1. Δηλώνω για μια φορά ακόμα πως θεωρώ τα 2/3 του υπαρκτού ελληνισμού στη χώρα της τρελής ροδιάς και της φαιδρής πορτοκαλέας νοητικά καθυστερημένους. Αυτό επιβεβαιώνεται από μια εντελώς ανίκανη, παρανοϊκή κυβέρνηση και το απεριόριστο παραλήρημα παραλογισμού στο ευρύ φάσμα των ΜΜΕ και του Διαδικτύου.
Ακόμα μια επιβεβαίωση έρχεται με τους άσχετους πανηγυρισμούς για το Brexit. “Νίκη της δημοκρατίας» είναι ένας τίτλος, «Οι λαοί αποφασίζουν» άλλος. Παράλληλα χρησιμοποιούνται υβριστικές φράσεις όπως – φρένο στο 4ο Ράιχ, νταβατζήδες του Βερολίνου, μαντρόσκυλα της Καγκελαρίας, ξεχασμένοι εφιάλτες ναζί, βρυκόλακες της πολιτικής, οι Βρετανοί εναντίον της Γερμανικής λιτότητας…
Κατά καιρούς μερικοί φίλοι του “Βίγλα” μου δείχνουν διάφορες ασυναρτησίες που περνούν για άρθρα και απέχουν πολύ από τις ιδέες που προωθούμε στο ιστολόγιο και ρωτάνε πως να τα πάρουν αυτά. Ας ξεκαθαρίσω μερικά σημεία δείχνοντας τι σκέφτομαι εγώ.
2. Πρώτον το Brexit θα βλάψει άμεσα τη Βρετανία, μα είναι πιθανό η χώρα να συνέλθει σύντομα εκτός κι αν διαλυθεί με αποσχίσεις της Σκωτίας, Βόρειας Ιρλανδίας, ίσως και της Ουαλίας και του Γιβραλτάρ.
Αυτές και άλλες περιοχές του Ηνωμένου Βασιλείου, που τώρα τρίζει στις συρραφές του, δέχονταν πολλές επιδοτήσεις από την ΕΕ – πολύ περισσότερες από τα 350 εκμ που πλήρωνε η Βρετανία για τη συμμετοχή της στην ΕΕ και που δεν θα πάνε σε πληρωμές Πρόνοιας, όπως παραπλανητικά υπόσχονταν οι αντιευρωπαϊστές. Οι επιδοτήσεις θα στερέψουν τώρα και μέρη όπως η Κορνουάλη (νοτιοδυτική Αγγλία) που υπερψήφισαν Brexit το ξανασκέφτονται.
Πολλά άλλα έσοδα θα χαθούν για τη Βρετανία. Δεν είναι μόνο το νόμισμα που έχασε μεγάλο μέρος της αξίας του διεθνώς. Πολλά ξένα κεφάλαια που κατευθύνονταν μέσω του Σίτι του Λονδίνου στην ΕΕ θα διοχετεύονται πλέον άμεσα στο Παρίσι και στη Φραγκφούρτη (και Γενεύη).
3. Όσο για τις παρανοϊκές φράσεις – οι λαοί μπορεί να αποφασίζουν κάτι, μα η απόφασή τους στην άγνοια που τους τυλίγει μπορεί να είναι παντελώς λάθος. Και βλέπουμε περισσότερο 4ο Ράιχ της φασιστεράς των Συριζανελλήνων με τα κόλπα του Γκεμπελίσκου Παππά ή των ανεκδιήγητων Δρίτσα και Σπρίτζη και άλλων αγωνιστών, παρά οπουδήποτε στην ΕΕ.
Οι Βρετανοί δεν ψήφισαν υπέρ καμιάς δημοκρατίας (αφού η ΕΕ αποτελείται από σοσιαλ-δημοκρατίες) κι εναντίον κάποιας λιτότητας. Στην πραγματικότητα, όπως στη χώρα της τρελής ροδιάς, έτσι και στη Βρετανία, η πλειoψηφία του λαού δεν έχουν ιδέα περί ΕΕ ή Πολιτικής Οικονομίας και διακυβέρνησης.
