1. Στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου (7.4-5, και Λουκά 6.42) ο Ιησούς μιλάει για τους υποκριτές που βλέπουν τα ελαττώματα και σφάλματα των άλλων, όχι όμως τα δικά τους.
Σε αυτά τα εδάφια αναφέρθηκε ο Αλέξης Τσίπρας, που παρότι άθεος “μαρξιστής” μοιάζει να έχει κάποια επαφή με την Καινή Διαθήκη. Θα έκανε καλύτερη εντύπωση αν δεν μιλούσε τόσο πολύ, αν δεν επιδινόταν στους συνήθεις συναισθηματικούς ηρωισμούς και σε κλάψες και αν δεν χρωμάτιζε τις αναφορές του με τη δική του αντίληψη περί ηθικής “αλά καρτ”.
Δικαίως ίσως εξοργίσθηκε πρόσφατα με τους Ισπανούς και Πορτογάλους τους οποίους κατηγόρησε ανοικτά (στη δική μας Βουλή) ότι δημιούργησαν έναν άξονα ενάντια στην Ελλάδα μέσα στο Εurogroup με απώτερο στόχο, σε συνεργία με την αντιπολίτευση, να τον ανατρέψουν.
Τώρα γιατί επικεντρώθηκε στους εκπροσώπους αυτών των δυο χωρών δεν το καταλαβαίνω δίχως κοπιώδη νοητικά άλματα. Διότι και οι Φινλανδοί, Λεττονοί, Ολλανδοί και άλλοι έδειξαν εχθρότητα ενάντια στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα όλες οι άλλες 18 χώρες του Γιούρογκρουπ συντάχθηκαν, και μένουν έτσι, εναντίον των διεκδικήσεων της ελληνικής αντιπροσωπείας.
Είναι παιδαριώδες να ψάχνουμε για άξονες εξωτερικών εχθρών. Το συνονθύλευμα του Σύριζα, με την ανωριμότητά του και αρκετές εγγενείς αντιφάσεις, από μόνο του είναι ο χειρότερος εχθρός του. Δεν πέρασε μήνας και οι συνιστώσες σκυλοτρώγονται.
2. Πολύ γρήγορα έγινε φανερό στον πρωθυπουργό μας πως ο ίδιος δεν είχε ιδέα τι είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, τι είδους θεσμούς και αξιωματούχους έχει και πώς πορεύεται.
Ο Τσίπρας έβλεπε, και μάλλον εξακολουθεί να βλέπει αν κρίνουμε από τα λογύδριά του, τον εαυτό του ως Μεσσία της αναρχοαριστεράς προόδου, κάτι ως νέο Λένιν, που θα μετασχημάτιζε την Ελλάδα και μετά την ΕΕ σε κομμουνιστικό παράδεισο. Νόμιζε – πάντα από τα λεγόμενά του –πως οι Ευρωπαίοι θα υποδέχονταν τους «δημοκρατικούς» συναισθηματισμούς και ιδανισμούς του με δυνατά χειροκροτήματα ή τουλάχιστον με την ευγενική εγκαρδιότητα που υποδέχθηκαν το πρόσωπό του ως νέο πρωθυπουργό της ταλαίπωρης (ή ελεεινής, κατ’ άλλους) Ελλάδας. Τελικά ούτε ο Ρέντσι, που αρχικά εκδήλωσε πολλή συμπάθεια, έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις «επαναστατικές» αντιλήψεις του ή έδωσε στήριξη στις απαιτήσεις του.
Υπάρχουν πολλά αριστερά πρόσωπα και κινήματα στην Ευρώπη και στο Γιούρογκρουπ, όπως και ακροδεξιοί. Αλλά τυχαίνει να είναι πολύ πιο διαβασμένοι μάλλον κι εκλεπτυσμένοι, από τους δικούς μας ειδικά του τύπου των ψευτομαρξιστών του Σύριζα. Χώνεψαν αυτοί πως το αισχρό τείχος και όλα όσα συμβόλιζε πέρασαν ανεπιστρεπτί: δεν ζουν πλέον με σταλινικές ή μαοϊκές ψευδαπάτες. Ναι, θέλουν αλλαγές στις χώρες τους και στην ΕΕ ως ενιαίο οργανισμό, αλλά προς μια καλύτερη ανοδική ανάπτυξη, όχι την ισοπέδωση προς τη βλακεία και τον κρατισμό που προωθεί ο Σύριζα.
