1. Γράφω με αφορμή τη συνέντυξη Βαρουφάκη – και πολλές άλλες συνεντεύξεις που θεωρώ απεχθείς, αφού είναι αμφίβολο αν θα ακουστεί κάποια ουσιαστική αλήθεια κι έτσι έχουμε χάσιμο χρόνου.
Φαίνεται να υπάρχει φοβερή αφέλεια στον κόσμο ακόμα και στους διανοούμενους σχετικά με τη δύσμοιρη αλήθεια. Και είναι φοβερή, διότι αφενός διαιωνίζει τις ψευδαπάτες στις οποίες μας αρέσει να ζούμε και αφετέρου δείχνει πόσο κοντά στον πάτο του πολιτισμού περιφερόμαστε.
Τρισεκατομμύρια λέξεις σε φράσεις και προτάσεις ξεχύνονται καθημερινά στα μίντια σε όλες τις γλώσσες του πλανήτη – και σχεδόν όλα είναι ψέμματα. Είμαι σίγουρος πως αν υπήρχε λίγη αλήθεια σε αυτά όλα, ο κόσμος θα ήταν καλύτερος με λιγότερη σύγχυση και δυστυχία.
Η φοβερή αφέλεια συνίσταται στην αταλάντευτη πεποίθηση πως ξέρουμε τη σύνολη αλήθεια και μπορούμε να τη μεταδώσουμε ατόφια!
Λίγη αυτοπαρατήρηση θα δείξει πως δεν μπορούμε, ακόμα και με την καλύτερη μας θέληση, να πούμε την αλήθεια.
2. Πιστεύτε πως όλοι αυτοί οι περιούσιοι πολιτικάντηδες λένε την αλήθεια στις συνεντεύξεις τους στα κανάλια;
Ακούσατε ποτέ ουσιαστική αλήθεια από τον απατεώνα-πρωθυπουργό μας κ. Τσίπρα στις πάμπολλες συνεντεύξεις και στα διαγγέλματά του;
Εγώ άκουα δυο τρεις φράσεις και άλλαζα σε κάτι πιο ευχάριστο.
Έλεγε την αλήθεια όταν ήταν στην αντιπολίτευση;… Όταν έδινε στη Θεσσαλονίκη τα τσουβάλια υποσχέσεων;… Στις δηλώσεις του στη Βουλή;… Πριν το δημοψήφισμα – ή μετά;… Στις τελευταίες εκλογές;… Τώρα που ψάχνει δεκανίκια στήριξης;…
Είπε μια φορά έστω πως ο βαθύς του πόθος είναι να παραμείνει στην εξουσία ο ίδιος ως πρωθυπουργός, απολαμβάνοντας με τους διορισμένους συγγενείς και φίλους τα ποικίλα αγαθά της;
Είναι η αλήθεια τώρα που λέει πως η Ελλάδα του θα προκαλέσει έκπληξη με τις επιτεύξεις της στη διεθνή οικονομία;…(Μα με την κυβέρνησή του η Ελλάς σχεδόν καθημερινά εκπλήττει τους πάντες με τις παλαβομάρες της!)
3. Ο κ. Παπαχελάς είναι ικανότατος πεπειραμένος δημοσιογράφος κι αξιοθαύμαστος για την ψυχραιμία με τη οποία παίρνει συνεντεύξεις από διάφορους αλητήριους πολιτικάντηδες, νυν και πρώην. Χάνει τον χρόνο του, μα κατανοώ γιατί το κάνει.
Παρακολούθησα πριν από καιρό τη συνέντευξη που είχε με τον κ Τσοχατζόπουλο λίγο πριν τη δίκη και καταδίκη του πρώην πανίσχυρου υπουργού.
Ποιος δεν θυμάται τον αγέροχο άνδρα και τις μεγαλοστομίες του για τις αρετές του, για την άψογη θητεία του ως υπουργός, για τον πατριωτισμό του, για τον φθόνο των κατήγορών του κλπ.
Τώρα είναι καταδικασμένος κλέφτης και φυλακισμένος!
4. Πρωθυπουργός του ήταν ο κ. Σημίτης ο οποίος δεν γνώριζε, λέει, τις βρομιές του αλλά τώρα, μετά τις αποκαλύψεις στο δικαστήριο, δεν θέλει ούτε να τον ξέρει.
Αλλά γιατί;… Δεν ήταν προϊστάμενός του – όπως και τόσων άλλων Πασόκων μέσα κι έξω από την κυβέρνηση που έτρωγαν ό,τι μπορούσαν από το κράτος;…
Περιμένετε να σας πει, ή να γράψει στο βιβλίο του, πως ως υπεύθυνος για τον διορισμό και τη συμπεριφορά των υπουργών του είναι εξίσου ένοχος;…
Ή να σας πει πως η κυβέρνησή του είχε μαγειρέψει τα κρατικά λογιστικά για να μπει η χώρα στην ΕΕ του ευρώ;…
5. Πολύς σάλος τώρα με τη συνέντευξη του κ Βαρουφάκη.
Άραγε λέει την αλήθεια τώρα ο πρώην υπουργός στο “τσούρμο του κ. Τσίπρα”;
Αν την λέει τώρα, γιατί δεν την έλεγε τότε που θα έκανε σημαντική διαφορά;… Τι έλεγε τότε ο πιο διάσημος και φωτογραφημένος υπουργός Οικονομίας που πετούσε από μια χώρα σε άλλη, από μια συνέντευξη σε άλλη, ξεπετώντας με στόμφο τις ασυναρτησίες του;…
Πώς ένας καθηγητής με πείρα στο εξωτερικό, με κάποιες τέλος πάντων ακαδημαϊκές περγαμηνές, δέχτηκε να υπηρετεί έναν αμόρφωτο, υπερφίαλο απατεώνα τυχοδιώκτη της ολκής του κ. Τσίπρα και να συγχρωτίζεται με τα τσογλάνια της κυβέρνησης και του κόμματος – έστω κι αν δεν ήταν μέλος;…
Άραγε η κ. Κωνσταντοπούλου, οι κκ Λαφαζάνης, Στρατούλης και οι άλλοι όλοι γαλαζοαίματοι αναρχοαριστεροί που αποσχίστηκαν, είναι τόσο καλύτεροι από τους παρανοϊκούς που έμειναν με τον κ Τσίπρα και σήμερα κυβερνούν, ώστε συνταυτισμένος μαζί τους έφυγε και αυτός;…
Ίδιο συνάφι είναι όλοι με ελαφρές διαφορές απόχρωσης μόνο.
5. Κάποια σχετική αλήθεια θα αποκαλυφθεί μόνο μετά από 50 ή 60 χρόνια, όταν όλοι αυτοί οι πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής του παραλόγου έχουν αποδημήσει και κάποιοι αταύτιστοι πλέον ιστορικοί μελετήσουν όλες τις υπάρχουσες μαρτυρίες όλων των πλευρών.
Όμως, και τότε, ποιος θα διεισδύσει στα αφώτιστα υπόγεια των διαθέσεων αυτών των πολιτικάντηδων να διαγνώσει κατά πόσον αυτοί υποκινούνταν από μια αφιλότιμη φιλοδοξία, καλοπέραση, ανομολόγητο φόβο, οκνηρία, φιλαργυρία ή άλλη κοινότοπη αδυναμία;…
Τι τις θέτε τις συνεντεύξεις;
