπνίζοντας γονείς και κηδεμόνες και βάζοντας τέλος σ’ αυτή την τυραννία μιας δράκας αμόρφωτων ψυχοπαθών που στηρίζονται μόλις από ένα 16 – 20% των ψηφοφόρων;…