1. Το ΔΝΤ συγκεντρώνει ίσως περισσότερο βρίσιμο από τους συριζαίους διαπραγματευτές της αξιοπρέπειας από ό,τι οι Ευρωπαίοι. Διότι έχουν, ισχυρίζονται οι συριζαίοι, παράλογες, καταπιεστικές απαιτήσεις.
Συνεπώς οι τσιπριστές δεν θέλουν το ΔΝΤ στις διαπραγματεύσεις και στον καθορισμό του προγράμματος για το χρέος. Αλλά η διάθεση αυτή αλλάζει κατά καιρούς και το ΔΝΤ εγκωμιάζεται για ορισμένες προτάσεις ενάντια στις εμμονές των Ευρωπαίων.
Οι αλλαγές οφείλονται στην αναδιάρθρωση (απομείωση, ελάφρυνση, κούρεμα κλπ) του χρέους. Οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν να συζητήσουν το θέμα για την ώρα, ενώ συχνά το ΔΝΤ δηλώνει πως πρέπει να γίνει αναδιάρθρωση ώστε το χρέος να καταστεί βιώσιμο.
2. Στην πραγματικότητα το ΔΝΤ είναι από αυτή την άποψη πολύ φιλικότερο και πλησιέστερο στο ελληνικό συμφέρον παρά οι Ευρωπαίοι και δη η Γερμανία.
Γιατί λοιπόν οι τσιπριστές δαιμονοποιούν τόσο έντονα το ΔΝΤ;
Οπωσδήποτε οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ έκαναν λάθη. Πολλοί λένε πως ένα ηπιότερο πρόγραμμα σχεδιασμένο από το ΔΝΤ θα είχε καλύτερα αποτελέσματα.
Η άποψη αυτή καλλιεργείται έντονα κι έχει μια δόση αλήθειας.
Από την άλλη όμως, το πραγματικό λάθος του ΔΝΤ (και των Ευρωπαίων) είναι πως δεν επέμειναν ανυποχώρητα στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων αντί της φορομπηχτικής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων από το 2010 ως τώρα.
Και η κύρια μεταρρύθμιση θα ήταν η αναδιοργάνωση του Δημοσίου – κάτι που δεν αρέσει στους έλληνες πολιτικάντηδες όλων των κομμάτων.
3. Το ΔΝΤ έχει δαιμονοποιηθεί στο έπακρον – πρώτον διότι κάποιος πρέπει να φταίει για τα δεινά της χώρας, έστω κι αν αυτά είχαν επισωρευτεί πολύ πριν την έλευση του ΔΝΤ (ή της τρόικας) και του μνημονίου. Και δεύτερον, διότι το ΔΝΤ επιμένει σε βαθιές, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Στην πρόσφατη Έκθεση του, παραγρ 4, τονίζει το γεγονός πως όλα τα μέτρα που πήραν οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν ήταν φιλικά προς ανάπτυξη. (Μόνο πωρωμένοι τσιπριστές σαν τον Παπαδημητρίου, υπ. Ανάπτυξης, επιχειρηματολογούν πως υψηλή φορολογία δεν επηρεάζει την ανάπτυξη!)
Μέτρα φιλικά προς την οικονομική ανάπτυξη αντί της σερνόμενης για χρόνια σκοτεινής ύφεσης, είναι περικοπή δημόσιων δαπανών με ριζική αναδιάρθρωση του Δημοσίου, χαμηλή φορολόγηση, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, άνοιγμα συντεχνιών και περιορισμός συνδικαλιστών και, φυσικά, ο φόρος επί των αξιών της γης.
4. Η τελευταία Έκθεση του ΔΝΤ λέει επίσης ξεκάθαρα:
“Η Ελλάδα δεν χρειάζεται περαιτέρω δημοσιονομική προσαρμογή πέρα από αυτήν που ήδη εφαρμόζει” – δηλ όχι άλλη φορολογία!
“Το μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής πρέπει να εξισορροπηθεί ώστε να ενισχύει τη μεσοπρόθεσμη σταθερότητα των δημόσιων οικονομικών” – δηλ. να μειωθούν οι φόροι και να περικοπούν οι κρατικές δαπάνες.
“Η κυβέρνηση πρέπει… να εντατικοποιήσει τις προσπάθειες καταπολέμησης της φοροδιαφυγής”.
Το ΔΝΤ δεν έχει άλλες απαιτήσεις. Όσα φωνάζουν οι τσιπριστές είναι αποκυήματα της δικής τους προσπάθειας να δικαιολογήσουν τις ατελέσφορες πολιτικές τους και να εξαπατήσουν πάλι τον κόσμο.
Το ΔΝΤ δείχνει μεγαλύτερη φροντίδα και συμπόνια προς την πολύπαθη ελληνική κοινωνία από τους σωτήρες πολιτικάντηδές μας και ιδίως το τσίρκο των αναρχοαριστερών που δήθεν διαπραγματεύονται.
Διαπραγματεύονται μόνο για το πώς θα παραμείνουν στην εξουσία!
