1. Διαβάζοντας πρόσφατα το άρθρο του Γ. Φλωρίδη ‘Αγρότες: Τι κάνουμε λάθος;’ (Βήμα 18/2/16), διαπίστωσα για μια ακόμα φορά την έκταση της παράνοιας που παραδέρνει τη μεγάλη πλειοψηφία του παλαβού λαού μας.
Προτού όμως αναπτύξω μερικά από τα βασικά σημεία που θίγει ο Φλωρίδης είναι αναγκαίο να επισημάνω πως οι ίδιοι οι αγρότες με τις (κινητοποιήσεις και) ακινητοποιήσεις τους δείχνουν να έχουν παραφρονήσει παντελώς.
Μόνο παραφροσύνη ή βοήθεια στην προώθηση επέλασης εχθρών της χώρας θα δικαιολογούσε τη συμπεριφορά των αγροτών μας – τα μπλόκα, την απεργία, το χύσιμο κάδων και κάδων γάλακτος κλπ. Κι επειδή το δεύτερο δεν ισχύει, πρέπει να ισχύει το πρώτο.
Με ποια λογική εδραιώθηκαν αυτές οι συμπεριφορές που εμποδίζουν όλους τους Έλληνες (πλην αγροτών) να μετακινούνται στους εθνικούς δρόμους ελεύθερα όπως επιτρέπουν οι νόμοι, εμποδίζουν Έλληνες και ξένους να φεύγουν οδικώς σε άλλες χώρες για δουλειές ή αναψυχή κι εμποδίζουν ξένους να φέρνουν οδικώς προϊόντα που είναι αναγκαία στη χώρα; Πώς εγέρθηκε κι επιτρέπεται τέτοια συμπεριφορά;…
Είναι σαφώς παράνομη. Και οι δυνάμεις καταστολής του κράτους οφείλουν να παρέμβουν και να αποκαταστήσουν τη νόμιμη τάξη.
Αν οι αγρότες έχουν παράπονα με την κυβέρνηση (και οπωσδήποτε έχουν κάποιο δίκιο) ας στείλουν μερικές μπουλντόζες και τα τρακτέρ τους να ισοπεδώσουν το Μέγαρο Μαξίμου και τις κατοικίες των Τσίπρα, Κατρούγκαλου, Φλαμπουράρη κλπ, αντί να ταλαιπωρούν εμάς τους αθώους πολίτες;
2. Ένα βασικό σημείο που θίγει ο κ. Φλωρίδης είναι το ότι ‘ένα μεγάλο μέρος της καλλιεργήσιμης γης δεν ανήκει στους αγρότες’ που την καλλιεργούν, αφού την μισθώσουν από τους ιδιοκτήτες!
Γιατί οι ιδιοκτήτες γης δεν την χρησιμοποιούν οι ίδιοι; Όχι μόνο την στερούν από άλλους μα, επιπλέον, τη μισθώνουν σε άλλους κι έτσι κερδίζουν από τον μόχθο των άλλων. Ναι, σίγουρα, με κάποιο τρόπο η γη αυτή θεωρείται ‘περιουσία’ των ιδιοκτητών, που, σίγουρα, έχουν ‘νόμιμους τίτλους’. Αλλά με ποια λογική η κοινωνία επιτρέπει αυτήν την άκρως παράλογη διευθέτηση;
Είναι άκρως παράλογη διότι τα φυσικά στοιχεία γη, νερό, φως και αέρας παρέχονται δωρεάν από την ίδια τη Φύση (ή το Σύμπαν) για όλους τους ανθρώπους. Η Φύση δεν έχει δώσει νόμιμο τίτλο σε κανέναν, ούτε σε κυβέρνηση ούτε σε λαό, ώστε να ιδιωτικοποιεί την όποια γη. Όπως όλοι χρειάζονται αέρα, φως και νερό για να επιβιώσουν, έτσι χρειάζονται γη για να κατοικούν και να εργάζονται (και να επιβιώσουν).
Είναι μια απίστευτη αντίφαση, δηλωτική της οικουμενικής παράνοιας, να λέμε πως το νερό και ο ηλεκτρισμός είναι ‘κοινωνικά αγαθά’ και να μην επιτρέπουμε το μονοπώλιο ή την εκμετάλλευσή τους, ενώ η γη ιδιωτικοποιήθηκε κι εκατομμύρια παραμένουν στερημένοι και άστεγοι!
Όπως έχω γράψει επανειλημμένα, η Γεωφορολόγηση, η οποία αφαιρεί την υπεραξία ή πρόσοδο που δημιουργείται από τις συνθήκες της ίδιας της κοινωνίας, μπορεί να θεραπεύσει αυτήν την αδικία κι εγκληματική αδιαφορία.
3. Ένα άλλο βασικό σημείο του κ. Φλωρίδη είναι η ‘άγνοια’ των αγροτών. Εδώ με τη λέξη ‘άγνοια’ εννοώ την έλλειψη πληροφόρησης. Καλλιεργούν τη γη μα μένουν οι ίδιοι ακαλλιέργητοι. Όχι μόνο γενικότερα, όπως δείχνουν η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά και η χυδαία και παράλογη ομιλία τους, μα και ως προς το αντικείμενό τους.
«Οι αγρότες παραμένουν δύσπιστοι στα καινούρια προϊόντα, στις νέες τεχνολογίες.» Εξακολουθούν να ασχολούνται με το βαμβάκι παρότι και δύσκολο (θέλει πολύ νερό) και ασύμφορο είναι (άλλες χώρες παράγουν φθηνότερο).
Εδώ και οι ίδιοι και η κυβέρνηση δείχνουν αναισθησία. Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν προωθεί την απαραίτητη πληροφόρηση, μια και κόπτεται πως φροντίζει ‘το λαό’, μα έχει διαλύσει σχεδόν παντελώς τα ερευνητικά Ινστιτούτα και οι διαθέσιμοι πόροι κατευθύνονται πιο πολύ σε αντιπαραγωγικές και πελατειακές επιδοτήσεις ή διαμοιράζονται άνισα έτσι που μόλις το 10% των αγροτών εισπράττει το 50%! Από τη άλλη όχι μόνο δεν βοηθάει μεμονωμένους νεότερους παραγωγούς που υιοθετούν νέα προϊόντα και νέες μεθόδους, μα τους εμποδίζει με γραφειοκρατικές τρικλοποδιές και τη διάχυτη διαφθορά.
Χρειάζεται, όπως αντιλαμβάνεται κάθε νουνεχής άνθρωπος, (επι)μόρφωση – όχι σαν αυτή του σκουριασμένου κ Μπαλτά ή του αγράμματου κ Φίλη!
4. Οι αγρότες θα έπρεπε να ξεσηκωθούν για τέτοια θέματα.
Αντί να φωνασκούν για συντάξεις και τα προνόμια του αφορολόγητου που απολαμβάνουν, ας προωθήσουν αυτά τα ζητήματα.
Αντί να μπλοκάρουν εθνικές οδούς και να χύνουν τα γάλατα, ας πάνε στη Βουλή, στο Μαξίμου και στις κατοικίες των υπουργών.
Τότε θα έχουν την αμέριστη συμπαράστασή μου.
