1. «Οθωμανία» αντιπροσωπεύει για συντομία την Οθωμανική Αυτοκρατορία, όπως Σοβιετία για «Σοβιετική Ένωση και δορυφόροι». Επιπρόσθετα έχει το λογοπαίγνιο Οθω- μανία: δηλ. οι Τούρκοι του Ερντογάν έχουν μανία με τον Οθω-, δηλ. τον Οσμάν γιο του Ερτογρούλ που ίδρυσε την Οθωμανία.
Εδώ και καιρό γίνεται πολύς λόγος στα ΜΜΕ για τη φιλοδοξία των Τούρκων που στηρίζουν τον Ερντογάν να επανιδρύσουν την πάλαι ποτέ Οθωμανία. Γι’ αυτό ωρύονται για το Αιγαίο και τα Ελληνικά νησιά του, για την Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή γενικά (και τη Βόρειο Αφρική στα μουλωχτά).
Πολύ αμφιβάλλω αν ο Τούρκος πρόεδρος κάνει πραγματικά σχέδια για την αναβίωση της Οθωμανίας. Το εγχείρημα θα ήταν πολύ δύσκολο και Ρωσία, Ισραήλ, Ιράν κι Ευρώπη (ή τουλάχιστον ορισμένες χώρες όπως Γαλλία, Ιταλία, Αυστρία, Ελλάδα) δεν θα επέτρεπαν τέτοια κατάφωρη καθυπόταξη χωρών κάτω από την τουρκική βουλιμία.
Ο χάρτης δείχνει την έκταση της Οθωμανίας το 1683 στην κορύφωση της δόξας της. |
2. Με το ίδιο σκεπτικό της αναβίωσης, η Βρετανία θα πρέπει να ανακτήσει τις πρώην αποικίες της στην Αφρική και Ασία και Ειρηνικό Ωκεανό. Η Ελλάδα τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Οι Μογγόλοι τη δική τους. Οι Ιταλοί τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κλπ.
Πού σταματάνε οι διεκδικήσεις αυτές και αναβιώσεις, φουσκωμένες από τον αέρα ανήθικου και θρασύτατου Εθνικισμού;
3. Με τα 84 εκατομμύρια πληθυσμού, με τη μεγάλη μερίδα φανατισμένων, με τους τελευταίους εξοπλισμούς και μια μουρλή μεγαλομανία, μπορούν οι Τούρκοι να φαντάζονται και να διεκδικούν μια θέση υπερδύναμης στην περιοχή. Μα ούτε το Ιράν ούτε το Ισραήλ θα υποκύψουν ή θα αποδεχθούν έστω αυτό το τεράστιο, μάλλον τρελαμένο τέρας ως χωροφύλακα στην περιοχή.
Προτού περάσει στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη, ο Ερντογάν θα πρέπει να ανακτήσει, δηλαδή να επιτεθεί σε και να καθυποτάξει Συρία, Ιράκ, Ισραήλ, Ιορδανία, ίσως και μέρη της λοιπής Αραβικής Χερσονήσου
4. Έχει τουλάχιστον 350.000 ενεργό προσωπικό στις Ένοπλες Δυνάμεις και άλλες 380.000 σε εφεδρεία. Και σίγουρα πολύ γρήγορα θα μπορούσε να στρατολογήσει 500.000 ή ένα εκατομμύριο. Μα είναι παντελώς ανέφικτο να φθάσει ακόμα και την έκταση και ισχύ της Οθωμανίας στα μέσα της δεκαετίας 1910.
Εκτός από το Κατάρ, καμιά αραβική χώρα δεν συμπαθεί την Τουρκία. Στην πραγματικότητα η Γερμανία συμπαθεί και χαριεντίζεται με την Τουρκία περισσότερο και από τις άλλες μουσουλμανικές χώρες (μείον τους φανατικούς Ισλαμιστές) – λόγω Τούρκων μεταναστών στη Γερμανία και λόγω οικονομικών συμφερόντων.
Τώρα, Ισραήλ, Ιορδανία και Σαουδαραβία είναι στενά συνδεδεμένες με τις ΗΠΑ. Η Αίγυπτος έχει συμμαχήσει ανεπίσημα, βέβαια, με Γαλλία κι Ελλάδα. Η δε Ρωσία κοιτά αμίλητη μα καθόλου αδιάφορη, ειδικά την ανάμιξη της Τουρκίας στη σύγκρουση Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας για το Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Η Τουρκία με τις μεγαλοστομίες και απειλές του Ερντογάν, που φέρεται σαν να είναι ήδη ο Σουλτάνος της Οθωμανίας, έχει τσαντίσει όχι μόνο τη Μέση Ανατολή μα και τις χώρες της Βόρειας Αφρικής.
Η νέα Οθωμανία είναι μια εντελώς ανυπόστατη οπτασία. Μα η Τουρκία σίγουρα αποτελεί επικίνδυνη απειλή για όλους τους γείτονές της.