Η Βρετανία δεν υπέστη καμιά λιτότητα. Μόνο η χαζοχαρούμενη χώρα μας με τους αχρείους φασιστερούς άρχοντες κατορθώνει απτόητη να κρατιέται σε αυξανόμενη λιτότητα.
Η Βρετανία μόνο οφέλη απολάμβανε χάρη σε μια ευνοϊκή συμφωνία με την ΕΕ.
Η εφημερίδα Sun (ταμπλόϊντ υπέρ του Brexit) έγραφε με την έξοδο «Ο πληθωρισμός θα ανέβει» – δηλαδή η ζωή θα ακριβύνει. Και συνέχισε με μια μακριά λίστα πραγμάτων των οποίων το κόστος θα αυξηθεί: διακοπές στο εξωτερικό, τηλεφωνήματα στην Ευρώπη, απόκτηση σπιτιών στο εξωτερικό, τιμή της μπίρας, στεγαστικά δάνεια, φόροι κάθε είδους. Μειώσεις θα επέλθουν μόνο σε μισθούς κι επιδόματα ανεργίας. Αυτά ο Βρετανικός τύπος.
4. Αναμφίβολα στην ΕΕ κυριαρχεί η Γερμανία.
Τα δημοσιεύματα-προϊόντα παράνοιας προφανώς θα ήθελαν να κυριαρχούν ψυχάκηδες σαν τον δικό μας κ Τσίπρα και τα τσογλάνια του που με όποιον τομέα κι αν ασχοληθούν τα κάνουν βούρκο – εκτός από τον διορισμό συγγενών σε κρατικά πόστα.
Η Γερμανία κυριαρχεί ευτυχώς για μερικούς απλούστατους λόγους.
α) Έχει την ισχυρότερη βιομηχανία και οικονομία στην ΕΕ.
β) Έχει τους καλύτερους πολιτικούς ανάμεσα στη διάχυτη παλαβομάρα που επικρατεί στους κύκλους των πολιτικάντηδων παντού. Νομίζω πως στους καιρούς μας η κα Μέρκελ είναι η καλύτερη – ακόμα και από την κα Θάτσερ την οποία δεν εκτιμώ πολύ για φιλελεύθερους λόγους.
γ) Η χώρα ενώθηκε απορροφώντας τα θλιβερά κατάλοιπα ενός κάκιστου κομμουνισμού. Αληθεύει πως πολλοί ανατολικογερμανοί ονειροπολούν για το παλαιό καθεστώς μα μόνο, υποθέτω, γιατί δεν θέλουν να ενταχθούν στην νέα τάξη πραγμάτων και να εργαστούν. Κανείς που εργάζεται σκληρά στη Γερμανία δεν αποτυγχάνει.
5. Είναι φυσικό σε κάθε ομάδα ή συγκέντρωση ανθρώπων, φυλών, λαών, κάποιος να αναλάβει την ηγεσία.
Κάθε αγέλη έχει τον αρχηγό της. Κάθε πλανητικό σύστημα τον ήλιο του.
Οι Γάλλοι, αν εξαιρέσουμε τον στρατηγό Ντε Γκωλ, που έτσι κι αλλιώς είχε περιορισμένες αντιλήψεις για την οικονομία και την πολιτική, δεν ανέδειξαν κανένα γνωστικό πολιτικό και από την Επανάσταση του 1789 κι έπειτα παραπαίουν από μια χαώδη κατάσταση σε άλλη.
Οι Βρετανοί, ναι, θα μπορούσαν εύκολα να αναλάβουν τα ηνία. Έχουν την πείρα της Αυτοκρατορίας και των αποικιών· η γλώσσα τους είναι πλέον διεθνής· έχουν πυρηνικό οπλοστάσιο και ένα από τα καλύτερα στρατεύματα· έχουν επίσης απαράμιλλη χρηματοπιστωτική δραστηριότητα με το Σίτι και τα καλύτερα Πανεπιστήμια.
Αλλά δεν θέλησαν για λόγους νησιώτικης και παραδοσιακής απομόνωσης, ή δεν μπόρεσαν λόγω ηλίθιων κυβερνήσεων (και της κας Θάτσερ).
Επομένως πολύ φυσικά, ηγέτης είναι η Γερμανία.
