από τον Πύλαρο
Ο Απ. Λακασάς είναι τακτικός αρθρογράφος της Καθημερινής και πάντοτε υποστήριζε θέσεις περίπου φιλελεύθερες σε θέματα Παιδείας.
Στις 7/5 δημοσιεύει μια “συνέντευξη” με τον υπουργό Παιδείας κ. Μπαλτά, του οποίου τις θέσεις, πολιτικές, νομοθεσιές και γενικότερη νοοτροπία επέκρινε – όπως και όλες τις παλαβές πρακτικές του Σύριζα σε συναφή θέματα. Τώρα θέτει ερωτήματα και αναπαράγει κατά λέξη, υποθέτω, τις απαντήσεις του υπουργού (που μοιάζει να πάσχει από γεροντική άνοια).
Αφήνει ασχολίαστες, χωρίς αντίλογο, τις απαντήσεις του κ. Μπαλτά. Η εφημερίδα έτσι δείχνει, βέβαια, μια ουδετερότητα επιτρέποντας στους αναγνώστες να κρίνουν μόνοι, όπως κάνω κι εγώ. Και μπορεί μερικοί να διακρίνουν την ανοησία που διαποτίζει τα λεγόμενα του κ. Μπαλτά. Αλλά πόσοι;
Και απορώ γιατί τόσοι, κατά τα άλλα συνετοί, δημοσιογράφοι επιτρέπουν με αυτόν τον τρόπο σε καθαροαίμους κομμουνιστές να κάνουν πονηρή προπαγάνδα…
Και άλλοι το κάνουν αυτό σε πρωινά ή μεσημεριανά τηλεοπτικά προγράμματα. Εξαίρεση αποτελεί, όσο βλέπω (και δεν βλέπω κανάλια συχνά), η κα Μπουσδούκου στον ΣΚΑΪ.
Ρωτά, λοιπόν, ο Λακασάς – “Γιατί καταργείτε την ηλεκτρονική ψηφοφορία στις εκλογικές διαδικασίες των ΑΕΙ;” Και απαντά ο υπουργός:
“Το κύριο πρόβλημα με την ηλεκτρονική ψηφοφορία είναι η ταυτοπροσωπία και η μυστικότητα της ψήφου. Το παραβάν είναι θεσμός διότι επιτρέπει στον ψηφοφόρο να μείνει μόνος, να σκεφθεί και να αποφασίσει. Επιπλέον παραμένουν θέματα ασφαλείας των ηλεκτρονικών συστημάτων. Οι αρπαγές κάλπης, που η ιστορία μας λέει ότι δεν περιορίζονται σε φοιτητές, είναι φαινόμενα που συνδέονται με μεγάλες εντάσεις. Δεν δικαιούμαστε να νομοθετούμε με βάση τέτοιες εξαιρέσεις.”
Προσέξτε τα ρουμπίνια μπουρδολογίας του κ Μπαλτά, καθηγητή φιλοσοφίας. Έχουν μια επίφαση λογικής, αλλά παραγνωρίζουν το απλό γεγονός ότι σε πολιτισμένες χώρες η ηλεκτρονική ψηφοφορία έχει επικρατήσει με μεγάλη επιτυχία. Ειναι σα να μας λέει ο κ Μπαλτάς πως οι φοιτητές δεν έχουν σχηματίσει γνώμη ποιους ή τι θα ψηφίσουν και θα το κάνουν μόνο πίσω από το παραβάν ή ότι δεν μπορούν να αποφασίσουν ανεπηρέαστοι μπροστά στον υπολογιστή τους! Και κάνει πως δεν ξέρει πως επί δεκαετίες τώρα οι αναρχοαριστεροί (κυρίως του Σύριζα και όμοιων παρατάξεων) δημιουργούν “εντάσεις” καθώς, όποτε μπορούν, εμποδίζουν την ομαλή διεξαγωγή εκλογών, συνεδριάσεων κλπ και σπάνε όχι μόνο κάλπες μα και κεφάλια!
Υπάρχουν κι άλλα φαιδρά. Ο δημοσιογράφος ρωτά παρακάτω “Γιατί καταργήσατε την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών;” Και απαντά ο υπουργός:
“Αξιολόγηση, αριστεία, μεταρρύθμιση, κινητικότητα, ευλιξία είναι κάποιες από τις πολλές έννοιες που έχουν δεινοπαθήσει. Υπάρχει μια νέα γλώσσα, μια οργουελιανή newspeak που συνοδεύει τη στροφή στον νεοφιλελευθερισμό. Με το υπάρχον πλαίσιο, η αξιολόγηση σημαίνει τιμωρία των εκπαιδευτικών – μέσο για τη βαθμολογική και μισθολογική τους καθήλωση….”
Ο νεοφιλελευθερισμός ειναι ανάθεμα για τον κομμουνιστή. Μα όπως είδαμε ολοκάθαρα τους μήνες πριν τις εκλογές 25/1/15 και τους 4 μήνες ως τώρα, η οργουελιανή newspeak είναι το κατ’εξοχήν εργαλείο για προπαγάνδα κι επικοινωνιακή απάτη του Σύριζα: υπόσχονταν πράγματα που ούτε σε όνειρα δεν θα υλοποιούσαν και ψεύδονται ακατάπαυστα για τα πάντα. Η έννοια των όρων που ανέφερε, όμως, είναι στέρεη και πασίγνωστη. Δεν έχουν κομματική χροιά οι λέξεις «αξιολόγηση, αριστεία, μεταρρύθμιση» κλπ. Έχουν δεινοπαθήσει (όπως και οι «αλληλεγγύη, δημοκρατία, δικαιοσύνη» και άλλες λέξεις) μόνο στο στόμα των συριζιτών.
Και γιατί να μην τιμωρηθεί ένας εκπαιδευτικός που δεν θέλει ή δεν ξέρει να κάνει ορθά την εργασία του; Στον Ιδιωτικό τομέα τα πράγματα λειτουργούν πολύ πιο αποτελεσματικά ακριβώς επειδή τιμωρούνται βαθμολογικά και μισθολογικά οι ανίκανοι.
Αδυνατεί ο κ Μπαλτάς να κατανοήσει και την πρακτική και την ηθική πλευρά ενός λειτουργήματος. Αν δεν μπορείς ή δεν θες να εκτελείς κάποιο λειτούργημα, τότε δεν δικαιούσαι να είσαι σε αυτή τη θέση· οφείλεις να βρεις κάτι άλλο. Στην Παιδεία μάλιστα αυτό έχει ανυπολόγιστη σημασία καθώς ασχολείσαι άμεσα με τον νου των μαθητών και το μέλλον τους και πρέπει να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό στη φροντίδα όλων αυτών των νέων – όπως αναμένουν οι φορολογούμενοι που σε πληρώνουν για τον σκοπό αυτό.
Δυστυχώς ο κ Λακασάς μας απογοήτευσε εδώ. Έπρεπε να παρουσιάσει σοβαρό αντίλογο στην αμπελοφιλοσοφία του κ Μπαλτά και να τον ρωτήσει, ακόμα, πού στις πολιτισμένες χώρες υπάρχουν Πανεπιστήμια σαν τα δικά μας αχούρια, ισόβιοι φοιτητές και οι αποφάσεις για διορισμό καθηγητών γίνονται από κομματικές φοιτητικές παρατάξεις. Διότι για το τελευταίο είναι σα να αφήνεις τους τρελούς στο φρενοκομειο να εκλέγουν – δημοκρατικά, βέβαια – ποιοι θα είναι οι θεραπευτές τους.