Είναι ολοφάνερο πως ο Τσίπρας νόμιζε ότι το 36% που τον ανέβασε στην άθλια συγκυβέρνηση με τους Ανέλληνες τον εξουσιοδοτούσε να απαιτήσει οποιαδήποτε ανοησία πρότεινε ο αναρχοαριστερισμός του μαζί με τις προεκλογικές υποσχέσεις που έδινε στα παράλογα ακροατήριά του. Και συνεχίζει ακόμα (έτσι νομίζω ακούοντας κάποια μέρη από τις ηρωικές ιερεμιάδες του) να αγνοεί το απλό γεγονός πως υπάρχουν 18 άλλες κυβερνήσεις με τις δικές τους λαϊκές εντολές, και πως μερικές είναι πολύ ισχυρότερες πληθυσμικά και οικονομικά από τη χρεοκοπημένη και ζητιανεύουσα δική του.
Γι’αυτό λοιπόν βρίσκει τώρα κι εξωτερικούς εχθρούς κι έτσι συνεχίζει να αυτοπροβάλλεται με το αηδιαστικά συναισθηματικό ύφος του ως απαράμιλλος πατριώτης και διαπραγματευτής και οι ξεμωραμένες μάζες της Ελληνοφρένειας τον θεωρούν σπουδαίο ηγέτη.
3. Γιατί εξανίσταται πιστεύοντας πως έχει εχθρούς που συνωμοτούν στο εξωτερικό;
Έχει και θα έχει.
Μήπως ο ίδιος και το τσούρμο του δεν θέλει να ανατρέψει τα τοκογλυφικά, καταπιεστικά, όπως τα λένε, καπιταλιστικά καθεστώτα της ΕΕ που απομυζούν το αίμα των εργαζομένων; Ποιος είπε πως θα βαρά τα νταούλια και οι άλλοι θα χορεύουν;…
Οπότε, γιατί και αυτά, όντας άκρως εχθρικά προς την αριστερά της «προόδου» (για βάλτωση σε βλακεία), να μην ανταποκριθούν με τον ίδιο τρόπο κάνοντας ό,τι μπορούν να τον ανατρέψουν;…
Αν ο πρωθυπουργός, αντί την κολοβή εκπαίδευση σε αναρχοαριστερή ρητορεία, απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις και παρόμοια, είχε και κλασική μόρφωση, όπως είχε ο Μαρξ, θα γνώριζε λίγη περισσότερη από την πρακτική σοφία των Ευαγγελίων. «Βλέπεις την ακίδα στο μάτι του αδελφού σου,» όντως λέει ο Ιησούς, «αλλά δεν βλέπει το δοκάρι στο δικό σου μάτι.» Μετά συνέχισε – «Λες στον άλλο να καθαρίσει το μάτι του, μα δεν θες να καθαρίσεις το δικό σου».
Κανείς ποτέ δεν έπαθε βλάβη μελετώντας λίγο παραπάνω τα Ευαγγέλια.
Οι εκκλησιαστικοί, θρησκόληπτοι και υποκριτές, όπως οι Ανέλληνες του Καμμένου, έχουν σοβαρή βλάβη όχι λόγω μελέτης των Ευαγγελίων αλλά λόγω αλαζονείας, νομίζοντας όπως οι παλαιοί Φαρισσαίοι πως μόνο οι ίδιοι κατέχουν αληθινή γνώση και κρατάνε τα κλειδιά της σωτηρίας.
Οι αναρχοαριστεροί δεν διαφέρουν. Μόνο που αυτοί δεν έχουν μελετήσει μήτε καν τα Μαρξικά ευαγγέλια καθεαυτά!!!
