Στον μονόλογο του της 22/2/22 (αξέχαστη επιλογή), ο Πούτιν είχε καλέσει στην αίθουσα του θρόνου του (μάρμαρα κι επίχρυσα στολίδια) την ελίτ των λακέδων του μα τους κρατούσε καθισμένους 15 μέτρα μακριά – τόση εμπιστοσύνη διατηρείται μεταξύ τους. Και η κύρια σκέψη που ξεδιπλώθηκε ήταν πως η καημένη Ρωσία ευτελιζόταν από την κακιά, πολύ κακιά, Ουκρανία και τους Νεοναζί της (άσχετα με το ότι ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι είναι Εβραϊκής καταγωγής)!
Ο Χίτλερ ήταν θυμωμένος επειδή η Συμφωνία των Βερσαλλιών επέβαλε καταπιεστικούς όρους στην Γερμανία που είχε ανάψει τις φωτιές του πολέμου 1914-1918 όπου είχε υπηρετήσει ως δεκανέας! Ο Πούτιν ήταν οργισμένος διότι με τη Belovezha Accords διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση, την οποία είχε υπηρετήσει ως πράκτορας της Κα-Γκε-Μπε!
Κατά τον Χίτλερ, η Αυστρία πάντα ήταν κομμάτι της Γερμανίας – γι’ αυτό επέβαλε την Ένωση. Κατά τον Πούτιν, η Ουκρανία πάντα ήταν μέρος της Ρωσίας, έστω κι αν η Ρωσία ήταν ένα μεσαιωνικό δημιούργημα που, σε συνεννόηση με την Πολωνία, καθυπόταξε τη μισή Ουκρανία. Έτσι επιβάλλεται η νέα εισβολή τώρα.
Κι έτσι συνέχισε το νέο Mein Kampf, ρωσικό στιλ!
Ας σημειωθεί πως οι τελευταίες παραπλανητικές κατεργαριές του Πούτιν, δεν υποστηρίχθηκαν από οικονομικούς ολιγάρχες σαν τους Rotenberg, Timchenko, Abramovich, Usmanov και άλλους, παρότι αυτοί χρηματοδότησαν συντάξεις και περιθάλψεις. Γενικά, όμως, το Έθνος (το ξανθό του Βορρά, κατά τους φανατικούς ορθόδοξους, καλόγερους και λαϊκούς μας) υποφέρει και θα υποφέρει καθώς, όπως ο Στάλιν επέβαλε τη ραγδαία εκβιομηχάνιση της χώρας, ο Πούτιν έχει επιβάλει μια ραγδαία ανάπτυξη Ενόπλων Δυνάμεων για να είναι Στρατιωτική Υπερδύναμη, αφού δεν τα καταφέρνει να είναι Οικονομική. Κι έτσι επιδόθηκε με αυξανόμενα κόστη στις περιπέτειες Abkhazia, Osetia, Chechnya, Donetsk, Luhansk κλπ.
Συνέχισε ο Καγκεμπίτης την προπαγάνδα πως ο Κόκκινος (Ρωσικός) Στρατός νίκησε ηρωικά τους Ναζί εισβολείς – και ας το κατόρθωσε αυτό μόνο χάρη στη βοήθεια πρώτα της Βρετανίας και μετά των Αγγλο-Αμερικανών Συμμάχων γενικά. Πες πες, το παραμύθι, το πιστεύεις τελικά!
Έτσι το 2008, για να προστατεύσει τον λαό της Ρωσίας ο Πούτιν κατέλαβε την Abkhazia και (νότια) Osetia στη Γεωργία. Ο Χίτλερ, για τον γερμανικό λαό που υπέφερε κατέλαβε την Αυστρία για τον ίδιο λόγο, με το περιβόητο Anschluss 1938. Και τι δεν κάνουν οι δικτάτορες για τον λαό τους.
