1. Ακόμα και όταν αντιπολιτευόταν ο κ Τσίπρας, ήταν φανερό πως δεν έκανε ούτε για ηγέτης του κόμματος, πόσο μάλλον για Πρωθυπουργός. Η πρόσφατη συζήτηση με τον Κλίντον και τους εκατομμυριούχους Αμερικανούς, μάλλον απίθανους -πλέον χάρη στον περίλαμπρο Πρωθυπουργό μας- επενδυτές, ήταν μια ακόμα αχρείαστη επιβεβαίωση της απαράμιλλης ανικανότητάς του.
Ανάμεσα στα αξιοπρόσεκτα χαρίσματά του ξεχωρίζει δεύτερο η αλαζονεία. Μόνο υπέρμετρη αλαζονεία θα τον έκανε να μιλήσει έτσι όπως μίλησε στη συζήτηση. Τα Αγγλικά του δεν αρκούν για τέτοιο επίπεδο. Το ότι νόμισε πως μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της συνομιλίας του δείχνει ακριβώς τη γνωστή υπεροψία του κομμουνιστάκου που νομίζει ακόμα πως οι τακτικισμοί του αμφιθεάτρου και οι καταλήψεις, και η παρουσία του και οι ασυναρτησίες που εκστομεί, είναι οι λύσεις για όλα. Προφανώς νιώθει να είναι ποιλύ ανώτερος του Ολάντ και της κας Μέρκελ οι οποίοι πάντα μιλούν στη δική τους μητρική γλώσσα για να εκφράζονται με ακρίβεια και σαφήνεια.
Βέβαια, και λιγότερο ντροπιαστικά Αγγλικά να μιλούσε (ή Ελληνικά έστω με ταυτόχρονη μετάφραση), η διαφορά στο τελικό αποτέλεσμα θα ήταν ελάχιστη. Διότι το να αναφέρεσαι, μεταξύ πολλών άλλων αρλουμπών, αρνητικά στις συντηρητικές και θετικά στις προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης, ενώ θες να προσελκύσεις “συντηρητικούς” ακροατές επενδυτές στη μίζερη χώρα σου, δείχνει την πρώτη μεγαλόπρεπη αρετή του κ Τσίπρα, δηλαδή βλακεία μεγάλου βάθους. Προφανώς νόμιζε πως απευθυνόταν σε “συντρόφους” ή στους Έλληνες βουλευτές!
Πώς δε να εκλάβουμε τις διαβεβαιώσεις του για τη μεταρρύθιση του διεφθαρμένου Δημόσιου, που αποτελείται κυρίως απο την πελατεία του, και τη δική του προσήλωση στο επικατάρατο άλλοτε, διεθνές κεφάλαιο την απόδοση του οποίου θα αγωνισθεί τώρα να εξασφαλίσει – όταν στις Σκουριές ο Σκουρλέτης ακόμα τους βασανίζει βάναυσα και ούτε το λιμάνι του Πειραιά ούτε το Ελληνικό δείχνουν να προχωρούν προς ιδωτικοποίηση και ανάπτυξη;…
2. Στην πρώτη ομιλία του στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο ο κ Τσίπρας πολύ σωστά έθεσε την ανάκαμψη της οικονομίας ως πρωταρχικό στόχο της νέας κυβέρνησης. Ορθά θεώρησε ότι τώρα πρέπει «να ανοίξει ο δρόμος για ένα νέο οικονομικό, παραγωγικό μοντέλο που θα αντιστρέψει την πορεία των εξελίξεων των τελευταίων δεκαετιών και ειδικά της τελευταίας πενταετίας».
Είναι φανερό για κάθε χρόνο πως τουρίστες θα συνεχίσουν να εισρέουν κατα εκατομμύρια · πως εμπορεύματα αξίας δισεκατομμυρίων από την Ασία θα περνάνε από ελληνικά λιμάνια κι ελληνικούς δρόμους προς την Ευρώπη· πως πολλά ενεργειακά δίκτυα επίσης θα περνάνε μέσα από τη χώρα μας. Ειδικά μετά τη διαπλάτυνση της διώρυγας του Σουέζ, την επάνοδο του Ιράν στα διεθνή οικονομικά τεκταινόμενα και τις νέες ανακαλύψεις κοιτασμάτων αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο.
Χρειάζεται η ανάπτυξη λιμανιών, αεροδρομίων, δρόμων και σιδηροδρόμων και αγωγών.
Όμως η κυβέρνησή του κ Τσίπρα δεν έχει στελέχη που μπορούν να υλοποιήσουν τετοια όνειρα. Πολλοί υπουργοί και πρωτοκλασάτα κομματόσκυλα δεν θέλουν αυτές τις μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για επενδύσεις και την επακόλουθη ανάπτυξη. Ο ίδιος δείχνει με τη συμπεριφορά του πως προτιμά τη δική του προβολή και άσκηση εξουσίας παρά το καλό του Έθνους, παρά τις κούφιες κορόνες του στους πονηρούς Αμερικανούς. Η γελοία παράστασή του, παρά τη βοήθεια που του έδινε αφειδώς ο Κλίντον, το αποδεικνύει περίτρανα.
3. Τώρα, και ο ίδιος και όμοιοι του ανεγκέφαλοι πιστεύουν πως το Grexit ανήκει σε μακρινό παρελθόν και θα μπορεί να συνεχίσει τις μαγκιές του – όπως στη συζήτηση με τους Αμερικανούς και τα σφιταγκαλιάσματα με τους ίδιους θλιβερούς συντρόφους και τον Καμμένο.
Προσέξτε την απίστευτη ρηχότητά του όταν εξαγγέλλει πως οι Αμερικανοί τον αντιμετώπισαν ευμενέστερα από ότι οι Βρυξέλλες. Αγνοεί, με τη συνηθισμένη ροπή του στο ψέμα, πως ενώ οι Ευρωπαίοι μας χρηματοδοτούν με 80 τόσα δισ, οι Αμερικανοί μόνο παχιά λόγια μας δίνουν – υπονομεύοντας όσο μπορούν, και μάλιστα χοντρά, την ενότητα της Ευρώπης.
Εμένα μου φαίνεται πως για όσο οι σχιζοφρενείς Συριζανέλληνες παραμένουν ως εξουσία και το σταλινικό απολίθωμα που που περπατά ως άνθρωπος ονόματι Τσίπρας παραμένει πρωθυπουργός, ούτε ανάπτυξη θα έρθει ούτε το Γκρέξιτ θα πάψει να κρέμεται ως Δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια μας.
