1. Άν έστω κι ένα δέκατο από όσα αποκαλύπτει ο «νάρκισσος» Γιάνης (με ένα ‘ν’) Βαρουφάκης στο βιβλίο του Ενήλικες στο Δωμάτιο είναι αληθινά, ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να γίνει μόνιμα έγκλειστος σε φυλακή ή άσυλο ψυχοπαθών.
Ο κ. Τσίπρας φυσικό είναι να αμφισβητεί την αλήθεια των όσων του προσάπτει ο πρώην υπουργός και φίλος του και πολύ πιθανόν ο Γ. Βαρουφάκης στην αφήγηση του να υπερβάλλει και να στρεβλώνει περιστατικά. Μα σε γενικές γραμμές γνωρίζουμε πως όντως ηχογραφούσε συνομιλίες (ακόμα και στο Γιούρογκρουπ) κι έτσι πιστεύω πως το έκανε με τους συντρόφους στο «τσούρμο» των τσιπριστών.
Σαφώς ο Γ. Βαρουφάκης είναι παρά τους περιορισμούς του πολύ εξυπνότερος του αμόρφωτου καταληψία κομμουνιστάκου κ. Τσίπρα.
Τώρα και ο Τσίπρας, όπως ο ακάματος Κωστάκης Κ, θα μιλήσει σε ευθετότερο χρόνο για να αποκαταστήσει την αλήθεια. (Στην περίπτωση του Κωστάκη Κ. έχουν περάσει 8 έτη!)
2. «Τι; Υπάρχουν 16 δισεκατομμύρια ευρώ σε μετρητά πεταμένα …και εμείς δεν τα χρησιμοποιούμε να φορτώσουμε τα ΑΤΜ … ; [ξεσπάει ο Τσίπρας στην πληροφορία που του δίνει ο Γ. Βαρουφάκης, που συνεχίζει:]
Προσπάθησα να συγκρατήσω τον πρωθυπουργό, εξηγώντας του ότι δεν ήταν δυνατόν να απλώσουν χέρι στα χρήματα γιατί η κατάσχεσή τους θα ήταν κλοπή.
«Μα Γιάννη», διαμαρτυρήθηκε ο Αλέξης, «όταν το παιδί μου πεθαίνει της πείνας κι εγώ δεν έχω μία, έχω το ηθικό δικαίωμα να κλέψω ένα κουτί γάλα. Δεν είναι παρόμοια κατάσταση αυτή που ζούμε;»
«Από πότε η κλοπή περιλαμβάνεται στο οπλοστάσιο της αριστεράς;» ρώτησα (εγώ, ο Γ. Βαρουφάκης).
Τότε ο Φλαμπουράρης όρμησε να υπερασπιστεί τον προστατευόμενό του: «Έχουμε κάθε δικαίωμα», ούρλιαξε «να πάρουμε αυτά τα λεφτά και να δώσουμε τέλος στο μαρτύριο του κόσμου».
3. Δεν χρειάζεται να πάμε πιο πέρα. Το απόσπασμα περιέχει αρκετά στοιχεία για να καταλάβουμε πολλά περί τσιπρισμού που είναι η μεταμοντέρνα μορφή του Αναρχοαριστερισμού.
α) Έξαφνα παλιοί κολλητοί (αν και ο Γ. Βαρουφάκης ποτέ δεν ήταν μέλος του Σύριζα και σαφέστατα τον περιφρονούσε) γίνονται μισητοί εχθροί.
β) Δεν υπάρχει καμιά αίσθηση τιμής μεταξύ τους έτσι που με την πρώτη ευκαιρία να στρέφονται ο ένας ενάντια στον άλλο (άλλο καλό παράδειγμα η Ζωή Κωνσταντοπούλου) και να βγάζουν τα άπλυτά τους στη φόρα χωρίς ντροπή.
γ) Ο τσιπρισμός εκτός από απάτη, ανευθυνότητα, ανεντιμότητα και ανικανότητα, έχει και «ηθικό δικαίωμα» στην κλοπή – έτσι δηλώνει ο ιεροφάντης Τσίπρας (και ο μέντοράς του, κ. Φλαμπουράρης). Όπως μάλιστα δήλωσε πρόσφατα στη Guardian, μπορεί να έχουν αυταπάτες, να λένε ψέματα (να διορίζουν σε καλοπληρωμένες θέσεις άσχετα κομματόσκυλα, να μη ξέρουν πως Λέσβος και Μυτιλήνη αποτελούν ένα ενιαίο νησί, τώρα να κλέβουν και να θέλουν τα δικαστήρια όργανά τους) μα κατά τα άλλα (ποια άλλα); δεν είναι διεφθαρμένοι!
δ) Η πλήρης άγνοια για την τρέχουσα οικονομική κατάσταση του κράτους είναι απίστευτη.
4. Αυτή ακριβώς είναι η Αριστερά του κ. Τσίπρα και το ηθικό πλεονέκτημα της (ένα τσουνάμι ψευδολογίας) – όπως ήταν πάντα στα 100 χρόνια της: μια ρομαντική ονειροπόληση στο σοσιαλισμό με βασική αρχή πως ο σκοπός απόκτησης και διακράτησης της εξουσίας αγιάζει όλα τα μέσα!
Η δυσκολία για την Ελλάδα είναι πως ο λαός, ή μάλλον το 25% που σταθερά στηρίζει τον Αναρχοαριστερισμό, δεν πρόκειται να αλλάξει νοοτροπία γιατί δεν θα μάθει την αλήθεια και θα παρασέρνεται από τέτοιους μωρόδοξους και χειρότερους.
