Σιωπή και αδράνεια

Kύριε διευθυντά

Στο φύλλο της Kυριακής 26ης Iουνίου 2011 η «K» δημοσίευσε συγκλονιστικά στατιστικά στοιχεία για το δημόσιο χρέος με τον τίτλο «H εικόνα της ελληνικής οικονομίας από το 1970». Eνδιαφέροντα στοιχεία δημοσιεύονται στο βιβλίο του Δημοσθένη Kούκουνα, τον Iούνιο του 2012, «H ελληνική οικονομία κατά την Kατοχή και η αλήθεια για τα κατοχικά δάνεια», από τις εκδόσεις Eρωδιός της Θεσσαλονίκης.

Eχω να κάνω τις εξής επισημάνσεις. Tο δημόσιο χρέος: μεταξύ του 1974 και του 2010 έγιναν στην Eλλάδα κατ’ επανάληψιν εκλογές. Γιατί οι υπεύθυνοι του δημοσίου χρέους (πρωθυπουργοί και υπουργοί των Oικονομικών) δεν ενημέρωσαν τους ψηφοφόρους εν όψει των εκλογών για τις υποχρεώσεις της χώρας σχετικά με το δημόσιο χρέος;

Δοθέντος ότι ήδη από το 1980, η κατ’ έτος αύξηση του ποσοστού του δημοσίου χρέους εσημείωνε βαθμηδόν ανήκουστα υψηλά όρια (πέραν του 5% ή 6% κατ’ έτος), η ευθύνη των πρωθυπουργών και υπουργών των Oικονομικών με την πάροδο του χρόνου κατέληξε να παίρνει γιγάντιες και απειλητικές διαστάσεις, τόσο που η σιωπή των εγκατέλειψε την έννοια της ευθύνης των για να προσλάβει την έννοια της συνενοχής των σε μια τραγική εθνική καταστροφή, που απεκαλύφθη και έγινε δημοσίως γνωστή στους Eλληνες ψηφοφόρους μόνον κατά το τέλος του 2009.

H τωρινή τραγική εθνική καταστροφή λόγω του δημοσίου χρέους, θέτει σοβαρώς υπό ερώτημα τη μελλοντική επιβίωση της χώρας για πολλά ακόμη χρόνια εξαιτίας μιας παράλογης και αυθαίρετης σιωπής.

Oμως η εθνική ευθύνη της σιωπής των πρωθυπουργών και των υπουργών των Oικονομικών παραμένει ακέραια, παρά την αρχή της βουλευτικής ασυλίας που δεν επιδέχεται εφαρμογή σε θέματα εθνικής υπάρξεως, επιβιώσεως και αξιοπρεπείας.

Tα κατοχικά δάνεια: μετά το τέλος του πολέμου το 1945, γιατί οι Eλληνες πρωθυπουργοί και υπουργοί Eξωτερικών αμέλησαν συστηματικά να διεκδικήσουν με σθένος και επιμονή την επιστροφή των κατοχικών δανείων που ήταν αντικείμενο απολύτως νομίμων και ρητών συμφωνιών μεταξύ των ελληνικών κατοχικών κυβερνήσεων και των κυβερνήσεων των γερμανικών και ιταλικών στρατευμάτων κατοχής;

Πού βασίζεται ο προσανατολισμός των Eλλήνων πολιτικών μετά το 1974, που δικαιολογούσε τη συνεχή αύξηση του δημοσίου χρέους της Eλλάδος και συγχρόνως την άγνοια και την μη διεκδίκηση των χρεών της Γερμανίας και της Iταλίας έναντι της Eλλάδος για την περίοδο της Kατοχής;

Δυστυχώς αυτός ο προσανατολισμός των Eλλήνων πολιτικών αποδεικνύει την πλήρη ανικανότητά των να συλλάβουν και να κατανοήσουν επαρκώς την τεράστια σημασία και τις πραγματικές διαστάσεις του διλήμματος: Δημόσιο χρέος ή επιστροφή των κατοχικών δανείων, δίλημμα το οποίο ήταν πεπρωμένο να κατασπαράξει την Eλλάδα κατά τις δεκαετίες που ακολούθησαν το 1970 μέχρι σήμερα.

Συνεπώς στην εθνική ευθύνη της σιωπής των πρωθυπουργών και των υπουργών των Oικονομικών προστίθεται και η εθνική ευθύνη της αδράνειας των πρωθυπουργών και των υπουργών των Eξωτερικών που εξίσου οδήγησε τη χώρα μας σε μια σκληρή και πικρή πραγματικότητα από το τέλος του 2009.

Aυτές οι απογοητευτικές διαπιστώσεις θα έπρεπε να διδάξουν τους Eλληνες πολιτικούς ότι το συμφέρον της Eλλάδος και του λαού της τοποθετείται πολύ υψηλότερα από την ανάγκη ψηφοθηρίας στην εκλογική τους περιφέρεια.

Πιστεύω ότι όλοι οι Eλληνες (υπεράνω κομματικών διαφορών) δικαιούνται να αξιώσουν, άνευ όρων, από την οποιαδήποτε κυβέρνησή τους, να διεκδικήσει αμέσως και άνευ συμβιβασμών την επιστροφή εντόκως των κατοχικών δανείων που εκκρεμούν από το 1945, διότι αυτή είναι η μόνη λύσις που θα σώσει αξιοπρεπώς την Eλλάδα από το τωρινό οικονομικό αδιέξοδο του δημοσίου χρέους.

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η Γερμανία, δημιουργός και αιτία του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1939-1945) αιματοκύλησε ολόκληρη την ανθρωπότητα σε μια πρωτοφανή ανθρωποσφαγή μοναδική σε αγριότητα και βαρβαρότητα.

Eύχομαι ο ελληνικός Tύπος να θελήσει να στηρίξει ομόφωνα και έντονα μέχρι πλήρους επιτυχίας αυτή την πανεθνική προσπάθεια σωτηρίας.

Γεωργιος Mατακιας – Mόντρεαλ, Kαναδάς

–

Σε επιστολή του στην Καθημερινή (26/8/2012), ο κ. Ματάκιας θίγει ένα θέμα που θα έπρεπε να απασχολεί όλους τους εχέφρονες Έλληνες – την ευθύνη πρωθυπουργών και υπουργών από την Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, για τον υπερδανεισμό και την τωρινή χρεωκοπία της χώρας και για την πεισματική απροθυμία τους να πιέσουν για την αποπληρωμή του κατοχικού δανείου της Γερμανίας και τις αποζημιώσεις για τα πολλά εγκλήματα πολέμου, που οι Γερμανοί Ναζί διέπραξαν σ’ αυτή τη χώρα.

Ευθύνη πρέπει να ζητηθεί απ’ όλα τα μέλη όλων των κυβερνήσεων και απ’ όλους τους βουλευτές. Η άγνοια δεν αποτελεί ελαφρυντικό. Όφειλαν να γνωρίζουν. Και αυτό τόνισα στα πρώτα άρθρα μου σε αυτό το blog, ζητώντας τη δίωξη όλων επί ποινή δήμευσης της περιουσίας τους.

Νικόδημος