Το 2014 πάλι για προστασία του Ρωσικού λαού, ο Πούτιν ανακατέλαβε την Κριμαία. Ο Χίτλερ κατέλαβε αντίστοιχα τη Τσεχοσλοβακία (Μάρτιος του 1939), γιατί δεν του έφτανε η Σουδητία (Σεπτ. 1938)! Έτσι και ο Πούτιν δεν ικανοποιήθηκε και το 2022 καταλαμβάνει (αφού αποσπά και ανακηρύσσει ανεξάρτητες!) τις δημοκρατίες Donetsk και Luhansk.
Και μετά επιτίθεται σε ολόκληρη την Ουκρανία!
Και ψευδόταν άψογα, ακριβώς σαν τον Χίτλερ, όλη την ώρα! Ότι δεν συγκέντρωνε στρατεύματα στα σύνορα. Ότι έκανε γυμνάσια. Και λοιδορούσε τον πρόεδρο Μπάιντεν που έλεγε πως ετοιμαζόταν εισβολή από μέρα σε μέρα. Ότι απομάκρυνε τα στρατεύματα!…
Ποια δύσμοιρη χώρα θα έχει σειρά; Πολωνία, Φιλανδία, Βαλτικές χώρες; O Πούτιν έχει απειλήσει Σουηδία και Φιλανδία ξεκάθαρα. «Μην τολμήσετε να προσχωρήσετε στο ΝΑΤΟ!»
Η ιστορία επαναλαμβάνεται: πρώτα ως τραγωδία (για όσους ονειροπολούν ρομαντικά) και για δεύτερη ως φάρσα σε βάρος τους (για όσους δεν μαθαίνουν, μα προτιμούν καλοπέραση και πεθαίνουν).
Κατευνασμός και κυρώσεις δεν λειτουργούν αποτρεπτικά σε μεγαλομανείς δικτάτορες. Και ο Πούτιν είναι τώρα πάμπλουτος με μια πολεμική μηχανή πολύ ικανότερη από του Χίτλερ και δοκιμασμένη στις εισβολές που ήδη αναφέρθηκαν.
Δεν κάνεις συμφωνίες και δεν συζητάς με την πανούκλα. Βρίσκεις γρήγορα εμβόλιο και αντίδοτο!
Προσέξτε μια διαφορετική προσέγγιση.
Ο Κενυάτης πρέσβης Martin Kimani, πέρυσι στα Ηνωμένα Έθνη έκανε μια αυστηρή κριτική στη Ρωσία για τη διεθνή πολιτική της.
«Τα δικά μας σύνορά εδώ… σχεδιάστηκαν στις μακρινές μητροπόλεις Λονδίνο, Παρίσι και Λισαβόνα, που δεν νοιάστηκαν αν χώριζαν στη μέση ενιαίους λαούς. Μα συμφωνήσαμε, να μείνουμε μέσα στα σύνορα που τώρα πια έχουμε. Αλλά θα επιδιώξουμε μια ενοποίηση ηπειρωτική, πολιτική, οικονομική και νομική. Δεν κοιτάμε πίσω με επικίνδυνη νοσταλγία για εθνικές δόξες, μα μπροστά σε μια μεγαλοσύνη που τα χωριστά έθνη μας δεν γνώρισαν ποτέ»
1 Comment
Τετάρτης
Ελπίζω να κάνετε λάθος στο εξής "με μια πολεμική μηχανή πολύ ικανότερη από του Χίτλερ", καθώς εκτιμώ ότι το κύριο γρανάζι της μηχανής του Χίτλερ ήταν οι… Γερμανοί. Οι Ρώσοι δεν είναι το ίδιο πράγμα, βασικά είναι τελειωμένοι μεθύστακες που δεν πιστεύουν στον Πούτιν με την έννοια που πίστευαν οι Γερμανοί στον Φύρερ. Δεν βλέπω γιατί να πάνε σωρηδόν να σκοτωθούν για να συνεχίσουν να περνάνε καλά οι κολλητοί του Πούτιν.