4. Την ηθική αλά καρτ μας τη δίνει εδώ και χρόνια ο Σύριζα με την απύθμενη υποκρισία, την άγνοια, τα νταϊλίκια και την εξουσιομανία του.
Όσο δύσκολο κι αν είναι ας το χωνέψουν επιτέλους πως κάθε δανειστής θέλει να εξασφαλίσει εγγυήσεις για την επιστροφή των χρημάτων του.
Ο Τσίπρας ισχυρίζεται πως αγαπά την Ευρώπη αλλά έχει για παρακοιμώμενους στα δεξιά του τους Ανέλληνες που είναι μια μπερδεμένη μάζα ακροδεξιών, φιλόρωσων και φιλοαριστερών αντιευρωπαϊστών και στα αριστερά του τους Καλύβη, Κοτζιά, Λαπαβίτσα, Λαφαζάνη, Ρινάλντι και πολλούς άλλους αντιευρωπαϊστές.
Πριν ένα μήνα η Αυγή, όργανο προπαγάνδας του Σύριζα, δημοσίευσε σκίτσο του Σόιμπλε με στολή Ναζί να θέλει να κάνει σαπούνια τους Έλληνες! Ως εδώ φθάνει η ευφυία τους.
Τελευταία ο Κοτζιάς, ο Πανούσος και άλλοι απειλούν να στείλουν στο Βερολίνο, ιδίως, χιλιάδες λαθρομετανάστες, αφού νωρίτερα με ανοησία απίστευτη απείλησαν ποικιλοτρόπως να βρουν στήριξη από τη Ρωσία (και την Κίνα!). Ναι, ο Σόιμπλε είναι υβριστής, καταπιεστικός, μοχθηρός. Σε τι ωφελούν οι άσχετες φωνασκίες κι επικρίσεις του Παππά, Στρατούλη, Παρασκευόπουλου και άλλων;… Δεν κοιτάμε τα δικά μας χάλια;… Αμφιβάλλω αν υπάρχει σε όλη την Ευρώπη πιο αποκρουστικός πολιτικάντης από τον συγκυβερνώντα Καμμένο.
Λίγη τσίπα δεν θα μας έβλαπτε σε αυτή τη συγκυρία.
Ούτε είναι η εποχή κατάλληλη για απαίτηση αποζημιώσεων από αυτούς που εκλιπαρούμε για βοήθεια. Nαι, υπήρξαν κλοπές και απάνθρωπες συμπεριφορές και θηριωδίες στη ναζιστική κατοχή, όπως βρίσκει τώρα την άκαιρη ευκαιρία να «αποκαλύψει» ο Ήσυχος. Βλέπουμε όμως πως η Ευρώπη όλη και η Πολωνία και η Ουκρανία που υπέφεραν πιο πολύ από κάθε άλλη χώρα έχουν βάλει στη σιωπηλή άκρη δυσαρέσκειες και διεκδικήσεις για να γίνουμε ενιαία Ευρώπη.
Προφανώς δεν καταλαβαίνουν οι κυβερνώντες πως τέτοιοι φτηνοί εκβιασμοί και παλικαρισμοί δεν πιάνουν αλλά αντίθετα διευρύνουν το χάσμα και μας απομακρύνουν από την ενιαία Ευρώπη.
Η αλληλεγγύη είναι αμφίδρομη.
Αν είναι όντως ευρωπαϊστής, ο κομματάρχης του κουβαριού του Σύριζα ας γίνει πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων σχηματίζοντας μια κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με ικανούς πολιτικούς και τεχνοκράτες πετώντας στο χαντάκι της Βουλής όλους τους ανεύθυνους αντιευρωπαϊστές.
Hic Rhodus, hic salta, όπως έγραψε ο Μαρξ στo Μπρυμαίρ της 18ης… μεταφράζοντας τον Χέγκελ και προτιμώντας το λατινικό από το ελληνικό «Ιδού η ρόδος ….»
