1. Ένας πολύ μεγάλος και αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων όπως και τα σχετιζόμενά τους νοικοκυριά εξαρτώνται για την ζωή τους από συντάξεις. Και αυτοί αυξάνονται διότι με την πρόοδο στην ιατρική και φαρμακευτική και με την εξάπλωση της υγιούς δίαιτας οι άνθρωποι απλά ζουν περισσότερο.
Στη σημερινή κρίση της χρεοκοπίας της χώρας και της λιτότητας με την φοβερή ανεργία, η σύνταξη είναι για πολλά νοικοκυριά πέντε ή έξι ατόμων το μόνο εισόδημα. (Δουλειές υπάρχουν, αλλά ομολογουμένως είναι λίγες και πληρώνονται ή με λιγοστά λεφτά ή μαύρα).
Επί πλέον, οι συνταξιούχοι αυξάνονται και σε σχέση με τον πληθυσμό ο οποίος συρρικνώνεται καθώς οι γεννήσεις είναι λιγότερες από τους θανάτους και η μετανάστευση των νέων διογκώνεται.
Έτσι η Ελλάδα μας έχει και συνταξιοδοτικό πρόβλημα μα και δημογραφικό.
2. Η δημογραφική κατάσταση όπου καθώς ο πληθυσμός γενικά συρρικνώνεται ενώ αυξάνεται το συντάξιμο επίπεδο πολιτών και μειώνονται ανησυχητικά τα στρώματα χαμηλότερων ηλικιών, θα συντηρεί και εντείνει τις δυσκολίες του συνταξιοδοτικού συστήματος. Υπάρχουν και άλλες αιτίες.
Πρώτη σαφώς είναι η κρίση που επέφερε την ανεργία και οι άθλιες πολιτικές που επιδόθηκαν σε (αυξήσεις φόρων και ) περικοπές συντάξεων.
Με την κρίση ήρθαν επίσης το κούρεμα PSI που αφάνισε πολλά ταμεία και η παρουσία έντονης αδήλωτης εργασίας.
ΑΛΛΑ εγγενείς αδυναμίες υπήρχαν και παλαιότερα.
Πρώτα είναι ο κατακερματισμός ή η τμηματοποίηση με πολλά και διαφορετικά ταμεία – άλλα υγιή και άλλα ασθενή.
Μετά, είναι οι αναίσχυντες χαριστικές ρυθμίσεις ανάμεσα στις οποίες βρίσκονται και οι αισχρές πρόωρες συντάξεις με τα πριγκιπικά εφάπαξ.
Τέλος, είναι και η εισφοροδιαφυγή και οι απίστευτες απάτες με τις οποίες αρτιμελέστατοι πολίτες έπαιρναν συντάξεις τυφλών και αναπήρων…
Όλες αυτές οι αιτίες είναι σύμφυτες με τον πελατειακό κρατισμό που επικρατούσε στην χώρα τουλάχιστον από τις αρχές του εικοστού αιώνα και τρεφόταν τόσο από τους πολιτικάντηδες όσο και από τους πολίτες.
3. Είναι πασίγνωστο πως ο πλούτος (=αγαθά και υπηρεσίες) μιας Πολιτείας παράγεται από την εργασία αυτών που εργάζονται πάνω στους φυσικούς πόρους της στη γη, στα νερά, στον αέρα, στο κλίμα της και στην πολιτισμική κληρονομιά της.
Ο πελατειακός κρατισμός εδραιώθηκε ούτως ώστε κάποιοι (λίγοι ή πολλοί) νομότυπα, με τις κατάλληλες συνταγματικές ρυθμίσεις και πονηρά νομοθετήματα, να κλέβουν μέρη του πλούτου που φυσικά που φυσικά και νόμιμα θα έπρεπε να τα καρπώνονται οι παραγωγοί τους.
Αυτή και μόνο είναι η κύρια αιτία (η κλοπή) για τις επαναλαμβανόμενες κρίσεις σε όλες τις οικονομίες, τις υφέσεις και τα κραχ, και κατ‘ εξοχή για την πλήρη αποτυχία της Ελλάδας ως κράτος, άσχετα με τις μεγαλοστομίες πρωθυπουργών και προέδρων.
Ο πελατειακός κρατισμός είναι η βασική αιτία και για το αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγηθεί το συνταξιοδοτικό σύστημά μας.
Όποιες αλλαγές κι αν επέλθουν στο σύστημα – και πολλές προτείνονται – το πρόβλημα θα παραμείνει και θα αναδύεται εκρηκτικά κάθε λίγα χρόνια, αν δεν μεταβληθεί η νοοτροπία που θέλει τον πελατειακό κρατισμό.
4. Ο τομέας που άμεσα παράγει πλούτο στην Ελλάδα ήταν και είναι ο ιδιωτικός. Ο δημόσιος τομέας με τους υπεράριθμους υπαλλήλους και τους καταχρεωμένους οργανισμούς (πλην τον ΟΠΑΠ) υπάρχει, μόνο για να εξυπηρετεί την πελατειακή άποψη του κράτους κι ελάχιστα την ορθή διακυβέρνηση της Πολιτείας παρέχοντας συνθήκες δικαιοσύνης κι ευμάρειας σε όλους τους πολίτες.
Σαν συνέπεια της διεφθαρμένης κυβέρνησης το 2013 υπήρχαν 3,48 εκατομμύρια δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι. Το ίδιο έτος υπήρχαν μόλις 2,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι στον παραγωγικό τομέα.
Μόνο με απανωτές απάτες μπορεί το σύστημα να λειτουργεί με τα 2,5 εκατομμύρια να σιτίζουν και να συντηρούν γενικά τα 3,48 εκατομμύρια.
Λόγω της μεγαλύτερης μείωσης των μισθών σχετικά με τις συντάξεις τώρα χρειάζονται, όπως υπολογίζουν οι ειδικοί, τις εισφορές 10 εργαζομένων για τη χρηματοδότηση ενός συνταξιούχου ενώ υπάρχουν στατιστικά 1,27 εργαζόμενοι για κάθε συνταξιούχο.
Μόνο πανηλίθιοι τσαρλατάνοι σαν τους τσιπριστές που κυβερνούν (και διαπραγματεύονται) μπορούν να νομίζουν πως με αυξήσεις φόρων θα καλυφθούν οι ανάγκες των συντάξεων.
Θα επανέλθω.