1. Ας μη νομίζουμε πως μόνο στην Ελλάδα τα πράγματα πάνε στο χειρότερο. Σε όλες τις χώρες συμβαίνει το ίδιο. Και παντού οι κοινοί άνθρωποι φωνάζουν κι εκλιπαρούν και αναζητούν «ηγέτες» που θα οδηγήσουν τη χώρα έξω από την όποια κρίση και τη διολίσθηση στην τυραννία καθώς οι δημοκρατικοί θεσμοί διαβρώνονται.
Έξοχο παράδειγμα όλοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες μηδέ της κας Μέρκελ εξαιρουμένης. Κανείς ηγέτης δεν έχει πραγματικό πια όραμα Ενωμένης Ευρώπης – και τα λίγα που τόλμησε να πει ο Σουλτς τα απέρριψαν οι κομματάνθρωποι της Μέρκελ και οι άλλοι Ευρωπαίοι.
Ένα μάλλον άσχημο πρωινό οι Ευρωπαίοι θα ξυπνήσουν και θα βρεθούν δίχως την ελευθερία που απήλαυσαν, δίχως την ευημερία και τη δημοκρατία που τους βοήθησε να έχουν τόσα αγαθά. Διότι λαϊκιστές δημαγωγοί που παρουσιάζονται όλο και συχνότερα, όλο και πιο ξεδιάντροπα (σαν τον Τσίπρα μας) θα έχουν κτίσει τα τείχη της τυραννίας.
Α, όταν έκτιζαν τα τείχη πως να μην προσέξω;
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ΄ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Μόνο που, φυσικά, κρότοι πολλοί ακούγονται εδώ και πολλά έτη σε όλες τις χώρες της πολιτισμένης (μέχρι τώρα) Ευρώπης.
2. Πως είναι δυνατόν ηγέτες με την πείρα και τις αρχές των Ευρωπαίων να κάθονται και να συνομιλούν με ένα αμόρφωτο τσαρλατάνο σαν τον κ. Τσίπρα και να πιστεύουν, ή να δείχνουν πως πιστεύουν, τις ψευτιές του; Είναι μεν εκλεγμένος πρωθυπουργός – έστω με το καλπονοθευτικό σύστημα το οποίο τόσο ευχάριστα αποδέχτηκε κι έστω και αν έχει απολέσει τη δύναμη ψηφοφόρων που τον ανέδειξαν. Μα ακριβώς για τους λόγους αυτούς έχοντας χάσει τη στήριξη του λαού από το 2015, έχοντας φλομώσει τους πάντες σε ψεύδη και απάτες κι όντας ανίκανος για μάθηση και ανεύθυνος, θα έπρεπε κάθε αξιότιμος ηγέτης να τον αποφεύγει σαν την πανούκλα. Αλλά ίσως να μας έχουν βαρεθεί…
Όλη η πολιτική δράση του Τσίπρα συνίσταται σε μια γκάφα ολκής μετά από άλλη γκάφα ολκής. Το ότι το ελληνικό κράτος εξακολουθεί να λειτουργεί, λειψά έστω, το ότι η ελληνική κοινωνία συνεχίζει να υφίσταται, σακατεμένη έστω, οφείλεται σε κάποιες ενέργειες από το παρελθόν που έχουν ακόμα τη δύναμη να στηρίζουν τη χώρα και το λαό της. Ο κ. Τσίπρας και το τσούρμο του κάνουν ό, τι μπορούν για να καταστρέψουν και αυτή τη λιγοστή υγεία που έχει απομείνει. Για να μην εξαφανιστούν από το πολιτικό σκηνικό οι ίδιοι.
Ή, για να ακριβολογώ, οι τσιπριστές κάνουν ότι μπορούν για να αλώσουν και το κράτος και καθυποτάξουν την κοινωνία στις ανώμαλες ορέξεις και ιδεοληψίες τους.
Στους τελευταίους 6 μήνες έγιναν 18.000 διορισμοί “ημετέρων” και έχουν ήδη δρομολογηθεί περί τις 800 νέες θέσεις στα υπουργεία Πολιτισμού και Δικαιοσύνης (ΤΟ ΒΗΜΑ, ΒΗΜΑτοδότης, 31/3/18)! Έπονται χειρότερα.
Εν τούτοις οι βλάκες της ΕΕ παρά τις ειδήσεις στα ΜΜΕ και τις κραυγές ανεξαρτήτων θεσμών όπως ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, κωφεύουν και συνεχίζουν να χρηματοδοτούν αυτή την κυβέρνηση ψυχοπαθών.
3. Δυστυχώς το κακό είναι οικουμενικό. Η αποδοχή ενός εκλεγμένου σαν τον Τσίπρα που ντροπιάζει τον όρο «ηγέτης», ή πολλών άλλων ομοίων, είναι απλώς ένα παράδειγμα που δείχνει πόσο έχει ξεπέσει το είδος των πολιτικών στην ΕΕ.
Αν πάμε πιο πέρα στη Ρωσία του Πούτιν, την Τουρκία του Ερντογάν, τις διάφορες Αραβίες, τις μπανανίες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής και τις ΗΠΑ του Τραμπ, διαπιστώνουμε πως η Δημοκρατία είναι κι αυτή ένα βραχύβιο σύστημα όπως όσα προηγήθηκαν και θα γεννήσει αναπόφευκτα κάτι πολύ χειρότερο.
Είναι το επίπεδο των ανθρώπων ενός Έθνους ή μιας Πολιτείας που καθορίζει το πολίτευμα. Στην τυφλή μανία μας για ελευθεριότητα και μαγκιά, για κέρδη και πλούτο και για προσωπική ευχαρίστηση, δίχως την αποδοχή καθηκόντων και την αντίστοιχη εργασία, είναι φυσικό οι πλειοψηφίες να επιλέγουν δημαγωγούς που σαγηνευτικά και πειστικότατα μας τάζουν αυτά ακριβώς τα αγαθά για να επιβάλουν μετά την κυνική αυταρχικότητά τους και να μας αποκλείσουν από κείνα, κρατώντας τα για τον εαυτούλη και τους συντρόφους τους.
Παρά τα χοντρά παραδείγματα εξαπάτησης που ξεφυτρώνουν γύρω μας σαν αγριάδες την άνοιξη, εμείς ζούμε στην ονειροπόληση και τις εμμονές μας – ανεπίδεκτοι μάθησης.
2 Comments
Ιορδάνης Παρασκευάς
Χαίρετε,
Η επανάληψη μήτηρ … :
"Είναι το επίπεδο των ανθρώπων ενός Έθνους ή μιας Πολιτείας που καθορίζει το πολίτευμα. Στην τυφλή μανία μας για ελευθεριότητα και μαγκιά, για κέρδη και πλούτο και για προσωπική ευχαρίστηση, δίχως την αποδοχή καθηκόντων και την αντίστοιχη εργασία, είναι φυσικό οι πλειοψηφίες να επιλέγουν δημαγωγούς που σαγηνευτικά και πειστικότατα μας τάζουν αυτά ακριβώς τα αγαθά για να επιβάλουν μετά την κυνική αυταρχικότητά τους και να μας αποκλείσουν από κείνα, κρατώντας τα για τον εαυτούλη και τους συντρόφους τους."
Εκτίμηση και φιλικές ευχαριστίες
Ι.Π.
Π. Πετριάς
Ευχαριστούμε!